«Προκειμένου να εξασφαλίσει ότι η κόρη της δεν θα επανέλθει στη ζωή καθυστέρησε 20 λεπτά να ειδοποιήσει τους γιατρούς. Η κατηγορουμένη χρησιμοποίησε πανάκια για να επιφέρει ασφυκτικό θάνατο στην κόρη της. Από πού αποδεικνύεται η ύπαρξη πανιού; Από την έλλειψη κακώσεων. Έτσι η πιθναότητα να εντοπιστεί τραυμα είναι πιο δύσκολο» είπε η εισαγγελέας.

Εκτενη αναφορά έκανε στην απολογία της κατηγορουμένης λέγοντας πως έδωσε τέσσερις διαφορετικές εκδοχές για το θάνατο τους παιδιού της. «Δεν μπορώ να διανοηθώ πως σε μια μητέρα δεν έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη της το γεγονός αυτό και αλλάζει κάθε φορά περιγραφή» είπε η εισαγγελέας.

Νωρίτερα, η εισαγγελέας αμφισβήτησε την αξιοπιστία των καταθέσεων των ιατροδικαστών Χριστίνας Τσάκωνα, Σωκράτη Τσαντίρη, Συμεών Μεσογιτη, Χρήστου Κραβαρίτη και Ουρανίας Δημακοπούλου που υποστήριξαν πως το παιδί πέθανε από ηπατική ανεπάρκεια.

«Έχουμε μια ομάδα Τσάκωνα, Τσαντίρης, Μεσογίτης, Κραβαρίτης και Δημακοπούλου που η τελευταία είναι ιδιώτης. Αυτοί ουσιαστικά μπορώ να πω είναι μάρτυρες υπεράσπισης της κατηγορουμένης» είπε εισαγγελέας κι έκανε λόγο για ατεκμηρίωτες και αντιεπιστημονικές απόψεις.

«Η Δημακοπούλου φαίνεται ως τεχνική σύμβουλος της Πισπιρίγκου. Ακόμα και τα έγγραφα της Τσάκωνα ήταν ίδια με αυτά της Δημακοπούλου. Ακόμα και το θαυμαστικό με στύλο! Αν γίνει αντιπαραβολή εγγράφων Μεσογίτη και Τσάκωνα είναι αντίγραφα που προσκόμισε η Δημακοπούλου. Ποιου ήταν τεχνική σύμβουλος τελικά; Της κατηγορούμενης ή της Τσάκωνα; Θεωρώ πρέπει να ερευνηθεί αυτό. Αυτό το παιδάκι βάση όσων υποστηρίζουν οι ιατροδικαστές, οι οποίοι δυστυχώς είναι και κρατικοί, δεν εμφάνισε κανένα σύμπτωμα. Πέφτουν σε τόσες αντιφάσεις! Πιστεύω ότι χρειάζονται σεμινάρια κάποιοι στην ιατροδικαστική» είπε χαρακτηριστικά.

Δίκη Πισπιρίγκου: Ο θάνατος της Μαλένας

Η εισαγγελέας ξεκίνησε την περιγραφή όλων των περιστατικών που οδήγησαν στον θάνατο των δύο παιδιών, αρχικά εξιστορώντας την διάγνωση λευχαιμίας στην 3,5 ετών Μαλένα. Η ίδια, επικαλούμενη μάρτυρες, χαρακτήρισε την ασθένεια της Μαλένας ως «χαμηλού κινδύνου» και «συνηθισμένης μορφής», η οποία διαγνώστηκε σε πολύ αρχικό στάδιο και βάση της κλινικής εικόνας του παιδιού, το ποσοστό ίασης ανεχόταν στο 90%.

