Ήταν 22 Νοεμβρίου του 1963, 13:30 το μεσημέρι, όταν ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, γνωστός ως JFK έπεφτε νεκρός στο Ντάλας του Τέξας, στο πίσω κάθισμα της καμπριολέ Λίνκολν στα χέρια της συζύγου του, Τζάκι, από τη σφαίρα του Λι Χάρβι Όσβαλντ.

Το χρονικό

Η επίσκεψη του Προέδρου Κένεντι στην Πολιτεία του Τέξας είχε προγραμματιστεί ένα χρόνο πριν προκειμένου οι εκεί δημόσιες εμφανίσεις του, να επιφέρουν αφενός μεν κάποια έσοδα στους Δημοκρατικούς, αφετέρου να συγκεντρώσουν περισσότερους ψηφοφόρους για τις επικείμενες εκλογές του επομένου έτους.

Σημειώνεται ότι κατά τις εκλογές του 1960 η πολιτεία του Τέξας ήταν μία από τις ελάχιστες των ΗΠΑ όπου οι Δημοκρατικοί, είχαν ηττηθεί. Ένας άλλος επίσης σπουδαίος λόγος ήταν να δοθεί και ένα τέλος στον ανταγωνισμό μεταξύ των εκεί δημοκρατικών φατριών που απειλούσε με διάσπαση την τοπική κομματική οργάνωση. Έτσι η επίσημη προεδρική επίσκεψη στο Τέξας καθορίστηκε για το διήμερο 21 και 22 Νοεμβρίου του 1963. 

Σύμφωνα πάντα με το πρόγραμμα η πρώτη ημέρα επίσκεψης του Προέδρου ξεκίνησε την Πέμπτη (21 Νοεμβρίου 1963), συνοδευόμενος από την σύζυγό του Τζάκι και τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον με πρώτο σταθμό την πόλη Σαν Αντόνιο και ακολούθως το Χιούστον και την πόλη Φορτ Γουόρθ όπου και διανυκτέρευσε. Την επομένη το πρωί. μετά από ένα δημόσιο πρόγευμα που συμμετείχαν πολλά πρόσωπα ξεκίνησε η δεύτερη ημέρα επίσκεψης με προορισμό το Ντάλας, πρωτεύουσα της Πολιτείας και από εκεί το Ώστιν όπου και θα διανυκτέρευε φιλοξενούμενος στο αγρόκτημα του Αντιπροέδρου, παρά τις όχθες του ποταμού Πέντερναλ.

Η αυτοκινητοπομπή στο Ντάλας

Στις 11.50 (τοπική ώρα) ξεκίνησε από το αεροδρόμιο η αυτοκινητοπομπή πλαισιωμένη από μοτοσυκλετιστές της αστυνομίας με πρώτο όχημα την προεδρική λιμουζίνα (μάρκας Λίκολν Κοντινένταλ) που έφερε την αμερικανική σημαία και τον προεδρικό θυρεό, χωρίς τον θόλο ασφαλείας και με επιβαίνοντες τον JFK, πίσω δεξιά, έχοντας αριστερά την σύζυγό του και προ αυτού, στα πτυσσόμενα καθίσματα, τον κυβερνήτη Κόνναλυ με τη σύζυγό του αριστερά.

Τους υποδέχτηκαν ο κυβερνήτης του Τέξας Τζον Κόναλι και η σύζυγός του. Η πομπή επρόκειτο να διασχίσει ολόκληρη σχεδόν την πόλη για να καταλήξει στο εκθεσιακό κέντρο όπου θα μιλούσε ο πρόεδρος. Ένα τεράστιο πλήθος, περίπου 150.000-200.000 άτομα, είχε παραταχθεί κατά μήκος των λεωφόρων για να δει και να επευφημήσει τον πρόεδρο.

