Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβε γιατί έχασε το 2019 και πήγε στις εκλογές του 2023 με την ίδια πολιτική και νοοτροπία: ανικανότητα, λαϊκισμός, εχθροπάθεια και fake news. Λες και δεν πέρασε μια μέρα. Μέσα σε μια εντελώς άλλη πραγματικότητα (πανδημία, πόλεμος, ενεργειακή κρίση, παγκόσμιος πληθωρισμός), ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο εν έτει 2023 να υπερασπίζεται την πολιτική του 2015-2019, η οποία όμως είχε ήδη καταδικαστεί παταγωδώς. Για όλα «έφταιγαν» οι φοβισμένοι «κυρ Παντελήδες», τα «πετσωμένα ΜΜΕ» και οι «πιασμένοι δημοσκόποι».
Τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση ο Α. Τσίπρας και η πολιτικά μοχθηρή «παρέα» του νόμισαν ότι αρκούσε να είναι ακραίοι, απαξιωτικοί για τους πολιτικούς αντιπάλους τους, να καλλιεργούν σενάρια συνωμοσίας, να επιδίδονται σε αναίσχυντη τυμβωρυχία και να τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Τέσσερα χρόνια προσπαθούσαν να… πείσουν τους Ελληνες ότι δουλεύουν επτά μέρες την εβδομάδα, χωρία οκτάωρο και με μειωμένες αποδοχές. Προσπαθούσαν να τους πείσουν ότι ζουν χειρότερα απ’ όσο οι ίδιοι, αδιαμεσολάβητα ήξεραν ότι ζουν. Τη δική τους μαυρίλα και μιζέρια, πασπαλισμένη με μπόλικη καταστροφολογία και κινδυνολογία, πίστεψαν πως μπορούν να την επιβάλουν σε μια κοινωνία η οποία, παρά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει, έβλεπε και βλέπει τη βελτίωση και στη ζωή της και στη θέση της χώρας. Ξεχωρίζει πλέον το σοβαρό από το γονατογράφημα. Διακρίνει το αληθές από το ψέμα. Και επιτέλους, ήθελε να πει ότι δεν ανέχεται να υποτιμούν κάποιοι τη νοημοσύνη της και την αξιοπρέπειά της.
Ο Α. Τσίπρας και η «παρέα» του, τυφλωμένοι από έναν αδιέξοδο και ανεκπλήρωτο ρεβανσισμό, δεν πήραν χαμπάρι τίποτε απ’ όλα αυτά. Και συνέχισαν το βιολί τους, μέχρι που την Κυριακή το βράδυ το βιολί έσπασε. Ο μεγάλος νικητής είναι η Ν.Δ. και ο Κ. Μητσοτάκης, που εξέφρασαν τη σοβαρότητα, τη μετριοπάθεια, την αποτελεσματικότητα και το σεβασμό στη «συμφωνία αλήθειας» που υπεγράφη το 2019. Ο μεγάλος ηττημένος είναι ο ηγέτης που γεννήθηκε σε μια ιστορικά ανεπανάληπτη συγκυρία και πίστεψε όντως ότι είναι «άχαστος». Μαζί του ηττήθηκαν και ο «μόδες» που προσπάθησε να επιβάλει με «φοιτητική ξεγνοιασιά», όπως θα έλεγε και ο αγρίως λοιδορηθείς Δ. Σαββόπουλος. Η «μόδα» του εξυπνακισμού, της αναίδειας, της φραστικής ακρότητας και της εχθροπάθειας. Η «μόδα» της «ευκολίας παντού». Από το να μπει ένα παιδί στο πανεπιστήμιο χωρίς να διαβάσει μέχρι κάποιοι να ζουν με επιδόματα πίνοντας φρέντο, αμπελοφιλοσοφώντας και κάνοντας στείρο ακτιβισμό. Η «μόδα» η κωλοτούμπα να γίνεται «μαγκιά». Η άνεση να πηγαίνεις από «πρώτο κόμμα» στον ευτελισμό της «κυβέρνησης ειδικού σκοπού» κι όλα αυτά, αντί να είναι ένδειξη τυχοδιωκτισμού, να θεωρείται «μαγκιά» και «χάρισμα».
ΑΙΧΜΗ
Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ «ΑΝΤΙ-ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΤΩΠΟΥ»
Είχε πάρα πολλούς λόγους η Κουμουνδούρου να προσπαθήσει να θριαμβολογήσει ότι «τέλειωσε το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο». Οι πιο σημαντικοί είναι ότι το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο τον οδήγησε στην ήττα του 2019, καθώς και ο φόβος ότι θα έκανε το θαύμα του και στις εκλογές του 2023. Οι χειρότεροι φόβοι του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώθηκαν: το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε -αφού δεν εξέλειπαν οι λόγοι δημιουργίας του-, αλλά ισχυροποιήθηκε. Εχοντας μεγάλη συμβολή στο εντυπωσιακό και απρόσμενο double score 41-20.
