Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος*

Οι δεκάδες φυλές έχουν τα δικά τους συμφέροντα και απλά προς το παρόν συγκροτήθηκε η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αμπνουλαχαμίτ Ντμπεϊμπά για να σταματήσει αυτή η φάση του εμφυλίου πολέμου, οπότε η διεθνής κοινότητα προώθησε μία διαδικασία που επί του παρόντος στηρίζεται σε εύθραυστη ανακωχή. Ορισμένες επισημάνσεις με βάση μία ρεαλιστική προσέγγιση και ματιά είναι σημαντικές και χαρακτηρίζουν την ισχύουσα κατάσταση.

1 Σε πολιτικό επίπεδο και σε πολύ μεγάλο βαθμό η νέα κυβέρνηση είναι φιλοτουρκική. Τα προσωπικά, οικογενειακά και περιοχικά (καταγωγή από Μισράτα) συμφέροντα του Ντμπεϊμπά και της πλειοψηφίας του υπουργικού συμβουλίου είναι έντονα φιλοτουρκικά. Αν κάποιος μελετήσει ενδελεχώς τα βιογραφικά τους σημειώματα, θα καταλάβει πολλά. Οι επισκέψεις Ντμπέιμπα σε αρκετές χώρες ήταν λογικό να γίνουν (Κάιρο, Αμπου Ντάμπι, Κουβέιτ, Ρώμη, Ριάντ, Μόσχα, Ντόχα κ.λπ.), αλλά μόνο στην Αγκυρα υπέγραψε με τον Ερντογάν κοινή διακήρυξη. Αυτό είναι σημαντικό και οι παράγραφοί της θα πρέπει να αναλυθούν σε βάθος. Υπονοούν πολλά…

Πληροφορίες του υπογράφοντα από διάφορες νατοϊκές πηγές τονίζουν ότι ο Ερντογάν εξήγησε στο τηλεφώνημα της προηγούμενης εβδομάδας με τον γ.γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλντεμπεργκ για το πώς θα μπορούσε να εμπλακεί η Συμμαχία στη Λιβύη στο πρότυπο της νατοϊκής αποστολής στο Ιράκ και με την Τουρκία και σε αυτό τον τομέα να έχει πρωτεύοντα ρόλο. Ασφαλώς στη διακήρυξη παραμένουν οι ισχύουσες και υπογραφείσες συμφωνίες από τον Φαγιέζ αλ Σάρατζ. 

2 Στην κοινή διακήρυξη (και σε επιμέρους παραρτήματα) Αγκυρα και Τρίπολη υποστηρίζουν την πρόταση για μία διεθνή διάσκεψη στην Ανατολική Μεσόγειο, την περαιτέρω αύξηση των εμπορικών συναλλαγών από τα 3 σε 5 δισ., ενώ επισημάνθηκε ο επικυρίαρχος ρόλος των τουρκικών εταιριών, που ήδη ανέλαβαν τη διεκπεραίωση πολλών δημόσιων και ιδιωτικών έργων. 

3 Τα όσα ελέχθησαν και συμφωνήθηκαν στην Αγκυρα δεν τυγχάνουν απόλυτης αποδοχής στην Ανατολική Λιβύη, αν και η επιρροή του πολέμαρχου Χάφταρ και του επικεφαλής του προβληματικού κοινοβουλίου (από το 2014, που έγιναν εκλογές με μειωμένη λαϊκή συμμετοχή) Ακίλε Σάλεχ είναι υποβαθμισμένη. Νέα πρόσωπα εμφανίζονται στο προσκήνιο, ενώ οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί προωθούν άτομα της επιρροής τους, όπως τη νέα υπ. Εξωτερικών Νάτζλα Μανγκούς. Μπορεί να έχουν προχωρήσει κάποιες φυλές και φατρίες σε τοπικές συμμαχίες, αλλά οι Ιταλοί και οι Γερμανοί ενεργούν αρκετά ύπουλα και έχουν ρίξει… νερό στο κρασί τους σε ό,τι αφορά τη στρατιωτική παρουσία των τουρκικών στρατιωτικών μονάδων. Ακόμα και οι Γάλλοι και οι Αιγύπτιοι δεν αποκλείουν προς χάρη άλλων συμφερόντων την παραμονή ορισμένων τουρκικών στρατιωτικών μονάδων. 

4 Παρά τα λεγόμενα και συμφωνηθέντα καμία από τις χώρες που είχαν και έχουν εμπλοκή και δράση στη μετα-κανταφική Λιβύη δεν έχει αποδεχθεί την απόσυρση των ξένων μισθοφορικών δυνάμεων. Για την Αγκυρα ούτε καν συζητείται συνολική αποχώρηση των συριακών ανταρτικών ομάδων ενώ και η ρωσική WAGNER έχει σταθεροποιήσει σε άνδρες και πολεμικό υλικό την παρουσία της στην περιοχή Σύρτης-Αλ Τζούφρα. 

5 Η Αγκυρα θεωρεί ότι η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά είναι συνέχεια της προκατόχου της, του Σάρατζ, για αυτό και συνεχίζει τις διεργασίες και ραδιουργίες. Ο επικεφαλής του μεταβατικού προεδρείου (και πρώην πρέσβης στην Αθήνα) Μοχάμεντ Μένφι ελίσσεται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αλλά η Αγκυρα δεν τον εμπιστεύεται γιατί γνωρίζει ότι έχει κάποια συμφέροντα στην Αθήνα. Προέρχεται από την Ανατολική Λιβύη, αν και στάθηκε απέναντι (πολιτικά) στον Χαλίφα Χάφταρ. Δεν έχει επιρροή μέσα στις παραστρατιωτικές ομάδες της Δυτικής Λιβύης ενώ και οι αρχές της Βεγγάλης και της Μπρέγκα δεν τον καλύπτουν γιατί υπηρέτησε τον Σάρατζ. Πάντως, αν και ως μεταβατικός πρόεδρος δεν μπορεί να αλλάξει τα ισχύοντα, εν τούτοις φέρεται ως διαλλακτικός που… κλείνει το μάτι προς τη χώρα μας.

*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής