Η «κόκκινη γραμμή» της χώρας γίνεται πιο «κόκκινη»
Η ωμότητα του Β. Πούτιν είναι ανατριχιαστική. Οχι μόνο γιατί έκανε μια «άτυπη εισβολή» στην Ουκρανία αναγνωρίζοντας το Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ. Ούτε μόνο γιατί προσέβαλε βάναυσα την ευρωπαϊκή ηγεσία, αδειάζοντας εν ψυχρώ τον Μακρόν και τον Σολτς, οι οποίοι περίμεναν συνάντηση Μπάιντεν-Πούτιν. Ηταν ανατριχιαστική γιατί επέστρεψε τον κόσμο στην εποχή που το Διεθνές Δίκαιο υπήρχε για να το παραβιάζουν οι ισχυροί και να το επικαλούνται οι αδύναμοι. Δηλαδή, σε μια εποχή στην οποία ουσιαστικά δεν υπήρχε Διεθνές Δίκαιο και που η ισχύς μπορούσε να ανατρέψει τα συμφωνηθέντα. Το «δόγμα Πούτιν», εφαρμοσμένο μάλιστα και όχι απλώς διακηρυγμένο, οδηγεί -κατ’ αρχήν- σε μια εκτεταμένη αμφισβήτηση των συνόρων που δημιουργήθηκαν μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Ομως ο αλυτρωτισμός και ο αναθεωρητισμός που το χαρακτηρίζουν μπορούν κάλλιστα να προκαλέσουν μολυσματική μετάδοση..