Ωστόσο, ο θρίαμβος σκιάστηκε από τους φόβους για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, καθώς μετά τη σαρωτική νίκη του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος στη Σκωτία (πήρε 48 από τις 59 έδρες της περιφέρειας) η τοπική πρωθυπουργός Νίκολα Στέρτζον δήλωσε ξεκάθαρα πως ο Τζόνσον «δεν έχει εντολή να βγάλει τη Σκωτία από την Ε.Ε., αλλά μόνο την Αγγλία»!

Η σκωτσέζικη κυβέρνηση επιδιώκει πλέον ανοιχτά δεύτερο δημοψήφισμα ανεξαρτησίας μετά το αποτυχημένο του 2014, ενώ πρόβλημα αποτελεί και η ενίσχυση των εθνικιστών της Βόρειας Ιρλανδίας. Ωστόσο, αυτά θα απασχολήσουν τον Τζόνσον σε δεύτερη φάση.

«Θα ολοκληρώσουμε έγκαιρα το  Brexit στο τέλος του ερχόμενου μήνα χωρίς “εάν”, “αλλά” και “εφόσον”», υποσχέθηκε ο θριαμβευτής στους παραληρούντες οπαδούς του, διαβεβαιώνοντας ότι θα εφαρμόσει μέχρι κεραίας την ετυμηγορία του δημοψηφίσματος του 2016 για αποχώρηση από την Ε.Ε. και ανάκτηση της διοικητικής, νομισματικής και μεταναστευτικής κυριαρχίας.

Η συντριπτική νίκη των Συντηρητικών με 364 έδρες επί συνόλου 650 -σχεδόν 40 έδρες πάνω από το όριο της αυτοδυναμίας των 326 εδρών, που απέτυχε να πιάσει η Τερέζα Μέι το 2017- προκάλεσε ευφορία στο Σίτι, με τη στερλίνα να σημειώνει τα υψηλότερα ημερήσια κέρδη της τελευταίας εικοσαετίας. Αντιθέτως, οι Εργατικοί υπέστησαν μια από τις βαρύτερες ήττες της τελευταίας 35ετίας (32,2% και 203 έδρες), που σηματοδοτεί ουσιαστικά το πολιτικό τέλος του 70χρονου, αριστερόστροφου ηγέτη τους Τζέρεμι Κόρμπιν.

Οι ψηφοφόροι απέρριψαν το νεφελώδες και επαμφοτερίζον μήνυμά του για επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας εξόδου και δεύτερο δημοψήφισμα, που έκλεινε το μάτι σε ακύρωση του Brexit, με αποτέλεσμα οι Εργατικοί να χάσουν «άπαρτα» κάστρα στις χειμαζόμενες βιομηχανικές περιοχές της Kεντρικής και Βορειοανατολικής Αγγλίας.

Αντιθέτως ο Τζόνσον, πιάνοντας τον λαϊκό σφυγμό, επαναλάμβανε συνεχώς ότι θα ολοκληρώσει ταχύτατα τη νέα, βελτιωμένη συμφωνία που πέτυχε με τους Ευρωπαίους, πηγαίνοντας εκ του ασφαλούς στη διαπραγμάτευση με την Ε.Ε. για τη νέα διμερή σχέση και την εφόρμηση της «ελεύθερης» Βρετανίας για νέες διμερείς συμφωνίες με όλες τις χώρες. Το προεκλογικό του μανιφέστο ήταν απλό, κατανοητό και απέφυγε τις υποσχέσεις πέρα από μια μικρή αύξηση δημοσίων δαπανών και κάποιες ασφαλιστικές φοροαπαλλαγές. Προφανώς έμαθε το μάθημά του από το αντιδημοφιλές μανιφέστο κοινωνικών περικοπών της Μέι το 2017, που τρόμαξε τα λαϊκά στρώματα. Η σιγουριά του ενέπνευσε καλύτερα τους ταλαντευόμενους ψηφοφόρους, ενώ, όπως επισήμανε ο φιλο-εργατικός Guardian, ο Τζόνσον κατατρόπωσε τον Κόρμπιν και σε προσωπικό επίπεδο. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα χαρισματικός, απέφυγε όσο μπορούσε τις γκάφες στις συγκεντρώσεις και στα τηλεοπτικά ντιμπέιτ, αποδίδοντας, σύμφωνα με τους επικοινωνιολόγους, πολύ καλύτερα τόσο από τον Κόρμπιν όσο και από την προκάτοχό του, Μέι.

