Ανήμερα της επετείου, τα λόγια του Γιώργου Σεφέρη στο γραφείο του πριν από εξήντα χρόνια ακριβώς, την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου του 1963, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της επιλογής του από τη σουηδική Ακαδημία για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, μας θυμίζουν τις πανανθρώπινες ιδέες της ποίησης και τον οικουμενισμό του Σεφέρη. Αύριο, με αφορμή αυτή την ιστορική μέρα, το Μουσείο Μπενάκη εγκαινιάζει την έκθεση «Γιώργος Σεφέρης. Εξήντα χρόνια από το Βραβείο Νόμπελ», αφιερωμένη στην επέτειο της ανακοίνωσης και της απονομής που ακολούθησε στις 10 Δεκεμβρίου 1963.
Με κεντρικό έκθεμα το βραβείο Νόμπελ, που ανήκει στη μόνιμη συλλογή της Πινακοθήκης Γκίκα (Κριεζώτου 3, Κολωνάκι), η έκθεση παρουσιάζει περισσότερα από 50 τεκμήρια και φωτογραφίες της εποχής. Αφίσες, αποκόμματα εφημερίδων του ’63-’64, οπτικά και ηχητικά ντοκουμέντα, προσωπικά αντικείμενα του ποιητή δημιουργούν ένα περιβάλλον που ανακαλεί τη σπουδαιότητα του γεγονότος και αναδεικνύει την προσωπικότητα του Σεφέρη.
«Η ιστορία του Νόμπελ για την Ελλάδα ανοίγει το δρόμο στην ελληνική γραμματεία. Η διάκριση του Σεφέρη με το Νόμπελ επιτυγχάνει την επικοινωνία της Ελλάδας με τον υπόλοιπο κόσμο της Ευρώπης», δηλώνει στον «Ε.Τ.» ο επιμελητής της έκθεσης, Κωνσταντίνος Παπαχρίστου, και επισημαίνει: «Παράλληλα με το Νόμπελ, αναγνωρίζεται η δύναμη του λόγου του Σεφέρη».
Ντεγκρέτσια: Η αμηχανία ενός επώνυμου με ονομασία προέλευσης... - Η μακρά ιστορία από την αρχή
Ο λόγος, εκείνος που στις 28 Μαρτίου του 1969 οδηγεί τον νομπελίστα να καταθέσει στο εξωτερικό την εικόνα της κατάστασης στη χώρα μας από την επιβολή της χούντας. Και φυσικά η είδηση του θανάτου του το 1971 κατέκλυσε τα εγχώρια και διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, με την κηδεία του να παίρνει τη μορφή μιας πάνδημης διαδήλωσης κατά της Δικτατορίας.
Τρεις άξονες
Η έκθεση στην Πινακοθήκη Γκίκα αναπτύσσεται με βάση τρεις βασικούς άξονες διάκρισης. Η πρώτη αφορά στην ημέρα της ανακοίνωσης, όπου εδώ συναντάμε φωτογραφίες από την ημέρα εκείνη αλλά και από την αναχώρηση του ζεύγους Σεφέρη για τη Στοκχόλμη. Στη συνέχεια, επιστολές και χειρόγραφα φωτίζουν την προσωπικότητα του Σεφέρη αλλά και την κοινωνικοπολιτική κατάσταση, καθώς και φωτογραφικό αρχείο από τη βραδιά της απονομής, στις 10 Δεκεμβρίου, όπου ο Σεφέρης εκφωνεί το λόγο του θέτοντας το εξής ερώτημα: «Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν αν η πνοή μας λιγόστευε;».
Εξήντα χρόνια μετά το ερώτημα φαίνεται να επιμένει και να υπενθυμίζει την αξία της ποίησης και το μεγαλείο του Σεφέρη. Βέβαια, όσο πλησιάζουμε πιο κοντά στο έργο του Σεφέρη τόσο περισσότερο συμφωνούμε με το λόγο του ποιητή: «Στα σκοτεινά πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε […]»(Τελευταίος Σταθμός, Ημερολόγιο Καταστρώματος Β’). Ο τρίτος βασικός άξονας είναι ο απόηχος της κορυφαίας διάκρισης στο σύνολό της, με τα σχετικά εγχώρια και ξένα δημοσιεύματα, συγχαρητήριες επιστολές και τηλεγραφήματα.
Ειδήσεις σήμερα
Δέσποινα Βανδή: Αυτά είναι τα τρόφιμα που δεν ακουμπάει στα 50+
Χρήμα, έρωτας και τύχη για 4 ζώδια – Νέα πρόσωπα έρχονται στη ζωή σας
Ροή Ειδήσεων 
