Στις πρώτες κάλπες δεν θα προέκυπτε αυτοδυναμία, ενώ μετά τις δεύτερες η Νέα Δημοκρατία υποθετικά θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση σε συνεργασία μόνο με το ΠΑΣΟΚ.

Μητσοτάκης και Ανδρουλάκης συμφωνούν και προχωρούν από κοινού για την επόμενη μέρα της Ελλάδας με συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Και ύστερα «σκάει» το σκάνδαλο Καϊλή, που από προχθές συγκλονίζει τις Βρυξέλλες και ο κυβερνητικός εταίρος Ανδρουλάκης προβαίνει στην ακόλουθη δήλωση: «Η Καϊλή εδώ και καιρό λειτουργούσε ως “Δούρειος Ιππος” της Νέας Δημοκρατίας, ο Μητσοτάκης την προετοίμαζε για μεταγραφή αεροδρομίου αλλά κάνει τώρα ότι δεν την ξέρει». Τη συνέχεια τη φανταζόμαστε, η κυβέρνηση θα διαλυόταν και η Ελλάδα θα έμπαινε στον φαύλο κύκλο της πολιτικής αστάθειας και της οικονομικής αποσταθεροποίησης. Για αυτό το λόγο το σκάνδαλο Καϊλή είναι πολλαπλώς χρήσιμο για το εγχώριο πολιτικό σκηνικό.

Καταρχάς το θέμα ανέδειξε την πολιτική ανεπάρκεια του προέδρου του ΚΙΝ.ΑΛ., Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος αντί να αναλάβει τις ευθύνες του και να ζητήσει συγγνώμη από τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, καθώς ένα προβεβλημένο κομματικό στέλεχος βρίσκεται κατηγορούμενο με βαρύτατες κατηγορίες για διαφθορά και ξέπλυμα χρήματος, έσπευσε σαν μικρό παιδί να δικαιολογηθεί κατηγορώντας την κυβέρνηση. Γιατί, αν ο Ανδρουλάκης διατηρούσε στο κόμμα του έναν Δούρειο Ιππο, τότε το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην Καϊλή αλλά στον ίδιο. Η σύλληψη της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ είναι πολύ πιθανό να βυθίσει το κόμμα σε έναν κύκλο εσωστρέφειας, όταν μάλιστα εμφανίζεται ηγετικό έλλειμμα στη διαχείριση μιας κρίσης.

Η υπόθεση είναι χρήσιμη και για την κυβέρνηση. Ολοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι αυτό που λέει μετ’ επιτάσεως ο Μητσοτάκης για την ανάγκη αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να υπάρχει μία σταθερή και αποτελεσματική κυβέρνηση, δεν εντάσσεται στη συνήθη πολιτική κουβέντα αλλά προκύπτει από τα πράγματα. Ο Ανδρουλάκης αποδεικνύεται ανεπαρκής και ευθυνόφοβος, ποιος μπορεί να τον εμπιστευθεί ως κυβερνητικό εταίρο, όταν στην πρώτη αναποδιά δεν διστάζει να πετάξει την «καυτή πατάτα» σε όποιον βρεθεί μπροστά του; Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να ανασυνταχθεί και να κυνηγήσει την αυτοδυναμία προβάλλοντας το έργο της κυβέρνησης, προτάσσοντας τα διλήμματα της επόμενης ημέρας και παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της επόμενης τετραετίας. Δεν μπορεί να ποντάρει κανείς σε συνεργασίες, όταν μιλούν για «Δούρειους Ιππους» και πράσινα άλογα.

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ το βουνό που έχει μπροστά του λέγεται κάλπες. Ο Τσίπρας έσπευσε να δικαιολογήσει τον Ανδρουλάκη, «όσα λέει για την Καϊλή, ότι ήταν Δούρειος Ιππος της Ν.Δ., είναι σωστά, αλλά πρέπει να το ανακαλύπτεις πριν πέσει η Τροία», είπε χαρακτηριστικά στο Open χθες, όμως το μεγάλο πρόβλημά του είναι ο πρωθυπουργός, για αυτό και ζητάει διαρκώς την παραίτησή του. Ωστόσο, στο τέλος της ημέρας οι πολίτες θα κληθούν να αποφασίσουν μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα για τον ποιον θέλουν για πρωθυπουργό την επόμενη τετραετία. Και μετά τις δηλώσεις Ανδρουλάκη το δίλημμα αυτό είναι πιο καθαρό από ποτέ. Ευτυχώς.