Το BBC υπογράμμισε ότι ο αντισυμβατικός και κάπως αθυρόστομος απόφοιτος του Ιτον συγκέντρωσε ένα τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο, που καλείται να διαχειριστεί μέσα από συμπληγάδες, χωρίς να το σπαταλήσει.

Μαζί με τα θερμά συγχαρητήριά του, ο Ντόναλντ Τραμπ τού έταξε μια «τεράστια και πολύ επωφελέστερη εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ από αυτή που θα είχε αν θα παρέμενε στην Ε.Ε.». Ωστόσο, οι Εργατικοί τον περιμένουν στη γωνία σε περίπτωση που ξεπουλήσει το βρετανικό ΕΣΥ (NHS) σε αμερικανικά funds.

Οι Ευρωπαίοι ανακουφίστηκαν μεν για τον τερματισμό της πολιτικής αβεβαιότητας, αλλά περιμένουν να κυρωθεί η νέα συμφωνία από τη βρετανική Βουλή το συντομότερο, ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τη μελλοντική συμφωνία Ε.Ε.-Ηνωμένου Βασιλείου». Η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε ανυπόμονη να ακούσει τον Τζόνσον, ενώ ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, Σαρλ Μισέλ, υπογράμμισε την ύψιστη σπουδαιότητα για την Ε.Ε. της ενιαίας αγοράς.

Η υιοθέτηση κοινών κανόνων και η αποφυγή του φθοροποιού ανταγωνισμού μεταξύ Βρετανίας και Ε.Ε. αποτελεί βασική επιδίωξη των Βρυξελλών και του Βερολίνου. «Προσβλέπουμε σε στενή συνεργασία και φιλία μεταξύ των χωρών μας», τόνισε χαρακτηριστικά η Ανγκελα Μέρκελ.

Ο πρόεδρος του Brexit Party, Νάιτζελ Φάρατζ, παραδέχθηκε ότι η έκταση της νίκης του Τζόνσον τού επιτρέπει να παρακάμψει τους ευρωσκεπτικιστές Τόρις και να περάσει τη συμφωνία του από τη Βουλή, παρατείνοντας, αν χρειαστεί, τις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους ως το 2022.

Για πρώτη φορά εξελέγησαν τόσο πολλές γυναίκες στη Βουλή των Κοινοτήτων. Συγκεκριμένα, 220 τον αριθμό ή 34% του συνόλου. Μάλιστα το γυναικείο φύλο κυριαρχεί στους Εργατικούς (104 γυναίκες-99 άνδρες), ενώ μόνο 1 στους 4 Τόρις είναι θηλυκού γένους.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

649/650 έδρες

326 απαιτούνται για πλειοψηφία

Κόμμα		Eδρες	Ποσοστό	Ψήφοι
Συντηρητικό Κόμμα		364	43,6%	13.941.200
Εργατικό Κόμμα		203	32,2%	10.292.054
Σκοτικό Εθνικό Κόμμα		48	3,9%	1.242.372
Φιλελεύθεροι Δημοκράτες		11	11,5%	3.675.342
Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα (Βορειο-ιρλανδοί φιλοβρετανοι)		8	0,8%	244.128
Σιν Φέιν (Βορειο-ιρλανδοί εθνικιστές)		7	0,6%	181.853
Plaid Cymru (Ουαλοί εθνικιστές)		4	0,5%	153.265
Πράσινο Κόμμα		1	2,7%	864.743
Κόμμα Brexit Nigel Farage		0	2%	642.303
Κόμμα Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου		0	0,1%	22.817
Αλλα κόμματα		3	2,1%	700.440

Γιατί οι κάλπες γκρέμισαν τον «κόκκινο» Κόρμπιν από το Εργατικό Κόμμα

Ακόμη κι αν ο Τζέρεμι Κόρμπιν δεν είναι προληπτικός, η χθεσινή μέρα αποδείχθηκε για εκείνον πραγματικά άτυχη – για τους Αγγλοσάξονες η «Παρασκευή και 13» θεωρείται συνδεδεμένη με δεινά. Ο μεγάλος χαμένος των βρετανικών εκλογών αναγκάστηκε να παραδεχθεί την προσωπική του αποτυχία, ενώ δέχεται πυρ ομαδόν από το εσωτερικό του Εργατικού Κόμματος. Η πορεία του «κόκκινου» Κόρμπιν στην ηγεσία των Εργατικών έληξε με άδοξο τρόπο, καθώς το κόμμα έχασε 8 μονάδες από τις προηγούμενες εκλογές του 2017 καταγράφοντας το χειρότερο αποτέλεσμα από το 1992.