Απλώς το «παρεάκι της Κουμουνδούρου» για μια ακόμα φορά πρόβαλε την επιθυμία του στην πραγματικότητα χωρίς να καταλάβει την πραγματικότητα. Οπως δεν κατάλαβε πως δεν ισχύει η «αριστερή άποψη», πως «αν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα με τις απόψεις μας τόσο το χειρότερο από την πραγματικότητα». Ολο το τόξο του ορθολογισμού και της κανονικότητας, βλέποντας τον Α. Τσίπρα να μην αλλάζει και να νομίζει ότι με μερεμέτια στη βιτρίνα του «μαγαζιού» (Π. Τσαπανίδου, Μιθριδάτης, Λινού, Ακρίτα, Αντώναρος κι ένας «καθηγητής» του Χάρβαρντ που δεν θέλει ιδιωτικά ΑΕΙ στη χώρα του) θα έκανε καινούργιο «μαγαζί», πύκνωνε τις τάξεις του βωβού αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Και το έκανε έξω φρενών βλέποντάς τον να μιμείται ξεδιάντροπα τον Α. Παπανδρέου με φρύδι σηκωμένο.
Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, πιο ισχυρό τώρα, «χτύπησε» δεύτερη φορά την Κυριακή. Κι αυτή η δεύτερη φορά ήταν αλλιώς: το «χτύπημα» ήταν πιο δυνατό και πιο αποφασιστικό. Ετσι προέκυψε το θλιβερό 20%. Κάποιοι λίγοι στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Γ. Τσίπρας, το κατάλαβαν. Οι πολλοί όμως δεν έχουν καταλάβει ότι το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο θα διαλυθεί μόνο σε δύο περιπτώσεις: ή αν διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάξει άρδην αποβάλλοντας από την πολιτική φυσιογνωμία του και τη συμπεριφορά του όλα εκείνα τα στοιχεία που ένωσαν τόσο πολλούς διαφορετικούς πολίτες εναντίον του. Και δεν ξέρω ποιο από τα δύο είναι πιο εύκολο. Ιδιαίτερα μετά τις χθεσινές δηλώσεις που έκανε ο Α. Τσίπρας μετά τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ, με τις οποίες κατηγόρησε πάλι «κάποιους άλλους», εν προκειμένω το ΠΑΣΟΚ…
Από το μηδέν ξεκινά το Μαξίμου
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
Παρά το θριαμβευτικό 40,8% και την έντονη ικανοποίηση, στον χθεσινό πρωινό καφέ στο Μ. Μαξίμου δεν υπήρχε εφησυχασμός. Το αντίθετο μάλιστα. Οπως μαθαίνω, υπήρξε αυτοσυγκράτηση αλλά και απόφαση για «εκκίνηση από το μηδέν» εν όψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου.
Παρότι η αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές δείχνει πιο εύκολη από ποτέ, ο Κ. Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν τη νέα τακτική τους εν όψει της δεύτερης και καθοριστικής εκλογικής αναμέτρησης. Σύμφωνα με πληροφορίες, χωρίς να αλλάζει το βασικό αφήγημα για το έργο της τετραετίας και τις δεσμεύσεις για την επόμενη, αναμένονται αναπροσαρμογές. Π.χ. μια διαπίστωση που έγινε είναι ότι όπου δεν πήγε περιοδεία ο Κ. Μητσοτάκης πήγε «χειρότερα» από τις περιοχές στις οποίες πήγε.
Εμφαση αναμένεται να δοθεί στη διόρθωση των λαθών που έγιναν (π.χ. μη εκσυγχρονισμός του ξεχαρβαλωμένου τμήματος του κράτους, ενίσχυση ΕΣΥ, νέων και εισοδημάτων).
Ο σχεδιασμός της τακτικής εν όψει των δεύτερων εκλογών αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το τέλος της εβδομάδας. Το σίγουρο είναι ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα είναι στους δρόμους πηγαίνοντας και σε περιοχές που δεν πήγε, αλλά και στην Κρήτη, που έγινε μπλε, προκειμένου να κεφαλαιοποιήσει το πρωτοφανές γεγονός.
ΑΠΟΡΙΕΣ -1
Τι κρύβεται, ή μάλλον τι ακολουθεί, πίσω από το χθεσινό «ηρωικό» του Α. Τσίπρα «είμαι εδώ, δεν θα εγκαταλείψω ούτε τώρα, στη μέση ενός δύσκολου αγώνα»; Πολύ μετεκλογικό «ζουμί»;
ΑΠΟΡΙΕΣ -2
Τι απέγινε η διαβόητη «μυστική δημοσκόπηση» της «μεγάλης πολυεθνικής» που έδειχνε «30.000 ψήφους διαφορά»; Μπήκε απλώς στο πάνθεον της «ερευνητικής δημοσιογραφίας»;
ΑΠΟΡΙΕΣ -3
Καλά όλα τα άλλα. Τον Ε. Αντώναρο γιατί τον άφησαν μέχρι τέλους να πιστεύει ότι τα likes στο Twitter είναι και ψήφοι;