Το μέτρο θα είναι δυσβάσταχτο για τη μεγάλη πλειονότητα νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που εδώ και μία δεκαετία ζουν σαν ενοικιαστές στα σπίτια τους ελέω ΕΝΦΙΑ. Οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι ένα άλλο κεφάλαιο, που δεν θα θίξουμε εδώ. Εχει ενδιαφέρον, όμως, να δούμε τι συμβαίνει στη γειτονική Τουρκία.

Ο μεγα-σεισμός των 7,8 ρίχτερ στα ανατολικά με τους 51.000 νεκρούς τον Φεβρουάριο (συν 9.000 στη Συρία) έχει ως ένα βαθμό ξεχαστεί. Ωστόσο, οι ειδικοί και ο απλός κόσμος κοιμούνται και ξυπνάνε με τον εφιάλτη μιας αντίστοιχης καταστροφής στη γνωστή για τη σεισμικότητά της Κωνσταντινούπολη.

Αυτές τις μέρες το τουρκικό Ινστιτούτο Ασφάλισης Φυσικών Καταστροφών (DASK) αποκάλυψε ότι από το σύνολο των 4,15 εκατομμυρίων σπιτιών της Πόλης καλύπτεται από υποχρεωτική ασφάλιση για σεισμό -αλλά όχι για πλημμύρα- μόνο το 65%, ήτοι 2,7 εκατ. κτίρια.

Η κάλυψη αγγίζει το 90%-100% σε κάποιες ιδιαίτερα σεισμογενείς συνοικίες, που βρίσκονται ψηλά στη λίστα της τουρκικής υπηρεσίας Διαχείρισης Καταστροφών και Εκτάκτων Αναγκών (AFAD). Ανάμεσά τους το Μπακίρκιοϊ (το Μακροχώρι της «Λωξάντρας»), το Μπασάκσεχιρ (έδρα της αγαπημένης ομάδας του Ερντογάν, που αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό), το Ουσκουντάρ (Σκούταρι), το Φατίχ στην καρδιά της ευρωπαϊκής πλευράς, το Μπουγιούκ Τσεκμετζέ. Κι ακόμη η Τούζλα, το Πεντίκ και το Μάλτεπε στην ασιατική πλευρά, το Εσένγιουρτ, το Αβτζιλάρ, το Σουλτανμπεϊλί… Οι ειδικοί λένε ότι σε αυτές τις συνοικίες -και σε μερικές ακόμη- θα έπρεπε να ασφαλιστεί το σύνολο των σπιτιών.

Ομως, π.χ. στο Εσένγιουρτ, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή κινδύνου, καλύπτονται μόνο οι μισές κατοικίες, και συγκεκριμένα 198.000. Ακολουθεί το Καντίκιοϊ (Χαλκηδόνα) με 154.000 ασφαλιστήρια, με την κάλυψη να είναι μόλις 10% σε μακρινά προάστια όπως η Τσατάλτζα. Εκεί όπου είχαν φτάσει τα σύνορα της Ελλάδας το 1920.