Μετά τη διέλευσή της από το κέντρο της πόλης και τους ουρανοξύστες που τόσο φοβούνταν οι άνθρωποι της ασφάλειας του προέδρου, η πομπή εισήλθε στην θεωρούμενη σαν ασφαλή περιοχή της ανισόπεδης διασταύρωσης της οδού Ελμ. Στις 12:28 όταν τα αυτοκίνητα πέρασαν μπροστά από το κτίριο του Αποθετηρίου Σχολικών Βιβλίων της πολιτείας

Το προεδρικό αυτοκίνητο κινούταν αργά. Αργότερα ειπώθηκε ότι ο πρόεδρος το είχε ζητήσει, ενθαρρυμένος από την ενθουσιώδη υποδοχή του κόσμου σε μία πολιτεία κρίσιμη πολιτικά και παραδοσιακά εχθρική προς τους Δημοκρατικούς.

Ώρα 12:30: Ώρα μηδέν

Στις 12:30, ο Κένεντι, ο οποίος χαιρετούσε τον κόσμο, έφερε ξαφνικά τα χέρια του στο λαιμό του και άρχισε να σκύβει προς την πλευρά της γυναίκας του, η οποία τον κοίταζε έντρομη. Ένας παριστάμενος έστριψε απότομα το κεφάλι του προς την πλατεία Ντίλι, μακριά από το Αποθετήριο. Ένας πυροβολισμός είχε ακουστεί αλλά ελάχιστοι τον είχαν αντιληφθεί. Ένα δευτερόλεπτο αργότερα, ο Κόναλι, ο οποίος καθόταν ακριβώς μπροστά από τον Κένεντι έπεσε απότομα μπροστά, χτυπημένος από τη δεύτερη σφαίρα.

Τέσσερα δευτερόλεπτα, μία τρίτη σφαίρα χτύπησε τον πρόεδρο στο κεφάλι, το οποίο κυριολεκτικά συντρίφθηκε. Το σώμα του Κένεντι τινάχθηκε προς τα πίσω και έπεσε απότομα στην αγκαλιά της Τζάκι.

Μία ώρα αργότερα, παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ανακοινώθηκε επισήμως ότι ο πρόεδρος Κένεντι είναι νεκρός. Σύμφωνα με μετέπειτα και ανεπίσημες αναφορές του Δρ Τομ Σάιρς, επικεφαλής χειρουργού στο νοσοκομείο και καθηγητή χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, ο θάνατος του Κένεντι ήταν ακαριαίος: «Ιατρικώς, ήταν εμφανές ότι ο πρόεδρος δεν ήταν ζωντανός όταν τον έφεραν. Δεν υπήρχε αυτόματη αναπνοή. Οι κόρες των ματιών του ήταν διεσταλμένες και ακίνητες. Ήταν φανερό το τραύμα που είχε δεχθεί στο κεφάλι ήταν θανατηφόρο», είπε ο Δρ. Σάιρς.

Στις 14:38, με την Τζάκι στο πλευρό του, ανέκφραστη πλέον και με το αίμα του άντρα της στα ρούχα της, ο αντιπρόεδρος Λίντον Τζόνσον ορκίστηκε 36ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών μέσα στο προεδρικό αεροσκάφος.

Λι Χάρβι Όσβαλντ: Φονιάς ή αποδιοπομπαίος τράγος;

Λίγα λεπτά μετά τη δολοφονία, η αστυνομία του Ντάλας περικύκλωσε το κτίριο του Αποθετηρίου και άρχισε να το ερευνά, μη δίνοντας προς στιγμήν σημασία σε έναν νεαρό μαυροντυμένο υπάλληλο που βρισκόταν στο ισόγειο του κτιρίου.

Στον 6ο όροφο, οι αστυνομικοί ανακάλυψαν μία απαρχαιωμένη ιταλική καραμπίνα Μάνλιχερ-Καρκάνο με ιαπωνική σκοπευτική διόπτρα. Στην άλλη άκρη του ορόφου, δίπλα σε ένα ανοικτό παράθυρο με θέα στην οδό Ελμ, ανακάλυψαν τρεις κάλυκες. Λίγα λεπτά αργότερα, άρχισε το ανθρωποκυνηγητό για τον Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, τον νεαρό που λίγο νωρίτερα ήταν στο ισόγειο, ο οποίος συνελήφθη ύστερα από περιπετειώδη καταδίωξη μέσα στην αίθουσα ενός κινηματογράφου. “Αυτό ήταν” ήταν τα λόγια του μόλις συνελήφθη, αλλά αμέσως έθεσε και ένα ερώτημα: “Γιατί μου περνάτε χειροπέδες; Το μόνο που έκανα είναι να φέρω ένα πιστόλι στον κινηματογράφο”. Για την αστυνομία ωστόσο, η οποία τον κατηγόρησε και για τον φόνο ενός από τους άνδρες της λίγα λεπτά πριν από τη σύλληψη, ο Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ ήταν ο “ύποπτος υπ’ αρ. 1”.

