Κώστας Κυριακόπουλος

Ελον Μασκ, «Χ» και εμπόριο μίσους…

Ενα από τα βασικά συστατικά του γενικευμένου τραμπισμού -και γενικώς της αντισυστημικής υστερίας -είναι η συλλήβδην στοχοποίηση- απαξίωση των μέσων ενημέρωσης και της δημοσιογραφίας, ακόμα και όταν αυτή πληροί υψηλά ποιοτικά στάνταρντ. .

Επέτειος-reunion για λίγους

Οι «πολεμικοί» τίτλοι εν όψει της 17ης Νοεμβρίου έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους. Κάτι σαν «εορταστικό πακέτο» ή σαν τις εποχικές - εορταστικές ραδιοφωνικές διαφημίσεις γνωστής αλυσίδας παιχνιδιών, που από το πρώτο μισό δευτερόλεπτο που ακούγονται καταλαβαίνεις τι προβάλλουν, ποιος το προβάλλει και με τι ύφος..

USA Pentagon, όπως Netflix

Οσοι έχουν την πεποίθηση ότι ο νέος πλανητάρχης πιθανώς και να αξίζει μια περισσότερο ήπια αντιμετώπιση στα νέα του πρώτα βήματα προς τον Λευκό Οίκο, θα πρέπει να το ξανασκεφτούν..

ΕΜΠ, η απανθρακωμένη νομιμότητα

Η είδηση από το περασμένο καλοκαίρι, Ιούνιος: «Στην πρώτη θέση στην Ελλάδα και στην 321η στον κόσμο βρίσκεται το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), σύμφωνα με τη διεθνή κατάταξη QS World University Rankings 2025, που ανακοινώθηκε τον Ιούνιο 2024. Για το 2025, το ΕΜΠ καταλαμβάνει την πρώτη θέση της γενικής κατάταξης μεταξύ των ελληνικών πανεπιστημίων»..

Η εκδίκηση της Ιστορίας

Ισως να μην υπάρχει τίποτα πιο αμείλικτο από την ίδια την Ιστορία. Συνήθως προσπερνά τα πάντα χωρίς -φαινομενικά τουλάχιστον- να δίνει σημασία. Οταν, όμως, αποφασίσει να πάρει εκδίκηση από τους ανθρώπους που την αγνόησαν με προκλητική εγωπάθεια και ιδεομανία, το κάνει με ακραίο τρόπο, στα όρια της ταπείνωσης. Αυτό που συνέβη στον ΣΥΡΙΖΑ ισοδυναμεί με κάτι τέτοιο. Οσο και να διαφωνεί κανείς με την πολιτική, την όποια ιδεολογία και τις επιλογές του, οι ανθρώπινες ιδιότητές του δεν επιτρέπουν την έκφραση ικανοποίησης, παρά μόνο τις ασκήσεις μνήμης και όξυνσης του πολιτικού κριτηρίου..

Η κωμωδία και ο πραγματικός κόσμος

Μια άσκηση με σπουδαία αποτελέσματα για τη στοιχειώδη εικόνα της διεθνούς πραγματικότητας της ελληνικής κοινωνίας είναι η εξής: Να βάλουμε δίπλα δίπλα τρία στιγμιότυπα. Ενα του Τραμπ μετά τη θηριώδη νίκη του. ενα από το συντονισμένο πογκρόμ κατά των Ισραηλινών φιλάθλων στο Αμστερνταμ, στην καρδιά της Ευρώπης. Και ένα από όσα έγιναν ολόκληρο το Σαββατοκύριακο στο νυχτερινό κέντρο όπου έγινε το Συνέδριο του κόμματος που κυβέρνησε την Ελλάδα σε μία από τις κρισιμότερες φάσεις της νεότερης Ιστορίας της..

Ο Τραμπ και τα πρησμένα πόδια

Ο ΑΝΤΡΕΑ ΜΠΑΓΙΑΝΙ είναι ένας πολύ γνωστός Ιταλός συγγραφέας, είναι 49 ετών και ζει με την οικογένειά του στο Τέξας, όπου διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Rice. Μία ημέρα πριν από τον εκλογικό θρίαμβο και την παγκόσμια είδηση της απόλυτης ηγεμονίας του Τραμπ, δημοσίευσε ένα άρθρο στη La Stampa. Γράφει για την εποχή που εγκατέλειψε την Ιταλία και μετακόμισε στην Αμερική..

Εθνικισμού και φαιδρότητας, γωνία

Η τραμπική ακροδεξιά και οι παραφυάδες της στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο είναι βέβαιον ότι τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση. Από τον Ορμπαν που μετά το συγχαρητήριο τηλεφώνημα στον Τραμπ, δήλωσε ότι «έχουμε πολλά σχέδια για το μέλλον». .

Το ακροδεξιό παρελθόν δεν είναι τόσο μακριά…

Η σχέση της αμερικανικής κοινής γνώμης με την αμφισβήτηση -σε βαθμό έχθρας- με τους δημοκρατικούς θεσμούς, όσο και αν ζει στη χώρα με την «ισχυρότερη Δημοκρατία», διαθέτει αρκετά σκοτεινά σημεία. Μέσα στην Ιστορία των 250 χρόνων της, η αμερικανική Δημοκρατία έχει αποκτήσει μερικά αξιοσημείωτα κεφάλαια που παραπέμπουν ευθέως σε σκοτεινούς καιρούς. Ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες, μερικά από αυτά τα σκοτάδια μεταμφιέζονται σε «ελπιδοφόρο φως» ή σε «επιχείρηση προστασίας της δημοκρατίας»..

Μήπως δεν είναι μόνο η οικονομία;

«Η Δημοκρατία πεθαίνει στο σκοτάδι» είναι το μότο της «Washington Post», ακριβώς κάτι από τον τίτλο της. Το αφεντικό της εφημερίδας, ο Τζεφ Μπέζος, αποφάσισε, λίγο πριν από τις εκλογές, με το πρόσχημα της επιστροφής στις ρίζες της «δημοσιογραφικής ουδετερότητας», να αποσύρει την παραδοσιακή στήριξή της στους Δημοκρατικούς. .