Τα ερωτήματα που ανακύπτουν από το δυστύχημα είναι πολλά που πρέπει να απαντηθούν χωρίς επικαλύψεις ή φτηνές δικαιολογίες. Υπάρχουν ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν, αλλά ταυτόχρονα είναι αναγκαία η εφαρμογή πολιτικών που θα μεταρρυθμίζουν βασικές κρατικές λειτουργίες, όταν μάλιστα αυτές αφορούν θέματα ασφάλειας.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η τραγωδία στα Λάρισα προέκυψε από ανθρώπινο λάθος. Οι δύο αμαξοστοιχίες συγκρούσθηκαν μετωπικά και σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, τα τρένα επί αρκετά χιλιόμετρα κινούνταν στην ίδια γραμμή χωρίς οι μηχανοδηγοί τους να λάβουν την παραμικρή ειδοποίηση από σταθμάρχες, κλειδούχους ή άλλους ελεγκτές δικτύου για τον φονικό κίνδυνο. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, λίγες ώρες πριν από το δυστύχημα είχε πέσει ένα καλώδιο στα Παλαιοφάρσαλα με αποτέλεσμα να μη λειτουργούν τα ηλεκτρονικά συστήματα και οι αλλαγές κλειδιών στις γραμμές έγιναν χειροκίνητα.

Ολα αυτά θα τα ερευνήσει η Δικαιοσύνη, όμως πέρα από το ανθρώπινο λάθος υπάρχει ένα διαρκές έγκλημα που έχει σχέση με το χάλι του σιδηροδρομικού μας δικτύου, το οποίο ακόμα λειτουργεί με «χειροκίνητους» μηχανισμούς, και η ασφάλεια των επιβατών εξαρτάται από την απόφαση ενός σταθμάρχη.

Η βασική σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών-Θεσσαλονίκης-Ειδομένης, παρά τον πακτωλό χρημάτων που έχει απορροφήσει επί δεκαετίες, εξακολουθεί να μη λειτουργεί στο σύνολο του δικτύου με συστήματα τηλεματικής, ώστε ο έλεγχος της κίνησης να γίνεται αυτόματα και να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες ατυχήματος.

Τον περασμένο Οκτώβριο μία αμαξοστοιχία της Hellenic Train είχε εκτροχιασθεί στην Τιθορέα και παραλίγο να συγκρουστεί μετωπικά με σταθμευμένο τρένο, επειδή σύμφωνα με καταγγελίες των μηχανοδηγών δεν είχε λειτουργήσει το σύστημα τηλεδιοίκησης, με αποτέλεσμα το τρένο να μπει σε λάθος γραμμή.

Προειδοποιήσεις υπήρχαν, όπως επίσης και καταγγελίες για ελλείψεις προσωπικού, ταλαιπωρίες επιβατών από μεγάλες καθυστερήσεις και κυρίως ανεπαρκή μέτρα ασφάλειας, επειδή τα συστήματα ηλεκτρονικής παρακολούθησης και σηματοδότησης του δικτύου παραμένουν σε αχρηστία εδώ και δεκαετίες.

Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει αποφάσεις καταλογίζοντας ευθύνες και ταυτόχρονα εφαρμόζοντας μεταρρυθμίσεις εκσυγχρονισμού όλων των κρατικών δομών. Το δυστύχημα στα Τέμπη, όπως φαίνεται από τα πρώτα στοιχεία του ρεπορτάζ, ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί, κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει ότι ακόμα ο χειρισμός του δικτύου γίνεται χειροκίνητα, με ασύρματα τηλέφωνα και το «μάτι» του σταθμάρχη.

Και επειδή όλα ξεκινούν από την ατιμωρησία που κυριαρχεί στη χώρα και η οποία δίνει την αίσθηση στους πολίτες περίπου ότι «ζουν κατά τύχη», πρέπει οι ευθύνες να καταλογισθούν χωρίς καθυστέρηση και μισόλογα.

Ο αρμόδιος υπουργός Υποδομών, Κώστας Καραμανλής, παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για όσα δεν έγιναν, όχι μόνο επί της δικής του θητείας, για τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου ώστε να αποφευχθεί η τραγωδία, αλλά και για την παρατεταμένη κρατική αδράνεια των τελευταίων δεκαετιών. Οι διοικήσεις ξηλώθηκαν, οι ευθύνες θα αποδοθούν από τη Δικαιοσύνη, όμως πρέπει επιτέλους το κράτος να λειτουργεί στοιχειωδώς με κανόνες ασφαλείας χωρίς άλλες τραγωδίες.