ΚΑΤ’ αρχάς ας ξεκινήσουμε από τα απλά και ξεκάθαρα ζητήματα. Ο,τι κι αν ακουστεί, ό,τι κι αν γραφτεί, οι κάλπες θα στηθούν κάπου γύρω στον Μάιο του 2027. Οποιο σενάριο μυθολογίας ή συνωμοσίας διακινηθεί, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ούτε πρόκειται να… συνταξιοδοτηθεί ούτε να φύγει για την Ευρώπη, θα είναι υποψήφιος για την τρίτη πρωθυπουργική θητεία του.
ΠΑΜΕ τώρα να δούμε τι έχει γίνει έως σήμερα και τι πρέπει να γίνει έως το 2027. Οπως είπε και ο πρωθυπουργός, «η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Ελβετία ή Δανία στο εισόδημα ή στη λειτουργία του κράτους μέσα σε πέντε χρόνια». Πρέπει, όμως, οι πολίτες να θυμούνται καλά πού βρισκόταν η χώρα στο σημείο εκκίνησης, τον Ιούλιο του 2019, και πού βρίσκεται τώρα. Δεν χρειάζεται αναλυτική καταγραφή, αλλά ποια είναι η βασική φιλοσοφία της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τι έχει αλλάξει έως σήμερα; Μεγάλες μειώσεις σε φόρους και εισφορές, αυξήσεις μισθών – συντάξεων, μονοψήφια ανεργία, απενοχοποίηση και εκτίναξη επενδύσεων – ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ψηφιοποίηση κράτους, έργα υποδομών σε κάθε γωνιά της χώρας, αναβάθμιση συγκοινωνιών, δημιουργία σύγχρονης Πολιτικής Προστασίας, υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
ΠΟΙΑ είναι τα μεγάλα στοιχήματα των χιλίων ημερών; Πάνω απ’ όλα η αύξηση των εισοδημάτων, για την αντιμετώπιση του κορυφαίου προβλήματος της ακρίβειας σε σούπερ μάρκετ και ενοίκια. Εκεί θα κριθεί το εκλογικό παιχνίδι, στην τσέπη, όπως πάντα και όπως σε όλες τις χώρες του πλανήτη.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
ΑΠΟ εκεί και πέρα, όμως, υπάρχει ένα δύσκολο πακέτο μεταρρυθμίσεων, που απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση, πολλή δουλειά και αυστηρή τήρηση χρονοδιαγραμμάτων. Ποιοτική αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός σε Υγεία, Παιδεία, Ασφάλεια, Δικαιοσύνη. Αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και των συνεπειών της, πυρκαγιές, πλημμύρες, λειψυδρία. Νέο παραγωγικό μοντέλο σε βιομηχανία και αγροτική – κτηνοτροφική παραγωγή. Γκρέμισμα των παθογενειών του κράτους. Αυτό το πακέτο είναι ζόρικο, γιατί, στην πραγματικότητα, πρόκειται για το χτίσιμο μιας νέας Ελλάδας με φόντο το 2030.
ΧΙΛΙΕΣ ημέρες είναι και πολλές και λίγες. Πολύς χρόνος για να τρέξουν όλα τα παραπάνω, που περιλαμβάνονται στο κυβερνητικό πρόγραμμα. Λίγος χρόνος ως προς τις εξαιρετικά πυκνές εξελίξεις στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό όσο και τη διεθνή γεωπολιτική αβεβαιότητα, που αυξάνει διαρκώς.
ΤΕΛΟΣ, όσον αφορά τις γκρίνιες και τις δημοσκοπήσεις, ας ασκείται κριτική στις αστοχίες, αλλά ας τελειώνει το παραμύθι περί μεταρρυθμιστικής κόπωσης, όταν υλοποιούνται τόσα πολλά πράγματα σε τόσους πολλούς τομείς. Ο κάθε πολίτης θα αξιολογήσει το έργο στο τέλος της τετραετίας και αυτό θα είναι που θα κρίνει και το αποτέλεσμα της κάλπης.