Είναι ίσως ο μοναδικός ειδικός που έχει μελετήσει σε τέτοιο ιστορικό, πολιτικό, θεολογικό και κοινωνιολογικό βάθος τις ομοιότητες του σύγχρονου ισλαμισμού με τον φασισμό του 20ού αιώνα, με τις αναλογίες που του έδωσε ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι.

Το δολοφονικό μοτίβο, ως συστατικό στοιχείο στο όνομα του δόγματος και της τελικής επικράτησης και νίκης της «αλήθειας», σε κοινή ιστορική πορεία των φασιστικών κινημάτων της Ευρώπης με τις σύγχρονες εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις, είναι πανταχού παρόν. «Θεμελιώδης αρχή του Ισλάμ», γράφει ο ίδιος, «είναι ότι θα πρέπει να δεχτούμε μια μικρότερη απώλεια, ώστε να προστατευτούμε από μια μεγαλύτερη ζημιά. Τι σημαίνει η απώλεια της ζωής μερικών ανθρώπων, έστω και αν πρόκειται για μερικές χιλιάδες, μπροστά στη συμφορά που θα κυρίευε την ανθρωπότητα αν το Κακό νικούσε το Καλό και ο επιθετικός αθεϊσμός νικούσε τη θρησκεία του Θεού;».

Οι έξι όμηροι, τις σορούς των οποίων εντόπισαν οι ισραηλινές δυνάμεις την περασμένη Κυριακή σε τούνελ, είχαν δολοφονηθεί με ιδιαίτερη βαναυσότητα λίγο πριν βρεθούν ζωντανοί και απελευθερωθούν. Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού αντιναύαρχος Ντάνιελ Χαγκάρι είπε ότι οι έξι «δολοφονήθηκαν βάναυσα» από τη Χαμάς λίγο πριν φτάσουν τα στρατεύματα- πιθανώς μόνο μία ή δύο μέρες πριν βρεθούν. Ηταν νέοι άνθρωποι που είχαν απαχθεί από το φεστιβάλ μουσικής στις 7 Οκτωβρίου. Αλλοι δολοφονήθηκαν επιτόπου, κοπέλες και αγόρια βιάστηκαν στο όνομα του Αλλάχ και άλλοι αιχμαλωτίστηκαν. Μόλις είχε ανάψει το φιτίλι…

Μέσα από το νέο επεισόδιο της βαρβαρότητας η ανθρωπότητα θυμήθηκε, μεταξύ άλλων, και το πώς ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία. Το ενδιαφέρον, όμως, του πολιτισμένου κόσμου είναι ένα: Πώς θα σταματήσει. Η άκριτη και άκρατη ισλαμολαγνεία δεν μπορεί να βοηθήσει στη λήξη της νέας αιματοχυσίας. Αυτό που κατάφερε, για μία ακόμα φορά, η βαρβαρότητα είναι η απομάκρυνση του ενδεχόμενου μιας εκεχειρίας, καθώς η Χαμάς προσέφερε ακόμα ένα ισχυρό άλλοθι στον Νετανιάχου να κάνει ακόμα ένα βήμα παραπάνω στην ανταπόδοση, παρά την κατακραυγή που δέχεται από μεγάλο μέρος του ισραηλινού λαού. Εφερε και τη Δύση πιο κοντά στο να πειστεί ακόμα περισσότερο να συμφωνήσει στο δόγμα της «εξόντωσης της τρομοκρατίας». Η βαρβαρότητα μόνο βαρβαρότητα γεννά και τότε τα ιστορικά διλήμματα γίνονται ακόμα πιο αμείλικτα. Ενα από αυτά έχει σχέση με το κατά πόσο πολιτισμένος είναι ο πολιτισμός όταν πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του.