Ύστερα από δύο ημέρες εξουθενωτικών ανακρίσεων, το αποτέλεσμα των οποίων δεν αποκαλύφθηκε ποτέ, αποφασίστηκε ο Όσβαλντ, πρόεδρος μίας επιτροπής υποστήριξης της Κούβας, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στην ΕΣΣΔ το 1959 αλλά επέστρεψε στις ΗΠΑ το 1962 και γενικά θεωρήθηκε μαρξιστής αλλά φήμες τον έφεραν ως φανατικό ακροδεξιό, πρώην πεζοναύτη, να οδηγηθεί από τα κρατητήρια του αρχηγείου αστυνομίας του Ντάλας στις φυλακές.

Στο υπόγειο του κτιρίου, μέσα σε συνωστισμός αστυνομικών, δημοσιογράφων, φωτογράφων αλλά και τηλεοπτικών συνεργείων που μετέδιδαν ζωντανά τη μεταφορά του Όσβαλντ, δύο αστυνομικοί με πολιτικά συνόδευαν τον Όσβαλντ, όταν ξαφνικά, ένας βραχύσωμος άνδρας διαπέρασε τον κλοιό και μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατές πυροβόλησε εξ επαφής τον Όσβαλντ στο στομάχι.

Ο Όσβαλντ οδηγήθηκε στο νοσοκομείο Πάρκλαντ όπου πέθανε, λίγα βήματα από τον θάλαμο στον οποίο κηρύχθηκε κλινικά νεκρός ο Κένεντι. Μέσα στο κτίριο είχε ήδη συλληφθεί ο δολοφόνος που ονομαζόταν Τζακ Ρούμπι, ακροδεξιός, ιδιοκτήτης κακόφημου νυκτερινού κέντρου και πασίγνωστος συνεργάτης και πληροφοριοδότης της αστυνομίας, τόσο που του επιτρεπόταν η ελεύθερη κίνηση ανά πάσα στιγμή σε οποιοδήποτε χώρο των κτιρίων της αστυνομίας.

Οι θεωρίες συνωμοσίας

Τα ακριβή περιστατικά της δολοφονίας, που είναι μια από τις πιο πολυσυζητημένες του 20ου αιώνα, παραμένουν ακόμα και σήμερα σε μεγάλο βαθμό άγνωστα. Μόνο μία αξιόπιστη μαρτυρία υπάρχει για το γεγονός: μία ερασιτεχνική ταινία διάρκειας 15 δευτερολέπτων από τον 58χρονο επιχειρηματία Αβραάμ Ζαπρούντερ.

Το γεγονός αυτό ήταν αρκετό ώστε ανά τα χρόνια να προκύπτουν νέες συνωμοσιολογικές θεωρίες γύρω από τη δολοφονία Κένεντι.

Το περιστατικό της δολοφονίας προκάλεσε κύμα θεωριών για τα κίνητρα και τους δράστες. Ο Όσβαλντ αρνήθηκε σθεναρά την ενοχή του ενώ οι “αποδείξεις” γρήγορα μετατράπηκαν σε απλές “ενδείξεις” και όχι ιδιαίτερα πειστικές. Για την αστυνομία του Ντάλας, όμως, η οποία ήταν και η κατά νόμον αρμόδια για τη διαλεύκανση του διπλού φονικού, ο φάκελος Κένεντι έκλεισε με τη δολοφονία του Όσβαλντ.

