Κύριε Σταϊκούρα, «4ο Μνημόνιο», «πολιτική εξαπάτηση», μήπως υπερβάλλει κάπως η Ν.Δ. για τη συμφωνία; Δεν υπάρχουν και θετικά;

Ο κ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του πριν από περίπου 4 μήνες, όταν δεν διακατεχόταν από τις υποτιθέμενες αυταπάτες, είχε αναφέρει: «Πιστεύουν ότι πρέπει να νομοθετήσουμε μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ, και μάλιστα εκ των προτέρων για το 2019; Πιστεύουν ότι πρέπει να νομοθετήσουμε μείωση αφορολογήτου και νέες περικοπές στις συντάξεων; Δεν θα το κάνουμε».

Και σήμερα, όλα αυτά τα κάνει. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ούτε μία «κόκκινη γραμμή» δεν κράτησε. Εδωσε τα πάντα και δεν κέρδισε τίποτα. Το γεγονός, μάλιστα, ότι οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις και τα μέτρα εκτείνονται και για μετά το 2018, καθώς και ότι όλα αυτά δεν περιλαμβάνονται στο 3ο Μνημόνιο, αποδεικνύουν ότι πρόκειται για το 4ο Μνημόνιο. Διαρκώς, μάλιστα, αποκαλύπτονται νέες πτυχές του, με πρόσθετα βάρη για τους πολίτες, ακόμη και για το 2018.

Εκτιμάτε ότι η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή θα έχει δυσκολίες;

Εκτιμώ πως όχι. Αλλωστε, οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας έχουν εθιστεί στο να ψηφίζουν μέτρα, «και με τα δύο χέρια», προκειμένου να μείνουν, για λίγο ακόμη, στην εξουσία.
Και το κάνουν αυτό με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, με κάθε κόστος, χωρίς ηθικές αναστολές και ιδεολογικές συντεταγμένες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται, όπως λέτε, τα πάντα προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Γιατί να μην πιστέψει κανείς πως, για τον ίδιο λόγο, θα υλοποιήσει και μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεσμεύεται;

Γιατί, παρά τις δεσμεύσεις του, αυτές δεν τις υλοποιεί, αφού δεν τις πιστεύει. Ενδεικτικά, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ, παρατηρείται μία υποχώρηση του δείκτη πραγματοποίησης μεταρρυθμίσεων στη χώρα μας κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες την περίοδο 2015-2016 σε σχέση με την περίοδο 2013-2014.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση ούτε μπορεί ούτε θέλει να υλοποιήσει διαρθρωτικές αλλαγές. Ανικανότητα, ιδεοληψίες και παλινωδίες συνιστούν το τρίπτυχο της κυβερνητικής αποτυχίας.

Γιατί μιλάτε για «ψευτοαντίμετρα»; Και γιατί τελικά να καταψηφίσει η Ν.Δ. μέτρα που, εάν και όσο εφαρμοστούν, θα ενισχύσουν κάποιες κοινωνικές ομάδες;

Τα αντίμετρα προϋποθέτουν την ψήφιση και την υλοποίηση των μέτρων.Και ενώ τα μέτρα είναι οριζόντια και θα εφαρμοστούν ούτως ή άλλως, τα αντίμετρα είναι επιμέρους και τελούν υπό την προϋπόθεση της επίτευξης πολύ υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα αρχίσουν δε να υλοποιούνται, αν η χώρα υπερβαίνει το 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα, και μάλιστα κατά μόνιμο τρόπο, για διάστημα τουλάχιστον 3 ετών. Η πλήρης δε υλοποίησή τους απαιτεί πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 5,5% του ΑΕΠ. Κάτι που είναι αδύνατον να επιτευχθεί. Οπότε, τελικά θα ψηφιστούν και θα υλοποιηθούν τα μέτρα και δεν θα υλοποιηθούν τα αντίμετρα. Τα αντίμετρα, συνεπώς, συνιστούν το «φερετζέ» ενός πολύ σκληρού πακέτου μέτρων.

Και εσείς όμως εκ του ασφαλούς δεν προτείνετε να διανεμηθεί φέτος το μέρισμα;

Η πρόταση του κ. Μητσοτάκη για την άμεση λήψη αντιμέτρων ύψους 0,5% του ΑΕΠ, λόγω της υπέρβασης του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2016, είναι συνεπής με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε στη Θεσσαλονίκη, άμεση, ρεαλιστική και τεκμηριωμένη.

Αφού κάτι τέτοιο προβλέπεται, με συγκεκριμένο τρόπο, στο 3ο Μνημόνιο. Εκτός και αν η κυβέρνηση αμφιβάλλει πλέον για την επίτευξη του φετινού στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ. Στόχο, όμως, που μέχρι πρόσφατα υποστήριζε, και το καταγράφει και ο Προϋπολογισμός, ότι με άνεση θα υπερκαλύψει.
Αλλά, αλήθεια, αν αμφιβάλλει για το 1,75%, πόσο εφικτό είναι το 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα, και μάλιστα για τουλάχιστον 4 χρόνια, προκειμένου να αρχίσουν να υλοποιούνται κάποια από τα αντίμετρα;

Γιατί τότε δεν ψηφίσατε το κοινωνικό μέρισμα πέρυσι το χειμώνα;

