Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε πως ένας Aλβανός αρχιεπίσκοπος ονόματι «Γκεόργκι Ντουσμάνι» παρακάλεσε τον Φραγκίσκο Μοροζίνι το 1687 να μην βομβαρδίσει τον ιερό βράχο κατά της διάρκεια της πολιορκίας της Αθήνας, για την οποία αναφέρει ότι κατοικείτο από αλβανόφωνους.
Μια μελέτη όμως της ιστορίας της εποχής μπορεί εύκολα να ανατρέψει τους ισχυρισμούς του Αλβανού πρωθυπουργού, καθώς το πρώτο που μπορεί κανείς να διαπιστώσει είναι πως αρχιεπίσκοπος εκείνη την περίοδο, δεν υπήρχε. Οι εθνικές ορθόδοξες εκκλησίες είναι προϊόν του 19ου αιώνα, και μέχρι τότε οι χριστιανικοί λαοί βρίσκονται υπό την πνευματική επιστασία του Πατριαρχείου.
Ο ανώτερος θρησκευτικός τίτλος που συναντά κανείς εκείνη την περίοδο στην Αθήνα ήταν ο Μητροπολίτης, τον οποίο κατείχε από το 1686 έως το 1689 ο Αθανάσιος Β’ και πριν από αυτόν ο Ιάκωβος Α’ (1676-1686). Συνεπώς δεν υπήρχε κανένας ανώτερος αξιωματούχος της εκκλησίας εκείνη την περίοδο με το όνομα Γεώργιος Δουσμάνης.
Ντεγκρέτσια: Η αμηχανία ενός επώνυμου με ονομασία προέλευσης... - Η μακρά ιστορία από την αρχή
Το όνομα αυτό ωστόσο αναφέρεται στην «Ιστορία των Αθηναίων» του Δ. Καμπούρογλου, ως ένας προύχοντας της Αθήνας με τόπο διαμονής την Γαστούνη Ηλείας. Κατά της εκστρατεία των βενετών στον ισθμό της Κορίνθου ο Γεώργιος Δουσμάνης μαζί με έναν αριθμό οπλιτών έσπευσε να τους βοηθήσει και μάλιστα αναφέρεται πως επέδειξε ιδιαίτερο θάρρος και ανδρεία, ενώ στη συνέχεια συμμετείχε σε διάφορες εκστρατείες κατά των Τούρκων.
Για αντάλλαγμα ο Μοροζίνι τον Οκτώβριο του 1693 του απένειμε τον τίτλο του Ιππότη και το 1695 του έδωσε μεγάλες εκτάσεις στην Γαστούνη
Το αν κατάφερε με παρέμβασή του στον Μοροζίνι να σώσει την Ακρόπολη αποδεικνύεται… στην πράξη, αφού την βομβάρδισε κανονικά το 1687 και το 1688 την πλιατσικολόγησε ανελέητα.
Όσον αφορά την καταγωγή του Γεωργίου Δουσμάνη, σύμφωνα με την Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα πρόκειται για Κερκυραϊκή οικογένεια με καταγωγή από την Ήπειρο και καταβολές από βυζαντινούς και σέρβικους πριγκηπικούς οίκους. Το όνομά κατά πάσα πιθανότητα προήλθε από την λέξη «ντουσμάν», που στα τούρκικα σημαίνει «εχθρός», αφού ο πρώτος αρχηγός της οικογένειας έκανε συνέχεια επιδρομές κατά των Τούρκων.