Σε ένα πρόγραμμα που οι αιτήσεις άγγιξαν τις 400, οι 78 εξ αυτών ξεχώρισαν και κέρδισαν μια θέση στα ιδιωτικά ιδρύματα, με το πρόγραμμα να μετράει περίπου ένα μήνα. Από αυτούς, 48 φοιτούν στο Deree του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, 14 στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης και 16 στο Perrotis College της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής.

Ο 22χρονος Αμτζάντ παρακολουθεί μαθήματα Διεθνούς Επιχειρηματικότητας στο Perrotis College και θέλει να φύγει για τη Γερμανία να δουλέψει ως πολιτικός μηχανικός. Η 19χρονη Καμάρ θέλει να γίνει ψυχολόγος και σε αντίθεση με την οικογένειά της θέλει να παραμείνει στην Ελλάδα. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, η οικογένειά της επιχείρησε, ανεπιτυχώς, 21 (!) φορές να περάσει από την Τουρκία στη Χίο και αναρωτιέται: «τόσο μεγάλη προσπάθεια για να πάω αλλού;». Ο 25χρονος Λόρενς προτιμά την υποκριτική και ήδη συμμετέχει σε θεατρικά έργα καθώς είναι μέλος της ομάδας ΛΟΑΤ, η οποία διοργανώνει κατά καιρούς κάποιες παραστάσεις. O 19χρονος Ογούντ είναι από το Ιράν και παρά το νεαρό της ηλικίας του μένει μόνος στην Αθήνα. Η οικογένειά του είναι διασκορπισμένη σε όλη την Ευρώπη. Θέλει να σπουδάσει Φιλοσοφία αλλά τον αγχώνει ότι ίσως θα χρειαστεί να μάθει την ελληνική γλώσσα.

Στην Αθήνα, το Αμερικανικό Κολλέγιο έχει αναλάβει περίπου 48 φοιτητές μετανάστες, οι περισσότεροι εκ των οποίων σε πρώτο στάδιο κάνουν ταχύρρυθμα μαθήματα αγγλικών. Πολλά από τα παιδιά είχαν ξεκινήσει σπουδές και στην πατρίδα τους αλλά δεν κατάφεραν να τις ολοκληρώσουν. Οχι όμως και τα κορίτσια. Τα βιογραφικά των περισσότερων, κατά τη διάρκεια των αιτήσεων, ήταν πολύ «φτωχότερα» σε σχέση με των αγοριών. Αν και σκοπός του Κολλεγίου ήταν να πάρει όσο περισσότερα κορίτσια μπορεί, οι βασικές γνώσεις στην αγγλική γλώσσα (σ.σ.: που ήταν όρος για τη λήψη υποτροφίας) αποτέλεσαν ανασταλτικό παράγοντα, καθώς και πάλι, τα αγόρια ξεχώρισαν με τις γνώσεις τους σε αντίθεση με τις κοπέλες, που απέτυχαν στο τεστ που έδωσαν για να λάβουν την υποτροφία.
Η 19χρονη Καμάρ Αλ Σαμ από τη Συρία δεν κατάφερε ποτέ να σπουδάσει. Από τα 16 της βρισκόταν σε ένα ατελείωτο ταξίδι από την Τουρκία στη Χίο και μετά στην Αθήνα. Μένει μαζί με την οικογένειά της σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας, έμαθε αγγλικά μόνη της και θέλει να γίνει ψυχολόγος. Μάλιστα, σε αντίθεση με την οικογένειά της, προτιμάει να παραμείνει στην Ελλάδα.

Ο Λόρενς, ο Ογούντ και η Καμάρ μένουν στην Αθήνα σε διαμερίσματα. Ο Ογούντ θέλει να σπουδάσει Οικονομικά και Φιλοσοφία, ενώ ο Λόρενς προτιμάει Φιλοσοφία σε συνδυασμό με θέατρο.

