Το άρθρο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αναλυτικά:

«Η παγκοσμιοποίηση είναι αποδέκτης κακής δημοσιότητας σήμερα στη Δύση. Τα λαϊκιστικά κινήματα διατείνονται ότι δεν βοηθάει πολύ τον μέσο πολίτη, ή και καθόλου. Αντίθετα, προκρίνουν τον προστατευτισμό και τη μονομέρεια.

Οι εθνικές πολιτικές, αντιμετωπίζονται ως ο πιο σίγουρος τρόπος για την επαναφορά του εθνικού μεγαλείου. Αλλά αυτή η λαϊκιστική ατζέντα βασίζεται σε μία βαθιά λανθασμένη υπόθεση, ότι η συνεργασία και το διεθνές εμπόριο είναι παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος, που παράγουν μόνο νικητές ή χαμένους.

Στην πραγματικότητα, η συνεργασία και το εμπόριο μπορούν να παράγουν οφέλη για όλες τις χώρες. Επί πολλά χρόνια τώρα, έχουν αυξήσει την παγκόσμια ευημερία, με εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους να βγαίνουν από τη φτώχεια, τόσο στον ανεπτυγμένο όσο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Σίγουρα η παγκοσμιοποίηση χρειάζεται κανόνες και ένα αναγνωρισμένο πλαίσιο λειτουργίας ώστε να διασφαλίζεται ότι ωφελεί τους πάντες και ότι επιφέρει μία βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη που θα τους περιλαμβάνει όλους.

Οπως και με τις εθνικές νομοθεσίες, είναι ένα πλαίσιο που χρειάζεται συνεχείς προσαρμογές. Αλλά το να το εγκαταλείψουμε στο σύνολό του και να αποσυρθούμε από την παγκοσμιοποίηση είναι η λάθος απάντηση. Αντίθετα, πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους να εμβαθύνουμε και να διευρύνουμε τη διεθνή οικονομική συνεργασία.

Κατά την άποψή μου, η ομάδα των G20 είναι το κατάλληλο φόρουμ για μία αυξημένη συνεργασία που θα τους περιλαμβάνει όλους. Φυσικά, η G20 δεν είναι τέλεια, αλλά είναι ο καλύτερος θεσμός που διαθέτουμε προκειμένου να επιτύχουμε μία μορφή παγκοσμιοποίησης που λειτουργεί για όλους.

Η G20 συνιστά την πολιτική ραχοκοκαλιά του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού οικοδομήματος που διασφαλίζει τις ανοιχτές αγορές, τη μεθοδική κίνηση των κεφαλαίων και ένα δίχτυ ασφαλείας για τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Η G20 έχει καταφέρει πολλά τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του αποτελεσματικότερου συντονισμού της ρύθμισης της οικονομίας και της διεθνούς φορολόγησης.

Και, ως η χώρα που ανέλαβε την προεδρία της G20 αυτόν τον χρόνο, η Γερμανία έχει δεσμευθεί να συνεχίσει τη σημαντική δουλειά που ξεκίνησαν οι προκάτοχοί της, η Κίνα και η Τουρκία. Για παράδειγμα, χρειάζεται να γίνουν περισσότερα προκειμένου να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα της παγκόσμιας οικονομίας στα ξαφνικά σοκ.

Ετσι, μία από τις πρώτες προτεραιότητες αυτόν τον χρόνο θα είναι η προσπάθεια να αποφευχθεί μία επανάληψη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης του 2008-2009, που πήγασε από ένα μυωπικό, βασισμένο στο χρέος, μοντέλο ανάπτυξης. Αλλά, προκειμένου να μειώσουμε το χάσμα μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων κρατών, πρέπει να κινηθούμε πέρα από την G20.

Συγκεκριμένα, η G20 – και ολόκληρος ο κόσμος – πρέπει να προσεγγίσει την Αφρική, σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για την ανάπτυξη της ηπείρου. Πέρα από το ηθικό ερώτημα της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των Αφρικανών, η ανάπτυξη της ηπείρου είναι καίριας σημασίας για τον περιορισμό των γεωπολιτικών ρίσκων. Αλλά οι επενδύσεις στην Αφρική κινούνται ακόμη σε χαμηλά επίπεδα, αποστερώντας από τους ανθρώπους στα αφρικανικά κράτη τις ευκαιρίες να βελτιώσουν τη ζωή τους.

Για αυτούς τους λόγους, η G20 υπό τη γερμανική προεδρία, θα εργαστεί για την ενίσχυση της συνεργασίας με την Αφρική. Ενας κεντρικός πυλώνας αυτής της προσπάθειας είναι το «Compact for Africa» που προσφέρει το πλαίσιο για την υποστήριξη των ιδιωτικών επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών. Ενώ πρόκειται για μία πρωτοβουλία ανοιχτή σε όλα τα αφρικανικά κράτη, πέντε έχουν ήδη δεσμευθεί να συμβάλουν σε αυτή την προσπάθεια: η Ακτή Ελεφαντοστού, το Μαρόκο, η Ρουάντα, η Σενεγάλη και η Τυνησία.

Η διεθνής συνεργασία είναι ο μόνος τρόπος για να επιτύχουμε μία ισχυρή, βιώσιμη παγκόσμια ανάπτυξη που θα τους περιλαμβάνει όλους. Η Γερμανία έχει δεσμευθεί να κάνει ό,τι μπορεί ώστε να λειτουργήσει ως ένας ειλικρινής διαμεσολαβητής στο πλαίσιο της ομάδας των G20 αλλά και πέρα από αυτή και να διασφαλίσει ότι η παγκοσμιοποίηση θα τους ωφελήσει πράγματι όλους».