Η ορκωμοσία του πρώτου μουσουλμάνου πρωθυπουργού σε μία ευρωπαϊκή χώρα (έστω και όχι ακριβώς ανεξάρτητη, όπως η Σκωτία) ήταν χωρίς αμφιβολία ένας σταθμός. Οσο ενσωματωμένος και προοδευτικός κι αν είναι ο Χαμζά Γιούσαφ, αναδείχθηκε στο ύπατο αξίωμα του Εδιμβούργου δίχως να απεμπολήσει τη θρησκευτική του ταυτότητα, αλλά και χωρίς, από την άλλη πλευρά, να την κάνει σημαία.

Ακόμη πιο χαρακτηριστική ήταν η πρόσφατη εκλογή σε μία κωμόπολη της Γερμανίας ενός δημάρχου προερχόμενου από τις τάξεις του 1 εκατομμυρίου Σύρων και άλλων προσφύγων που κατέκλυσαν τη χώρα το 2015. Tότε, ο Ριγιάν Ασλέμπλ έφτασε μόλις 21 χρόνων στη χώρα της Μέρκελ, κυνηγημένος από τη φωτιά του εμφυλίου στη γενέτειρά του Αλ Σουβάιντα. Ως μορφωμένος φοιτητής οικονομικών στη Συρία, κατόρθωσε να πιάσει δουλειά στον Δήμο του Αλτενγκστετ, της Βάδης-Βιρτεμβέργης, μαθαίνοντας γρήγορα γερμανικά και αγγλικά. Πριν από λίγες μέρες, ο 29χρονος Ασλέμπλ έγραψε ιστορία κερδίζοντας με 55,41% τον Δήμο του Οστελσχάιμ, μίας κωμόπολης 2.500 κατοίκων. Η νίκη του απέναντι στους ντόπιους Μάρκο Στράους και Ματίας Φάι ήταν το επιστέγασμα μίας «θετικής προεκλογικής ατζέντας», στην οποία κυριάρχησε η υπόσχεση για ζωντάνεμα του κέντρου της γερμανικής κωμόπολης, βελτίωση των τηλεφωνικών και ιντερνετικών παροχών και περισσότερες επενδύσεις σε οικολογικές πολιτικές. Ο νεαρός Σύρος άλλωστε ανήκει στο κόμμα των Πρασίνων, παρότι κατέβηκε ως ανεξάρτητος.

«Το Οστελσχάιμ έγινε σύμβολο ανεκτικότητας και κοσμοπολιτισμού για όλη τη Γερμανία», είπε στη νικητήρια ομιλία του ο δήμαρχος, που οφείλει την εκλογή του στην πολιτική ανοιχτών θυρών της καγκελαρίου, που η ίδια αργότερα ανέτρεψε αναθεωρώντας τις απόψεις της για τη λειτουργικότητα του πολυπολιτισμικού μοντέλου. Στο Μεταναστευτικό άλλωστε δεν είναι όλα ρόδινα, όπως στην περίπτωση του χαρισματικού δημάρχου.