«Ολα αυτά βέβαια είναι σχέδια. Του χρόνου δεν ξέρουμε σε ποια πόλη θα βρισκόμαστε», σημειώνει Ογούντ. Ο εφιαλτικός χρόνος που πέρασαν μέχρι να φτάσουν στην Ελλάδα φαντάζει σαν «παιχνίδι» πλέον μέσα από τις αφηγήσεις τους. «Ημουν πέντε μέρες στο δάσος και κρυβόμουν χωρίς φαγητό και νερό για να μη με ανακαλύψουν οι αρχές. Προσπάθησα οχτώ φορές μέχρι να καταφέρω να έρθω στην Ελλάδα και σκέψου ότι ήμουν από τους τυχερούς», αναφέρει ο Λόρενς Αλατρας και η 19χρονη Καμάρ Αλ Σαμ δίπλα του γελάει συμπληρώνοντας: «Καταλαβαίνω τι λες! Εμείς προσπαθήσαμε ακόμα περισσότερες φορές, 21 για την ακρίβεια, για να περάσουμε από την Τουρκία στη Χίο. Πάντα μας έπιαναν και μας γύρριζαν πίσω». Ο Λόρενς γελώντας συνεχίζει: «Για να καταλάβεις, κάποια στιγμή ήμασταν τόσο εξουθενωμένοι που τελικά ανάψαμε φωτιές για να μας βρει η αστυνομία και να μας γυρίσει πίσω στην Τουρκία. Λέγαμε: δεν πειράζει, θα ξαναπροσπαθήσουμε».

Πώς είναι όμως η ζωή τους στην Ελλάδα; Η Καμάρ έχει αιτηθεί άσυλο μαζί με την οικογένειά της και περιμένει. Ο Ογούντ, αν και μόλις 19, μένει μόνος του σε ένα διαμέρισμα στον Πειραιά. Τον βοηθάει οικονομικά η θεία του που μένει στο εξωτερικό, ενώ η μητέρα του και η αδερφή του μένουν στη Σουηδία. Σε αντίθεση με τα άλλα δύο παιδιά, δεν θεώρησε «καθόλου ενδιαφέρουσα ιστορία» τον τρόπο που έφτασε στην Ελλάδα, αλλά το γεγονός ότι τα κατάφερε τελικά.

Ο Λόρενς είναι κι αυτός μόνος στην Αθήνα. Είχε μεταφερθεί σε ένα χώρο στα Καμένα Βούρλα μαζί με άλλους πρόσφυγες και είχε κάνει απεργία πείνας για να τον μετακινήσουν. «Είμαι μέλος ΛΟΑΤ, εννοείται ότι κινδυνεύει η ζωή μου από τον ίδιο μου το λαό».

Οσο για τους Ελληνες και στους τρεις κάνει φοβερή εντύπωση ότι αντιμετώπισαν ρατσισμό από τους ηλικιωμένους. «Οι νέοι είναι πολύ πιο προσιτοί», αναφέρει ο Ογούντ και συνεχίζει: «Το βλέπουμε κι εδώ στο κολέγιο. Μας μιλάνε, είναι πρόθυμοι να μας βοηθήσουν. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα». Δεν ισχύει το ίδιο όμως για τις μεγαλύτερες ηλικίες. «Είναι φοβερό ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν ζήσει την προσφυγιά ή τουλάχιστον έχουν πιο πρόσφατες μνήμες κι όμως, όχι μόνο δεν μας δέχονται αλλά δεν δείχνουν κάποια συμπόνια για την κατάστασή μας», σημειώνει ο Λόρενς.

ΑΜΤΖΑΝΤ ΑΛΙΣ ΑΛΚΑΛΑΦ

Ρουφάω σαν… σφουγγάρι όσα μας μαθαίνουν οι καθηγητές

Ο Αμτζάντ Αλις Αλκαλάφ είναι στη Θεσσαλονίκη και πηγαίνει τρεις φορές την εβδομάδα στο Perrotis College όπου παρακολουθεί μαθήματα στο B.Sc. Διεθνούς Επιχειρηματικότητας. Ζούσε με την οικογένειά του στο Χαλέπι της Συρίας, όταν ξέσπασε ο πόλεμος. Ενας από τους αδελφούς του σκοτώθηκε στη σύρραξη.

Ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2014 το ταξίδι προς την Ευρώπη αναζητώντας την… ειρήνη. Τον Φεβρουάριο του 2016 έφτασε στην Ελλάδα, όπου «εγκλωβίστηκε». Σήμερα τρία αδέλφια του ζουν στη Γερμανία, δύο βρίσκονται στην Τουρκία, ενώ ο ίδιος, η αδελφή του και οι γονείς του μένουν πλέον σε ένα διαμέρισμα στην Τούμπα. «Το πρόγραμμα της πρεσβείας μπορεί να μου ανοίξει νέους ορίζοντες. Είμαι 22 χρόνων και λόγω του πολέμου έχω στερηθεί τη δυνατότητα να σπουδάσω. Κάθομαι στα θρανία του Perrotis College και… ρουφάω σαν σφουγγάρι όσα μας μαθαίνουν οι καθηγητές», είπε στον «Ε.Τ.».

Τα μαθήματα στο Perrotis College είναι ενδιαφέροντα. Καθηγητές και σπουδαστές μάς υποδέχθηκαν με ζεστασιά. Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους

Ο 22χρονος επιθυμεί να μεταβεί στη Γερμανία, όπου θέλει να σπουδάσει πολιτικός μηχανικός. Η διάθεσή του για μάθηση είναι μεγάλη. Από τη στιγμή που έφυγε από την πατρίδα του μέχρι σήμερα έχει μάθει -μόνος του!- τέσσερις γλώσσες: τουρκικά, αγγλικά, ελληνικά και γερμανικά. Πλέον εργάζεται στη ΜΚΟ InterSOS, όπου εκτελεί χρέη διερμηνέα. «Τα μαθήματα στο Perrotis College είναι ενδιαφέροντα. Καθηγητές και σπουδαστές μάς υποδέχθηκαν με ζεστασιά. Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους», κατέληξε.

«Τους δίνουμε ελπίδα. Να μπορούν να πιστέψουν στον εαυτό τους», δήλωσε στον «Ε.Τ.», η Dean of Student Services της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, κ. Εύα Κανέλλη. Τόνισε ότι το πρόγραμμα προσφέρει για το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018 τη δυνατότητα σε πρόσφυγες να σπουδάσουν πάνω στον αγροδιατροφικό τομέα. Ηδη επτά από αυτούς ξεκίνησαν προπτυχιακά μαθήματα στο Perrotis College, πάντα σε συνεργασία με το Cardiff Metropolitan University, ενώ άλλοι εννέα παρακολουθούν μαθήματα αγγλικών.

«Παράλληλα, η Αμερικανική Γεωργική Σχολή, μέσω της Σχολής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να προχωρήσει στην υλοποίηση ενός ειδικού βιωματικού προγράμματος σύγχρονων γεωργικών πρακτικών για τους πρόσφυγες. Σύμφωνα με την πρόταση, η οποία έχει κατατεθεί στις Αρχές και αναμένεται η έγκρισή της, θα υλοποιείται σε δύο Κέντρα Φιλοξενίας από εξειδικευμένα στελέχη της Σχολής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Στόχος των βιωματικών δράσεων είναι η μετάδοση σημαντικών πληροφοριών, νέων γνώσεων και κατάλληλων δεξιοτήτων στους πρόσφυγες αναφορικά με τον αγροδιατροφικό τομέα», υπογράμμισε.

Να σημειωθεί ότι το «Education Unites: From Camp to Campus» απευθύνεται σε άτομα άνω των 18 ετών, που είτε είχαν σπουδάσει στις πατρίδες τους είτε δεν έχουν καμία εμπειρία από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Προϋπόθεση είναι (θα τρέξει ξανά για το εξάμηνο που έρχεται) ο αιτών να έχει κάνει αίτηση ασύλου ή μετεγκατάστασης και να γνωρίζει την αγγλική γλώσσα. Η υποτροφία δεν περιλαμβάνει φιλοξενία των νέων σπουδαστών, αλλά προβλέπει τη μεταφορά τους από τον τόπο κατοικίας τους. Να σημειωθεί ότι στο πρόγραμμα συμμετέχουν επίσης το American College of Greece και το American College of Thessaloniki. Λήξη υποβολής αιτήσεων για το εαρινό εξάμηνο: 24 Νοεμβρίου 2017.

Οι ωφελούμενοι του προγράμματος θα παρακολουθήσουν προπαρασκευαστικά μαθήματα αγγλικών και μαθήματα σε διάφορους τομείς με βάση τις γνώσεις και την επαγγελματική τους κατάρτιση.

Κυρίως, όμως, θα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους, να αποκτήσουν γνώσεις και δεξιότητες και σπουδές που θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν είτε στην Ελλάδα είτε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα μετακινηθούν στο μέλλον.

Για την προσέλκυση των καλύτερων νέων υποτρόφων ήταν σημαντική η συνεργασία των υπουργείων Παιδείας και Μεταναστευτικής Πολιτικής, των Δήμων Αθηναίων, Θεσσαλονίκης και Πειραιά, της Υπηρεσίας Ασύλου, των ΜΚΟ, των μεταφραστικών υπηρεσιών και των εθελοντών που διέδωσαν τα νέα για το πρόγραμμα.

ΕΛΠΙΔΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

 ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής