Δεν χρειάζεται κάθε φορά που τον βλέπουμε σε ένα νέο ρόλο να λέμε τα ίδια και τα ίδια. Μόνο που τώρα είναι μια ειδική περίπτωση. Γιατί είναι τέτοιος ο τρόπος που ερμηνεύει τον ρόλο του, ώστε μπορούμε άνετα να μιλάμε για την καλύτερη ερμηνεία της χρονιάς σε σειρά και για την καλύτερη μίνι σειρά της δεκαετίας. Καταφέρνει να ξεπεράσει ακόμα και τους δύο πρώτους κύκλους του Fargo που ήταν επικοί.

Το Patrick Melrose είναι βασισμένο στις σχεδόν αυτοβιογραφικές νουβέλες του Έντουαρντ Όμπιν. Ο κεντρικός ήρωας παλεύει με την εξάρτηση του στα ναρκωτικά, με τις παραισθήσεις του, μα πάνω απ΄όλα με τα επώδυνα τραύματα που του άφησε η παιδική του ηλικία. Ο πατέρας του κυρίως που τον κακοποιούσε από άποψη και η μητέρα του που ανεχόταν τα πάντα και δεν τον έπαιρνε να εξαφανιστούν, μιας και αυτή ήταν η πλούσια της υπόθεσης.

Εκτός από τον σοκαριστικά σπουδαίο Κάμπερμπατς, στο πλάι του βλέπουμε την Τζένιφερ Τζέισον Λέι και τον Χιούγκο Γουίβινγκ στους ρόλους των γονιών του. Ειδικά ο Γουίβινγκ είναι λες εκκρίνει σάλιο ταλέντου και ευφυούς παιξίματος. Στα συν της σειράς είναι και η τρομερή σκηνοθεσία με την γρήγορη εναλλαγή πλάνων που μεταφέρουν άρτια την ψυχοπνευματική κατάσταση του Melrose.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]