Πέρυσι διαφωνήσαμε τόσο με τη μεθοδολογία όσο και με το περιεχόμενο της ρύθμισης για τη διανομή του μερίσματος. Λίγες ημέρες αργότερα, δικαιωθήκαμε. Ως προς τη μεθοδολογία, ο υπουργός Οικονομικών υποχρεώθηκε να αποστείλει μία ταπεινωτική επιστολή στους δανειστές, με την οποία αναγνώριζε ότι ήταν εσφαλμένη η διαδικασία που ακολουθήθηκε, υποσχέθηκε ότι αυτό θα γίνεται πλέον σε συνεννόηση με τους εταίρους και αφού επικυρωθούν τα στοιχεία από τις στατιστικές αρχές, ενώ δεσμεύθηκε για «διαρκή αφοσίωση στο Μνημόνιο». Ως προς το περιεχόμενο, αποδείχθηκε ότι μεταξύ των ωφελουμένων ήταν, ενδεικτικά, και συνάδελφοι βουλευτές, αφού ο τρόπος χορήγησης του μερίσματος δεν στηρίχθηκε σε εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια ούτε λάμβανε υπόψη τους μακροχρόνια ανέργους, που έχουν και τη μεγαλύτερη ανάγκη. Τελικά, και ο λαϊκισμός, εκτός από τα ψέματα, έχει «κοντά ποδάρια».

Το μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα δεν συνιστά θετική ένδειξη για την πορεία της οικονομίας; Και η προηγούμενη κυβέρνηση δεν πανηγύριζε το 2014 για την υπέρβαση που πέτυχε;

Το κρίσιμο ζήτημα, εκτός του ύψους του πρωτογενούς πλεονάσματος, είναι ο τρόπος επίτευξης αυτού. Η σημερινή κυβέρνηση πέτυχε μεγάλη υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου, μεταξύ άλλων, με την εκτόξευση των κατασχέσεων και των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης, με την εσωτερική στάση πληρωμών, με την υπερφορολόγηση των πολιτών. Το αποτέλεσμα ήταν το «στέγνωμα» της αγοράς από ρευστότητα και η επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση. Η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα σε ύφεση τα 2 τελευταία χρόνια! Αντιθέτως, η προηγούμενη κυβέρνηση επιτύγχανε πρωτογενή πλεονάσματα πληρώνοντας το μεγαλύτερο κομμάτι των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, μειώνοντας φόρους σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, χορηγώντας κοινωνικό μέρισμα με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, οδηγώντας την οικονομία στη σταδιακή ανάκαμψη. Η διαφορά νομίζω ότι είναι τεράστια.

Οσο συντομότερα υπάρξει πολιτική αλλαγή τόσο το καλύτερο για τη χώρα

Από την εμπειρία που έχετε από την προηγούμενη διακυβέρνηση, οι δανειστές είναι, τελικά, δεκτικοί σε αλλαγές ή έχουν συχνά και εκείνοι εμμονές;

Κανένα πρόγραμμα δεν είναι άκαμπτο και ανελαστικό. Να υπενθυμίσω ενδεικτικά ότι ορισμένα μέτρα λιτότητας, που είχαν ψηφιστεί το 2012, ποτέ δεν υλοποιήθηκαν (π.χ. η εισφορά 2‰ υπέρ ΟΑΕΕ επί του τζίρου των επιχειρήσεων). Και φυσικά, το 2014, μειώθηκαν φορολογικοί συντελεστές, κάτι που δεν προβλεπόταν στη συμφωνία. Συνεπώς, βαθμοί ευελιξίας πάντοτε υφίστανται. Αρκεί η εκάστοτε κυβέρνηση να είναι σοβαρή, αξιόπιστη και αποτελεσματική. Αυτά τα στοιχεία όμως αποτελούν για τη σημερινή κυβέρνηση «είδος εν ανεπαρκεία».

Περιμένετε να υπάρξουν μετά τη συμφωνία ουσιαστικές εξελίξεις στο ζήτημα του χρέους;

Ζητούμε οι δανειστές να προχωρήσουν, το συντομότερο δυνατόν, σε ουσιαστικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους, η οποία επιβαρύνθηκε ιδιαίτερα την τελευταία διετία. Ρεαλιστικές λύσεις και ισοδύναμες τεχνικές υπάρχουν. Βέβαια, υφίσταται η απόφαση του Ιουνίου του 2016, σύμφωνα με την οποία τα όποια ουσιαστικά μέτρα για το χρέος θα εφαρμοστούν μετά το 2018, υπό τις προϋποθέσεις ότι η χώρα υλοποιεί, μέχρι τότε, πλήρως τις δεσμεύσεις της και κριθεί, τότε, ότι τέτοια μέτρα ελάφρυνσης είναι αναγκαία. Στο μεταξύ, όμως, η χώρα θα έχει λάβει πρόσθετα, επώδυνα μέτρα λιτότητας προκειμένου να επιτευχθούν, για πολλά χρόνια, υψηλοί δημοσιονομικοί στόχοι.

Εάν κλείσει η αξιολόγηση, πιστεύετε ότι θα δημιουργηθούν καινούργια δεδομένα που η Ν.Δ. θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν στη διαμόρφωση της στρατηγικής της το επόμενο διάστημα;

Τα προβλήματα της χώρας δεν τελειώνουν με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Η κυβέρνηση έχει αποδειχθεί κατώτερη των περιστάσεων. Οχι μόνο δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, αλλά την οδηγεί όλο και βαθύτερα στο οικονομικό τέλμα, στην κοινωνική μιζέρια και την παρακμή. Γι’ αυτόν το λόγο, όσο συντομότερα υπάρξει πολιτική αλλαγή τόσο το καλύτερο για τη χώρα. Μέχρι να γίνουν, όμως, αργά ή γρήγορα, εκλογές, εμείς οφείλουμε να ξεδιπλώσουμε, σταδιακά, ένα τεκμηριωμένο και ρεαλιστικό κυβερνητικό πρόγραμμα. Και αυτό πράττουμε, μεθοδικά και συστηματικά, ώστε να αποτελέσουμε την ορθολογική επιλογή της κοινωνίας.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

achondropoulos@e–typos.com

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου