Γνωρίζοντας τι επακολουθεί,  επιχειρεί να αυτοκτονήσει αυτοτραυματιζόμενος στο στήθος, αλλά τελικά παραδίδεται από τους Αυστριακούς στους Οθωμανούς καταλήγοντας μαζί με τους συντρόφους του Αντώνιο Κορωνιό, Ευστράτιο Αργέντη, Ιωάννη Καρατζά, Δημήτριο Νικολίδη, Θεοχάρη Τουρούντζια, και Παναγιώτη και Ιωάννη Εμμανουήλ, στον τελευταίο μαρτυρικό σταθμό της ζωής τους, τον πύργο Νεμπόισα στο Βελιγράδι όπου βασανίζονται και στραγγαλίζονται στις 24 Ιουνίου του 1798.

Τα άψυχα κορμιά τους πετιούνται στον ποταμό Δούναβη, δίνοντας έτσι το κατάλληλο μήνυμα σε άλλους επίδοξους  επαναστάτες.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μπορεί ο Ρήγας να δολοφονείται στα 40 του χρόνια, αλλά τα έργα τουαποδεικνύονται καθοριστικά για την Ελληνική Επανάσταση, αφού η κυκλοφορία τους επηρεάζει  Έλληνες, κι άλλους βαλκανικούς λαούς, όπως οι Σέρβοι που επαναστατούν το 1804, και εμπνέουν τους ιδρυτές της Φιλικής Εταιρίας.

Ο τελικός τόπος μαρτυρίου και δολοφονίας των αγωνιστών, πύργος Νεμπόιζα του Βελιγραδίου.

Οι αντιλήψεις του Βελεστινλή για την πολιτική συγκρότηση, δηλαδή την εφαρμογή των ιδεών του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης, στη βαλκανική πραγματικότητα, αποτελούν το βάθρο πάνω στο οποίο στηρίζεται αργότερα το πρώτο νεοελληνικό κράτος. Αλλά πάνω απ’ όλα για τον απλό αγωνιζόμενο λαό, οι στίχοι του Ρήγα γίνονται σύνθημα.

Οι πρώτοι στίχοι του εμβληματικού έργου του Ρήγα «Θούριος» σε έκδοση που τυπώνεται στην Κέρκυρα το έτος δολοφονίας του.

Ο Δημήτριος Φωτιάδης υπογραμμίζει με έμφαση ότι «Όσοι από τους Ιερολοχίτες στο Δραγατσάνι δεν βρήκαν το θάνατο στη μάχη παρά πέσανε στα χέρια των τυράννων, τραγουδάγανε το Θούριο όταν τους οδηγούσαν να τους σφάξουν». Στις μεγάλες μάχες που ακολουθούν οι Τούρκοι δυνάστες νιώθουν την αλήθεια των τελευταίων λέξεων του Ρήγα Φεραίου:

«Λύσσαξε Τούρκε! Δεν εξαλείφεις μ’ ημάς και το σπόρο της Ελευθερίας. Οι εκδικηταί μας γλήγορα θ’ αναβλαστήσωσι!».

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr