ΤΟ ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως έτρεξαν δρομείς από 92 χώρες. Σχεδόν 20.000 αθλητές ήρθαν από το εξωτερικό. Τα έσοδα του ΣΕΓΑΣ έφτασαν τα πέντε εκατομμύρια ευρώ. Ποσό μυθικό, για μια ομοσπονδία που ψάχνει τα χρήματα με το… ντουφέκι.

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, και κάτι ακόμα καλύτερο. Ο συνολικός τζίρος για την Αθήνα υπολογίζεται γύρω στα 20 εκατομμύρια ευρώ. Ναι, από μια και μόνο διοργάνωση, που διήρκησε συνολικά ένα 24ωρο.

ΤΟ ίδιο εντυπωσιακά ήταν τα νούμερα τόσο για το ΡάλI Ακρόπολις όσο και για τον Διεθνή Ποδηλατικό Γύρο Ελλάδας, που αναβίωσε ύστερα από πάρα πολλά χρόνια.

ΤΟ συμπέρασμα είναι απλό. Οταν κάτι γίνεται με σωστό τρόπο, φέρνει και τα σωστά αποτελέσματα. Αποδίδει.

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να κατανοήσουμε σαν χώρα, πως τουρισμός δεν είναι… μόνο η παραλία. Αυτό είναι το εύκολο, το δεδομένο. Πρέπει να ξεφύγουμε, όμως, από αυτό το μονολιθικό μοντέλο.

Ο τουρισμός στην Ελλάδα πρέπει να γίνει 365 ημερών. Ο αθλητισμός μπορεί να βοηθήσει. Υπάρχουν πολλά ακόμα «εξειδικευμένα» τουριστικά προϊόντα. Υγειονομικός, ιαματικός, περιπατητικός, αναρριχητικός, αγροτουρισμός, συνεδριακός, θρησκευτικός κ.ά.

ΑΛΛΑ, όπως είπαμε, πρέπει να γίνει σωστά η δουλειά. Γιατί, για πολλά χρόνια δεν γινόταν τίποτα. Τώρα, μόλις, ξεκίνησαν οι διαγωνισμοί για την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών. Τώρα δημιουργείται εθνικό δίκτυο μονοπατιών.

ΟΙ περιφέρειες, οι δήμοι, οι φορείς πρέπει να αλλάξουν φιλοσοφία. Αυτό που επί δεκαετίες το λέγαμε «εναλλακτικό» τουρισμό, μπορεί να φέρει εκατομμύρια επισκέπτες. Μπορεί να φέρει έξτρα δισεκατομμύρια έσοδα στις επιχειρήσεις, στις τοπικές κοινωνίες και στο κράτος.

ΚΑΙ, επειδή, εδώ και χρόνια συζητάμε για μεταρρυθμίσεις. Ο μετασχηματισμός του ελληνικού τουρισμού αποτελεί μια ρηξικέλευθη μεταρρύθμιση.

Η κυβέρνηση έχει τη βούληση να προχωρήσει στα βήματα που απαιτούνται. Οι επιχειρηματίες πρέπει να επενδύσουν με πιο ανοιχτή λογική. Και οι τοπικές κοινωνίες να σκεφτούν πώς μπορούν να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τα πλεονεκτήματα της περιοχής τους.