Οι θεωρίες ποικίλλουν για το ποιος κρυβόταν πίσω από τον Όσβαλντ και πολλοί υποπτεύονται ότι στην πραγματικότητα ήταν πράκτορας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Κατά μία θεωρία η CIA θα ήθελε ενδεχομένως να απαλλαγεί από έναν πρόεδρο που της είχε κηρύξει τον πόλεμο μετά το φιάσκο του Κόλπου των Χοίρων στην Κούβα. Κατά άλλες οι σχεδιαστές της δολοφονίας ήταν ακροδεξιοί Κουβανοί εξόριστοι ή το Τίμστερς Γιούνιον, ένα ανεξέλεγκτο και εγκληματικό συνδικάτο των οδηγών φορτηγών ή η σικελική μαφία. Τίποτα δεν έχει αποδειχτεί πλήρως.

Η πιο πρόσφατη θεωρία, σύμφωνα με τη Daily Mail, θέλει «ενορχηστρώτρια» της δολοφονίας την ίδια τη Τζάκι Κένεντι!

Σύμφωνα με το σενάριο η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ δεν άντεξε άλλο τις απιστίες του Αμερικανού προέδρου και το φημολογούμενο ειδύλλιό του Μέριλιν Μονρόε και έτσι, ίσως να υπέκυψε στις πιέσεις της CIA, η οποία την προσέλαβε για να τον σκοτώσει.

Η θεωρία βασίζεται στο γεγονός πως στο χέρι της Τζάκι εμφανίζεται «κάτι μεταλλικό», την ώρα που βρισκόταν στην προεδρική λιμουζίνα. Ο καθηγητής Τζέιμς Φέτζερ, συγγραφέας του βιβλίου «Murder In Dealey Plaza», υποστηρίζει πως ο Κένεντι πυροβολήθηκε σχεδόν εξ επαφής. Μπορεί να μην κατονομάζει την Τζάκι ως δράστη, αλλά την φωτογραφίζει!

Ο ερευνητής τονίζει πως η ακτινογραφία της ιατροδικαστικής έκθεσης έδειχνε πως ο Αμερικανός πρόεδρος είχε χτυπηθεί από πίσω, ενώ μάρτυρες ισχυρίζονται πως το θύμα έφερε ένα μεγάλο τραύμα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, έχοντας πυροβοληθεί από μπροστά.

Σε βίντεο φαίνεται η λιμουζίνα να βρίσκεται στον δρόμο, ο Κένεντι δείχνει να αισθάνεται δυσφορία και μοιάζει να έχει κάποιο πρόβλημα με την αναπνοή του.

Η Τζάκι μετακινείται μπροστά στο κάθισμά της και στη συνέχεια γυρνά σε γωνία 90 μοιρών για να κοιτάξει τον σύζυγό της. Οι λάτρεις της συνωμοσίας αναφέρουν πως η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ σκύβει προς τον Αμερικανό πρόεδρο και σηκώνει το χέρι της προς τον λαιμό του, όταν ακούγεται ο πυροβολισμός.

Τότε, αντί να πέσει να καλυφθεί, σκαρφαλώνει στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, όπου και φαίνεται να κρατά «κάτι μεταλλικό».

Ποιος ήταν ο JFK

Ο Τζον Κένεντι έκανε σπουδές στο Χάρβαρντ και το Λονδίνο. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο ναυτικό ως κυβερνήτης τορπιλακάτου. Για τη γενναιότητα που επέδειξε διασώζοντας το πλήρωμά του τού απενεμήθη το Αριστείο Ανδρείας. Εξελέγη με τους Δημοκρατικούς μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων το 1947 και γερουσιαστής το 1952. Τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε τη Ζακλίν (Τζάκι) Λι Μπουβιέ, η οποία του χάρισε τρία παιδιά. Το 1960 ήταν ο πιο νεαρός και ο πρώτος καθολικός πολιτικός που είχε κατακτήσει ποτέ το αξίωμα του Προέδρου, αν και η νίκη ήταν οριακή. Ορκίστηκε Πρόεδρος των ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου 1961.

Υπερασπιστής των πολιτικών δικαιωμάτων, άσκησε πιέσεις σε κυβερνήτες και νομοθετικά σώματα, ώστε να εκλείψουν οι φυλετικές διακρίσεις, ειδικά στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, όπου ο ρατσισμός ήταν έντονος στις πολιτείες του Νότου. Το πόσο σκληρός διαπραγματευτής υπήρξε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής το έδειξε στη διάρκεια της κρίσης με την Κούβα το 1962.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]