Είναι προφανές ότι οι σοβαρές αυτές καταγγελίες για «θολά» οικονομικά στοιχεία, που ρίχνουν «σκιές» στα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ κατά τα προηγούμενα χρόνια, δεν μπορούν να μένουν στον αέρα, καθώς αφορούν ενδεχόμενες παράνομες δραστηριότητες, εφόσον υπάρχουν, ενώ επίσης θίγουν την αξιοπιστία ενός κόμματος, αλλά και συνολικά του πολιτικού συστήματος. Γι’ αυτό και θα πρέπει να ελεγχθούν από τις οικονομικές και δικαστικές Αρχές.

Ομως, υπάρχει ακόμα ένα σοβαρό ζήτημα που αφορά τα τρολ του Διαδικτύου. Τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα στον ΣΥΡΙΖΑ αλληλοκατηγορούνται για πληρωμένους κονδυλοφόρους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι οποίοι βάλλουν κατά άλλων στελεχών κατ’ εντολήν της μίας ή της άλλης πλευράς. Αξιολογείται, μάλιστα, ως ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν σήμερα ενοχλημένοι για κάτι το οποίο συνέβαινε για πάρα πολλά χρόνια από το 2015 και μετά. Μόνο που τότε οι προσωπικές επιθέσεις ήταν καλές, γιατί γίνονταν εναντίον της Νέας Δημοκρατίας και των στελεχών της, ενώ τώρα, που είναι στο πλαίσιο των ενδοκομματικών συγκρούσεων, είναι επικίνδυνες.

Είναι, βεβαίως, αξιοσημείωτο ότι από πέρυσι τον Σεπτέμβριο, όταν υπήρξε η πρώτη καταγγελία για τα τρολ της Κουμουνδούρου, ξεκίνησε έρευνα από τη Δικαιοσύνη, ωστόσο από τότε δεν μάθαμε να έχει υπάρξει πρόοδος στη διερεύνηση της υπόθεσης ούτε ότι έχει κληθεί κάποιος μάρτυρας για να καταθέσει. Ομως, επειδή αυτό το ζήτημα είναι πράγματι βασικό για τη λειτουργία της ίδιας της Δημοκρατίας μας, θα πρέπει η έρευνα να προχωρήσει σε βάθος και να υπάρξουν απτά αποτελέσματα, ώστε να πληροφορηθούν και οι ενδιαφερόμενοι, αλλά και οι πολίτες, τι ακριβώς συμβαίνει.

Ουσιαστικά, μέσα από τον χωρίς έλεος εσωκομματικό πόλεμο βγαίνουν τα «άπλυτα» του ΣΥΡΙΖΑ στη φόρα, για πολλά από τα οποία υπήρχαν καταγγελίες και τα προηγούμενα χρόνια από τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά τις αρνούνταν, ενώ τώρα στην ουσία τις ομολογούν. Και, επίσης, αποδεικνύεται έτσι για μία ακόμα φορά με τον πλέον ηχηρό τρόπο ότι το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς που διαφήμιζαν δεν ήταν κι αυτό παρά μία «αυταπάτη».