Σύμφωνα με την εισαγγελική λειτουργό, μια μέρα πριν πεθάνει, το παιδί είχε άψογη κλινική εικόνα, ανταποκρινόταν στην αγωγή και δεν εντοπίστηκε κανένας δείκτης που να καταδεικνύει βλάβη στο ήπαρ, αντιθέτως οι εξετάσεις της ήταν άριστες. «Ανήμερα της τελευταίας χημειοθεραπείας και μια μέρα πριν πεθάνει, η Μαλένα ήταν ευδιάθετη, κατανάλωσε το φαγητό της, τραγούδαγε» ανέφερε, συνεχίζοντας αναφερόμενη στην ημέρα του θανάτου του παιδιού: «Στις 13/4, η μέρα κυλάει ήρεμη. Ουδεμία αναφορά από γονείς στους γιατρούς για επιδείνωση της. Στις 12 το μεσημέρι, τέσσερις ώρες πριν πεθάνει, η Μαλένα είναι σε άριστη γενική κατάσταση και ζωηρή ευδιάθετη. Στις 14:30, ο παιδογκολόγος τη συνάντησε στον παιδότοπο και ήταν σε άριστη κλινική κατάσταση και κάτι έτρωγε. Περίπου τρεις παρά, ο Δασκαλάκης αποχωρεί από το νοσοκομείο με σκοπό να επιστρέψει το βράδυ. Στις 15:05, 1,5 ώρα πριν πεθάνει, η νοσηλεύτρια άκουσε να έχει ενεργοποιηθεί η αντλία έκχυσης του όρου και μπήκε στο δωμάτιο. Η Μαλένα ήταν ξύπνια και χαλαρή, ετοιμαζόταν να κοιμηθεί και η μητέρα της καθόταν δίπλα. Στις 15:30 η κατηγορούμενη καλεί τον Δασκαλάκη και τον ενημερώνει ότι θα κοιμηθεί. Στις 16:10 η νοσηλεύτρια που έχει βάρδια, εισέρχεται στον θάλαμο για αλλαγή ορού. Το παιδάκι κοιμάται σε πλάγια θέση, στραμμένη με την πλάτη προς την πόρτα και ακουμπισμένο το κεφάλι στο μαξιλάρι. Είναι σκεπασμένη με κουβέρτα. Η κατηγορούμενη ξαπλωμένη σε πολυθρόνα. Αφού ολοκλήρωσε την αλλαγή του όρου, ρώτησε την κατηγορούμενη αν παρατήρησε κάτι αξιοσημείωτο στο παιδί και εκείνη απάντησε αρνητικά. Το παιδί ανέπνεε κανονικά και είχε καλή κλινική εικόνα».

Η εισαγγελική λειτουργός αναφέρθηκε στα δευτερόλεπτα που πέρασαν και στις -δίχως αποτέλεσμα- ενέργειες του νοσηλευτικού προσωπικού για να σωθεί το παιδί. Επεσήμανε δε τις καταθέσεις γιατρών ότι «η εικόνα του παιδιού δεν ήταν αυτή που περίμεναν οι γιατροί από ένα παιδί που μόλις πέθανε», ενώ «τρεις ώρες μετά ευχαριστεί τους γιατρούς και τους χαρίζει και δώρα για όσα έκαναν για το παιδί της».

Στη συνέχεια, η εισαγγελική λειτουργός αναφέρθηκε στην περίοδο πένθους που ακολούθησε και της κρίσης στη σχέση του ζευγαριού. «Αναμφισβήτητα ο θάνατος ενός παιδιού είναι ο χειρότερος πόνος που μπορεί να νιώσει ένας γονιός. Η ίδια είπε ότι καταρρακώθηκε και δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι. Από κανένα στοιχείο δεν αποδείχθηκε η ψυχική καταρράκωση ή θλίψη της κατηγορούμενης. Η κρίση έγκειτο στις διαπροσωπικές σχέσεις του ζευγαριού κι όχι στην ψυχολογική φθορά της κατηγορούμενης λόγω του θανάτου της Μαλένας. Κάθε άνθρωπος πενθεί διαφορετικά, αλλά αν ένιωθε θλίψη, δεν θα ήθελε να πάει σε ταξίδι αναψυχής ένα μήνα μετά. Δεν το κατακρίνω, αλλά δεν συνάδει» τόνισε και σχολίασε: «Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα κρίνω τον τρόπο που βιώνει θλίψη. Πλην όμως η εικόνα της χαροκαμένης μάνας που προσπαθεί να παρουσιάσει η κατηγορούμενη, απέχει παρασάγγας από την εικόνα της. Η κατηγορούμενη ουδεμία θλίψη ένιωθε. Μοναδικό αίσθημα ήταν το άγχος της αιτίας θανάτου που θα κατέγραφε η ιατροδικαστής. Ανησυχούσε μόνο αν θα αποκαλυφθεί η εγκληματική πράξη σε βάρος της Μαλένας».

Η αγόρευση συνεχίζεται για το σκέλος που αφορά στο θάνατο της Ίριδας.