Πρόκειται για τη δεύτερη συνεχόμενη απόρριψη του σχετικού αιτήματος του ισοβίτη, η οποία προκάλεσε την παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου. Η κ. Ξένη Δημητρίου, σε μία κίνηση που συζητήθηκε έντονα στο νομικό κόσμο, ζήτησε το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου καθώς και τον ιατρικό φάκελο του Δημήτρη Κουφοντίνα, αλλά και την έκθεση της κοινωνικής λειτουργού της φυλακής, προκειμένου να τα μελετήσει. Ταυτόχρονα, ζήτησε τα ιατρικά πιστοποιητικά του νοσοκομείου σχετικά με την κατάσταση της υγείας του από την έναρξη της απεργίας πείνας. Αν η κ. Δημητρίου έχει διαφορετική άποψη από την κρίση του Δικαστικού Συμβουλίου, έχει τη δυνατότητα να ζητήσει την αναίρεσή του.

Η νομική αυτή ενέργεια της κ. Δημητρίου προκάλεσε αίσθηση: Δικαστές μάλιστα δεν έκρυβαν τον προβληματισμό τους για την ταχύτατη αντίδραση της ανώτατης εισαγγελέως, ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που λαμβάνονται αντίστοιχες αποφάσεις. Αλλοι δικαστές τόνιζαν πως «ανεξαρτήτως του εάν είναι δίκαιο ή άδικο το αίτημα Κουφοντίνα, η κίνηση της κ. Δημητρίου να δώσει δημοσιότητα στο αίτημά της να εξετάσει το φάκελο, στέλνει λάθος μηνύματα προς δικαστές και εισαγγελείς, και όχι μόνο σ’ αυτούς που εξέδωσαν τη συγκεκριμένη απόφαση».

Σε πολλά δικαστικά γραφεία ερμήνευαν το αίτημά της να εξετάσει το φάκελο ως μία «πολιτική» κίνηση, σε μία προσπάθεια δηλαδή να «πέσουν οι τόνοι» σε ό,τι αφορά τις διαμαρτυρίες που λαμβάνουν χώρα υπέρ του αιτήματος του Δ.Κουφοντίνα.

Το σκεπτικό-κόλαφος

Το Δικαστικό Συμβούλιο συμφώνησε με την πρόταση του εισαγγελέα και στο σκεπτικό του ομόφωνα αναφέρει πως ο Δ. Κουφοντίνας είναι ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων. Μάλιστα, οι δικαστές αναφέρουν πως μετά την εξέταση του φακέλου του μέλους της «17 Νοέμβρη», κατέληξαν στο συμπέρασμα πως «δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής, αλλά εμμένει στην άποψή του περί ένοπλης ανατροπής του “κρατικού μονοπωλίου της βίας”»” και άρα «δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερης απαξίας».

Ένα ακόμη επιβαρυντικό στοιχείο σε βάρος του Δ. Κουφοντίνα, σύμφωνα με το σκεπτικό του Συμβουλίου, είναι οι διασυνδέσεις που έχει με «οργανώσεις που κινούνται εκτός των ορίων της νομιμότητας, με το ίδιο ή παρεμφερές ιδεολογικό υπόβαθρο με αυτόν, δεδομένου ότι άλλως αυτές δεν θα παρείχαν τόσο αυξημένης έντασης υποστήριξη προς το πρόσωπό του, εκδηλούμενη όχι με νόμιμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, αλλά με έκνομες συμπεριφορές».

Οι δικαστές μάλιστα αναφέρουν πως ο κρατούμενος «καλεί σε συμπαράσταση και αλληλεγγύη προς υποστήριξη του αγώνα του για τη λήψη άδειας εξόδου από το σωφρονιστικό κατάστημα και ομάδες εκτός της φυλακής, αμφισβητήσιμης νομιμότητας, αναφερόμενος και πάλι στο κόκκινο νήμα της ζωής, που από το μέσο άνθρωπο δύναται να ερμηνευθεί και ως αίμα».

Ο ίδιος ο Δ. Κουφοντίνας ενώπιον των δικαστών είχε υποστηρίξει πως η φράση του που αναφερόταν στο «κόκκινο νήμα» της αντίστασης, αφορούσε την προηγούμενη απεργία πείνας που είχε ξεκινήσει, κάτι που όπως φαίνεται δεν έπεισε τα μέλη του Συμβουλίου.

Μάλιστα, οι δικαστικοί λειτουργοί επικαλούνται και την ανάρτηση μέλους του Ρουβίκωνα, εν όψει της κρίσης του για την υπόθεση, ο οποίος είχε αναφέρει: «Οι τρεις συγκεκριμένοι δικαστές του Βόλου θα πάρουν μια απόφαση που θα επηρεάσει άμεσα τη ζωή του Δημήτρη, τη ζωή τη δικιά μας και τη ζωή τη δικιά τους. Ελπίζω να μην κόψουν αυτό το κόκκινο νήμα. Γιατί αν το κάνουν όλα θα κοκκινίσουν».

Η απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου έχει και μία παραπάνω σημασία, αφού υπεισέρχεται στο νομικό ζήτημα κατά πόσον δύναται να χορηγούνται άδειες σε άτομα τα οποία έχουν καταδικαστεί σε ποινή πολλαπλής ισόβιας κάθειρξης. Σύμφωνα με το σκεπτικό του Συμβουλίου, «ουδέν προβλέπεται, ούτε ρυθμίζεται ως προς τη χορήγηση αδείας σε καταδικασμένους σε πλείονες της μίας ποινές ισοβίου καθείρξεως» στο σχετικό άρθρο του σωφρονιστικού κώδικα, και άρα η χορήγηση άδειας σε πολυ-ισοβίτες «δεν είναι επιτρεπτή, διότι ο νομοθέτης θα το προέβλεπε ρητά».

Μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Συμβουλίου πάντως, ο Δ. Κουφοντίνας δήλωσε πως συνεχίζει την απεργία πείνας που έχει ξεκινήσει στις 2 Μαΐου, αναφέροντας πως οι δικαστές δεν λειτούργησαν σαν «δικαστές δημοκρατίας, αλλά ως πρωτοδίκες εμφυλίου, που ανέλαβαν, ως απρόσωπος κρατικός μηχανισμός, την εκτέλεση της εντολής από την κυβέρνηση, τη γνωστή οικογένεια και την πρεσβεία που διαφεντεύει τη χώρα».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου