Οι υψηλές θερμοκρασίες βοηθούν μεν τους Ευρωπαίους να κάνουν οικονομία στην ενέργεια, αλλά την ίδια στιγμή κάνουν ζημιά στους παραγωγούς και ανεβάζουν τις τιμές στα τρόφιμα. Στη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα…

Ο «Ε.Τ.» έχει ήδη γράψει για τα (σχεδόν) 20άρια που χτύπησε ο υδράργυρος τον Ιανουάριο στην Πολωνία και για τα 25άρια στην Ισπανία, όπως και για το ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών την Πρωτοχρονιά σε επτά ευρωπαϊκές χώρες. Αυτή η ζέστη κάνει κακό στις σοδειές, σε μια χρονιά που οι αγρότες δεν βρίσκουν λιπάσματα ή τα πληρώνουν πανάκριβα.

Πέραν αυτών, αντιμετωπίζουν το φάσμα της λειψυδρίας σε συνέχεια του πολύ ξηρού καλοκαιριού. Δεδομένου ότι στην Ελλάδα μόλις αυτές τις μέρες άρχισε να χιονίζει στις κορυφές, αντιλαμβάνεται κανείς τι πρόβλημα θα υπάρχει με τα νερά και τις καλλιέργειες. Το ίδιο στη γειτονική Ιταλία.

Η μεγαλύτερη αγροτική ένωση, Coldiretti, προειδοποίησε ότι η φετινή έλλειψη χιονιού (καταθλιπτικές οι φαλακρές πλαγιές των Αλπεων) θα κάνει την ύπαιθρο να υποφέρει. Δεν χρειάζεται να είσαι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ούτε να κάνεις ειδική έρευνα, όπως ο Πολ Γκρίφιν, για να διαπιστώσεις ότι μαζί με τον υδράργυρο «ανεβαίνει» και το καλάθι της νοικοκυράς. Ας πούμε ότι όλα αυτά είναι διαχειρίσιμα. Αυτό που τρομάζει περισσότερο είναι οι ακραίες και απότομες θερμοκρασιακές μεταβολές.

«Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο τρελό πράγμα στη ζωή μου», είπε στο Politico o Καρλ-Φίλιπ Μπάρτμερ, επικεφαλής μεγάλης αγροτικής μονάδας στην Κάτω Σαξονία. Αναφερόταν στην εκτίναξη του υδράργυρου σε διάστημα δύο εβδομάδων τον Δεκέμβριο, από τους -20οC στους 17οC. Με τέτοιες διακυμάνσεις, όταν ξαναπιάσουν τα κρύα στη Γερμανία, κινδυνεύει να χαθεί το 70% της σοδειάς από κριθάρι και σιτάρι, που καλλιεργεί σε μια τεράστια έκταση 30.000 στρεμμάτων.