Οι Εργατικοί έχασαν ακόμη και πολλά από τα προπύργιά τους, όπως το Ντάρλιγκτον και το Γουόρκιγκτον στη βόρεια Αγγλία – οι περιφέρειες πέρασαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στα χέρια Συντηρητικών. Πικραμένος ο Κόρμπιν δήλωσε ότι το Εργατικό Κόμμα είχε όραμα και παρουσίασε το «Μανιφέστο της Ελπίδας» με το πρόγραμμά του, αλλά «το Brexit προκάλεσε τέτοια πόλωση που υποσκέλισε τον προεκλογικό πολιτικό διάλογο». Πάντως, ο ίδιος και το στενό του περιβάλλον είναι αποφασισμένοι να μην εγκαταλείψουν την αριστερή πτέρυγα του κόμματος. Ωστόσο, οι επικριτές του είναι μάλλον περισσότεροι, επιρρίπτοντάς του όλη την ευθύνη για το «θολό τοπίο» που είχε δημιουργήσει για πολύ καιρό σχετικά με το Brexit.

Ο κύριος λόγος της αποτυχίας του Κόρμπιν να μεταδώσει το μήνυμα του –το οποίο ήταν γεμάτο από υποσχέσεις για δημόσιες δαπάνες και κοινωνικές παροχές– ήταν κυρίως η υποστήριξή του σε ένα νέο δημοψήφισμα για το Brexit. Η στάση του στο θέμα της εξόδου από την Ε.Ε. θεωρήθηκε ασαφής και η υπόσχεσή του για νέα διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες και νέο δημοψήφισμα για το Brexit εκλήφθηκε ως περιφρόνηση των 17,4 εκατομμυρίων ψηφοφόρων που είχαν εκφραστεί το 2016.

Ορισμένοι του επιρρίπτουν ευθύνες και για την αντισημιτική του στάση, που ενόχλησε μέρος του εκλογικού σώματος.

Οι ψηφοφόροι δεν γοητεύτηκαν από το «σοσιαλιστικό μανιφέστο» του Κόρμπιν, που μιλούσε για θέσεις εργασίας, παροχές, κρατικοποιήσεις. Παρά τις ριζοσπαστικές θέσεις του για μεγαλύτερους φόρους στους πλούσιους, οι Εργατικοί δεν έπεισαν την εργατική τάξη στα Μίντλαντς, στη Βόρεια Αγγλία και στην Ουαλία.

Αναμενόμενη ήταν, βέβαια, η απόρριψη του μανιφέστου του από τον επιχειρηματικό κόσμο – ο Κόρμπιν είχε προαναγγείλει αύξηση του εταιρικού φόρου. Στα σενάρια της επόμενης μέρας, η στερλίνα κατέγραφε μεγάλη πτώση σε περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας από τους Εργατικούς.

Ο Κόρμπιν θεωρείται ο αρχηγός των Εργατικών με την πιο μικρή υποστήριξη εδώ και πολλές δεκαετίες. Ανέλαβε την ηγεσία το 2015 ύστερα από την παραίτηση του Εντ Μπίλιμπαντ αλλά από την αρχή αντιμετώπισε πολλές εσωκομματικές αντιδράσεις και κυρίως την κατηγορία ότι απομάκρυνε πολύ τους Εργατικούς από το κέντρο, ενισχύοντας την αριστερή πτέρυγα. Το αποτέλεσμα τον υποχρεώνει τώρα να αποσυρθεί και ήδη έχουν διαφανεί οι «δελφίνοι».

Ορισμένοι «υποψήφιοι» έχουν ανεπισήμως ήδη κάνει την εμφάνισή τους με δηλώσεις και τοποθετήσεις: ο Τζον Μακντόνελ, αρμόδιος για τα οικονομικά ζητήματα, μίλησε σχεδόν αμέσως, τονίζοντας ότι θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις άμεσα στο κόμμα. Επίσης, ο Γκάρεθ Σνελ θεωρείται πιθανός διεκδικητής της ηγεσίας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου