ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν μπορεί κανείς να σχολιάσει τις αντιδράσεις των συγγενών των θυμάτων. Εχουν απόλυτο δίκιο. Ο,τι κι αν πουν θα έχουν δίκιο. Πενθούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Εχουν δικαιολογημένη οργή και θλίψη. Ζητούν να καταδικαστούν όσοι φέρουν ευθύνη για το έγκλημα των Τεμπών. Και αυτό είναι και το σωστό.

Η συζήτηση, όμως, έχει ξεφύγει εδώ και πολύ καιρό από αυτό το επίπεδο. Εχει προχωρήσει πολύ παρακάτω. Στην ουσία, με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών, κάποιοι επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα αντικυβερνητικό μέτωπο. Και αυτοί οι κάποιοι δεν είναι «άγνωστοι». Είναι συγκεκριμένοι. Είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, είναι οι γνωστοί συνδικαλιστάδες, ενώ δεν θα μπορούσαν να λείψουν μέχρι και οι μπαχαλάκηδες του Ρουβίκωνα.

ΤΟ βασικό και λογικό αίτημα είναι να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη. Σωστό. Να αποδοθεί δικαιοσύνη. Σωστό. Υπάρχει, βέβαια, ένα ερώτημα. Πώς γίνεται κάποιοι να κραυγάζουν πως δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη ή πως υπάρχει συγκάλυψη, ενώ δεν έχει καν ξεκινήσει η δίκη; Δεν θα πρέπει πρώτα να διεξαχθεί η δίκη, να ανακοινωθεί η ετυμηγορία των δικαστών και μετά πολίτες και κόμματα να κρίνουν την όποια απόφαση;

ΣΤΗ συγκεκριμένη περίπτωση τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν προδιαγράψει όσα πρόκειται να συμβούν. Πριν καν διεξαχθεί η δίκη έχουν βγάλει «απόφαση».

ΑΡΑ, σε σχέση με τη δικαιοσύνη για την τραγωδία των Τεμπών, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να διεξαχθεί όσο συντομότερα γίνεται η δίκη. Να μην υπάρξουν άλλες καθυστερήσεις, που οφείλονται είτε στην αργοπορία της Δικαιοσύνης είτε σε «τεχνητή καθυστέρηση» από πλευράς συνηγόρων και πραγματογνωμόνων. Πρέπει μέσα στο 2025 να ξεκινήσει η δίκη, να καθίσουν στο εδώλιο όσοι πρέπει να καθίσουν και να ολοκληρωθεί η διαδικασία, ώστε να μην υπάρχουν «γκρίζες ζώνες».

ΤΩΡΑ, ας περάσουμε στο πολιτικό επίπεδο. Στις διαδηλώσεις υπήρχαν πανό από κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις που έγραφαν συνθήματα, όπως «Παλεύουμε ενάντια στην πολιτική που δεν μας αφήνει να αναπνεύσουμε», «Κράτος και κεφάλαιο είναι οι δολοφόνοι», «Κράτος, κυβερνήσεις, Κομισιόν έχουν στα χέρια τους το αίμα των Τεμπών», «Η ιδιωτικοποίηση δολοφονεί», μέχρι τους μπαχαλάκηδες του Ρουβίκωνα που είπαν πως «Δικαιοσύνη δεν θα αποδώσουν οι δολοφόνοι, δικαιοσύνη θα αποδώσει ο λαός». Τι σχέση έχουν το κεφάλαιο και η οικονομική πολιτική με την απόδοση δικαιοσύνης για την τραγωδία των Τεμπών; Καμία. Και, επίσης, ο Ρουβίκωνας και κάποιοι ακόμα ζητούν λαϊκά δικαστήρια; Σε ποιον αιώνα ζούμε;

ΤΟ θέμα είναι, λοιπόν, πως κάποιοι επιχειρούν να στήσουν ένα αντικυβερνητικό μπλοκ. Κραυγάζουν καθημερινά για ό,τι συμβαίνει στη χώρα. Αλλά δεν μπορούν να ξεσηκώσουν τον κόσμο, παρά τη λαϊκιστική και τοξική ρητορική τους. Η τραγωδία των Τεμπών, όμως, έχει την απαραίτητη συγκινησιακή φόρτιση για να βγάλει πολίτες στον δρόμο. Ετσι, τα κόμματα της αντιπολίτευσης εργαλειοποιούν την τραγωδία, για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Δεν έχουν απαντήσει, βέβαια, σε μια ερώτηση. Γιατί, δεν έκαναν την ίδια φασαρία για την τραγωδία στο Μάτι;