Διότι δείχνουν τις επικίνδυνες ατραπούς στις οποίες οδηγείται η κοινωνία, αν επικρατήσουν η ρητορική μίσους και ο διχαστικός λόγος. Οι γνωστοί-άγνωστοι που απείλησαν τη ζωή ενός πανεπιστημιακού απειλούν ταυτόχρονα το κύρος του ιδρύματος, την ελευθερία του λόγου, την κοινωνική ειρήνη και ευημερία.

Τα τελευταία χρόνια τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα έχουν αλλάξει και η ασφάλεια έχει βελτιωθεί. Οι καταλήψεις, που κάποτε ήταν συνηθισμένο φαινόμενο και γίνονταν ανεκτές από μερίδα του πολιτικού κόσμου, δεν υπάρχουν πια.

Και όποτε κάποιοι επιχειρούν να ανακαταλάβουν δημόσιο χώρο για να τον χρησιμοποιήσουν ως ορμητήριο βίαιων επιθέσεων, η αντίδραση της Πολιτείας είναι άμεση και στο πλαίσιο πάντα του νόμου. Για αυτό και πρέπει η καταδίκη τέτοιων αντιδραστικών πράξεων να είναι ομόθυμη. Οπως ομόθυμη πρέπει να είναι και η αλληλεγγύη προς το πρόσωπο του πρύτανη του ιστορικού ακαδημαϊκού ιδρύματος.

Δυστυχώς όμως στις μέρες που διανύουμε η πολιτική πόλωση έχει κορυφωθεί με ευθύνη των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Οι εμπρηστικοί χαρακτηρισμοί και οι ισοπεδωτικές αναφορές που ακούγονται εντός του Κοινοβουλίου βγαίνουν και εκτός των τειχών του, δηλητηριάζοντας τη ζωή του τόπου και πυροδοτώντας την οργή των ακραίων. Ας αναλάβουν λοιπόν τις ευθύνες τους όσοι ανερυθρίαστα και χωρίς κανέναν δισταγμό δυναμιτίζουν και άλλο το κλίμα προς ίδιον όφελος.