Η επανείσοδος–παγκόσμια πολιτική πρωτοτυπία, με την εντός μηνός διαγραφή και την εντός μηνός επιστροφή -του πολλά βαρύ και όχι Πολάκη, έχει την …πλάκα της. Γιατί σοβαρά δεν μπορεί κανείς πλέον να πάρει τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος οδεύει προς τόπον αναπαύσεως. Αλλά συγχωρεμένος δεν είναι και δεν θα είναι από τους πολίτες που τον ακολούθησαν στο εθνικό φιάσκο της kolotoumbas. Υψωσε τη σημαία ευκαιρίας σε οργισμένο μπάρκο, με τσούρμο ιδεολογικά αλλοπρόσαλλο. Εχασε την ευκαιρία να αποδειχθεί πραγματική σημαία. Οχι πειρατική. Ο ρόλος του Τσίπρα, στην πορεία τέλειας παρακμής της πάλαι ποτέ Αριστεράς , θα αναφέρεται ως προδιαγεγραμμένος: Εφερε τον Στέφανο πρόεδρο κάνοντας- πάλι- λάθος στους υπολογισμούς του!

Ο Πολάκης, τώρα, υποτονθορύζοντας απειλές, χρησιμοποιώντας άφθονους λεκτικούς υπαινιγμούς και γράφοντας μισόλογα με πολλά αποσιωπητικά, αναγγέλλει την επεισοδιακή παρουσία του σε μια θεσμική διαδικασία την οποία ο Στέφανος πρόεδρος έχει ήδη τινάξει στον αέρα. Το όνομα ΣΥΡΙΖΑ είναι το καίριο; Κάποιος από τους συμβούλους του πρέπει να του είπε «φύγε προς τα μπρός» κι εκείνος κατάλαβε: «κάνε το μαγαζί american bar». Δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί. Υποπτεύομαι ότι την εκτέλεση του έργου θα πάρει εργολαβία ο Πολάκης.

Κι αν αυτό το Σαββατοκύριακο, στη λεγόμενη αξιωματική αντιπολίτευση, μπορεί να είναι το προτελευταίο επεισόδιο του σίριαλ που ξεκίνησε πριν από έντεκα μήνες με την άφιξη του… «θείου από το Σικάγο», στο ΠΑΣΟΚ, οι μνηστήρες και η μνηστή για την κατάκτηση του θρόνου του Αντρέα με τη λαϊκή αποδοχή, δεν γεμίζουν το μάτι πώς μπορούν να αναστήσουν αυτό που έμεινε στη μνήμη μας ως «εποχή ΠΑΣΟΚ», δηλαδή εκείνη πριν να μας συστήσει την …αστακομακαρονάδα, χώνοντας στο βάθος της ντουλάπας το ζιβάγκο.

Με αυτά και με εκείνα γίνεται μάλλον διασκεδαστική η προσπάθεια «παραγόντων» που ονειρεύονται όχι καθ’ ύπνον αλλά στον ξύπνιο τους την κατεδάφιση του έργου Μητσοτάκη, επειδή δεν βλέπουν συγκυβέρνηση, σαν εκείνη που είχαν στήσει από το 2017 κι εξής, με «εκείνο το καλό παιδί, που μου τηλεφωνεί ζητώντας τη γνώμη μου», όπως έλεγε μεγαλοπαράγοντας με τους συνομιλητές να συγκατανεύουν. Δεν λέω! Καλό παιδί είναι και ο Κυριάκος, αλλά άλλου διαμετρήματος, άλλης παιδείας και επιλογών. Ναι, ο κόσμος έχει πολλές δυσκολίες, αλλά ελπίζει. Το «ελπίζει» δεν πρέπει να απολέσει η κυβέρνηση. Ο κόσμος δεν θα αποφασίσει να αυτοχειριαστεί. Και πάλι.