Από 12% (στην εκτίμηση ψήφου) ή από 14% (στην πρόθεση ψήφου) και τα δύο κόμματα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να ανεβαίνει λίγο, αλλά και το ΠΑΣΟΚ να πέφτει λίγο. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει: ο ΣΥΡΙΖΑ, που βρίσκεται σε σπιράλ καθόδου και σε διαρκή δίνη προβλημάτων, έχοντας ουκ ολίγα προβλήματα, χτυπάει στα ίσια τη δεύτερη θέση. Η οποία, όπως φαίνεται, δεν είναι καπαρωμένη από τον φιλόδοξο Ν. Ανδρουλάκη. Το πολιτικό επίτευγμα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ δεν είναι… εύκολο. Ηθελε και «κόπο» και κυρίως «τρόπο».
Μέσα σε ένα δύσκολο για την κυβέρνηση περιβάλλον, στο οποίο δοκιμάζεται καθημερινά από την ακρίβεια, δοκιμάστηκε έντονα από το γάμο των ομοφύλων, αντιμετωπίζει σε αναβαθμισμένο πολιτικό επίπεδο την τραγωδία των Τεμπών, αντιμετώπισε τις αγροτικές κινητοποιήσεις και τις φοιτητικές καταλήψεις, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν πήρε τίποτα, αλλά… έχασε κιόλας.
Την ίδια περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με νέα διάσπαση, ο Α. Τσίπρας αποκαθηλώθηκε γενικώς και η γκρίνια στην Κουμουνδούρου αγγίζει ακόμα και τα πολύ ευαίσθητα οικονομικά θέματα, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν κέρδισε τίποτα, αλλά… έχασε κιόλας. Το ερώτημα γίνεται υπαρξιακό για το ΠΑΣΟΚ και τον Ν. Ανδρουλάκη: «Αν όχι σε τέτοιες συνθήκες, πότε;».
Το ενδιαφέρον είναι ότι το «κατόρθωμα» του ΠΑΣΟΚ είναι όλο δικό του. Και για τη μεγαλύτερη ακρίβεια, του Ν. Ανδρουλάκη και της νέας ηγετικής ομάδας που έχει δημιουργήσει. Εκεί έχει ληφθεί η απόφαση της «συριζοποίησης του ΠΑΣΟΚ» την ώρα που ο Στ. Κασσελάκης προσπαθεί -επί ματαίω- να «αποσυριζοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ». Αποφάσεις της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ ήταν να καταψηφίσει την επιστολική ψήφο -ήταν θέμα αρχής- με το αστείο «επιχείρημα» του αιφνιδιασμού και να υπερψηφιστεί το συκοφαντικό για τη χώρα ψήφισμα του Κ. Αρβανίτη και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Απόφαση της ηγεσίας της Χ. Τρικούπη ήταν να διαφωνήσουν με την παλιά πρόταση του ΠΑΣΟΚ -που έρχεται από τα βάθη του ΕΣΥ του Γ. Γεννηματά- για τη λειτουργία των απογευματινών χειρουργείων. Και απόφαση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ είναι να πάει κόντρα σε ένα ακόμα ταυτοτικό θέμα του κόμματος και να καταψηφίζει επί της αρχής τα μη κρατικά πανεπιστήμια.
Ολα αυτά, μαζί με μια απωθητική -για τους κεντρώους ψηφοφόρους- ρητορική αρνητισμού, που θυμίζει το «όχι σε όλα» του λαϊκιστικού ΣΥΡΙΖΑ, παρήγαγαν το προφανές αποτέλεσμα. Το ΠΑΣΟΚ, στις πιο ευνοϊκές για το ίδιο συνθήκες, κατάφερε να γίνει Σίσυφος, ευρισκόμενο εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Να παλεύει με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη δεύτερη θέση, πολύ μακριά (18+ μονάδες) από τη Ν.Δ. Ο Ν. Ανδρουλάκης και η «Νομική της Θράκης» κατάφεραν να αλλοιώσουν την πολιτική φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ. Και το κατάφεραν με μια απλουστευτική και ευθύγραμμη πολιτική σκέψη: από τον ΣΥΡΙΖΑ χάσαμε τους ψηφοφόρους μας, από τον ΣΥΡΙΖΑ θα τους πάρουμε.
«Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει». Κι όμως δεν έβρεξε. Η κατηφόρα του λαϊκισμού και του τακτικισμού έχει ξηρασία. Η Χ. Τρικούπη δεν έβγαλε κανένα σοβαρό συμπέρασμα για το τι έγινε στις διπλές εθνικές εκλογές του 2023. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι το πρωτότυπο, κατάλαβε κι έστω και σπασμωδικά προσπάθησε κάτι να κάνει. Σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο σχεδόν αυτάρεσκα έκατσε σε μια γωνία περιμένοντας να πέσει το «ώριμο φρούτο» από την Κουμουνδούρου. Κι όλο «έβαζε τα χεράκια του να βγάλει τα ματάκια του» χαλώντας την εικόνα ενός σοβαρού, υπεύθυνου και θεσμικού κόμματος που έχει αρχές και προτάσεις.
Εως τις ευρωεκλογές υπάρχουν 100 μέρες. Οχι λίγος πολιτικός χρόνος. Και αρκετά μπορεί να αλλάξουν. Αλλά όχι κατ’ ανάγκη μόνο θετικά για το ΠΑΣΟΚ. Καθώς στο παιχνίδι μπήκαν και οι «Δημοκράτες» του Α. Λοβέρδου, οι οποίοι στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο τους σκεπτόμενους κεντρώους ψηφοφόρους. Ενώ το επεισόδιο που έγινε χθες στην Κ.Ο. μεταξύ Ν. Ανδρουλάκη και Ο. Κωνσταντινόπουλου-Ν. Γιαννακοπούλου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια μπορεί να οδηγήσει σε σύγκρουση, αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιμείνει στην κομματική πειθαρχία και οι διαφωνούντες βουλευτές επιμείνουν στη θέση τους…
ΑΙΧΜΗ
ΓΙΑ ΠΕΙΤΕ, κ. ΠΟΛΑΚΗ!…
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Δεν άντεξε ο Π. Πολάκης. Είχε τη μύγα και μυγιάστηκε. «Τσίμπησε» -και μάλιστα «άγρια»- στην ομολογία του Στ. Κοντονή πως όσο ήταν υπουργός Δικαιοσύνης επί ΣΥΡΙΖΑ -την περίοδο της σκευωρίας της Novartis- στο Μ. Μαξίμου λειτουργούσε ένα «παρα-υπουργείο» υπό τους Π. Πολάκη και Δ. Παπαγγελόπουλο.
Ο «αψύς» νόμισε -αφελώς για μια ακόμα φορά- πως αρκούσε μια προσωπική επίθεση στον πρώην υπ. Δικαιοσύνης για να τον βάλει στη θέση του. Ομως ο θρασύδειλος πρώην «υπαρχηγός καραβανιού» την πάτησε μεγαλοπρεπώς. Οπως κι εκείνο το πρωί του 2018, όταν βγήκε αξημέρωτα στον ΑΝΤ1 και μην μπορώντας να συγκρατήσει τη χαρά του, γιατί θα έβαζε τρεις-τέσσερις στη φυλακή, ομολόγησε τη σκευωρία των κουκουλοφόρων. «Τα πουλάκια κελάηδησαν», είχε πει τότε, αποκαλύπτοντας ότι… ήξερε ποιοι είναι οι κουκουλοφόροι μάρτυρες και τι είχαν πει στο πλαίσιο μιας απόρρητης δικογραφίας…
Ετσι και τώρα, ο επιπόλαιος Π. Πολάκης, προσπαθώντας να υπερασπιστεί ακόμα και σήμερα τη… σκευωρία, έπεσε σε λάθος αναφερόμενος στην άλλη περίεργη υπόθεση, αυτήν του ΚΕΕΛΠΝΟ. Αφού επιχείρησε να απαξιώσει γενικώς τον Στ. Κοντονή, λέγοντας το αμίμητο «πέρασες και δεν ακούμπησες από το υπουργείο Δικαιοσύνης» (σαν να του είπε δηλαδή πόσο «άχρηστος» ήταν αφού δεν έλεγξε τους αρμούς της εξουσίας), έκανε το μοιραίο. Προκάλεσε τον Στ. Κοντονή: «Θυμάσαι το ραντεβού στο γραφείο σου για το πόρισμα του ΚΕΕΛΠΝΟ, έναν χρόνο μετά τη δημοσιοποίησή του; Θέλεις να σου θυμίσω με ποιον ήμασταν μαζί; Θυμάσαι ότι πήρες τον πρωθυπουργό μετά για να του καυχηθείς πως “έσπρωξες’” εσύ την υπόθεση;».
Πρώτον, μέσα την πρεμούρα του, επιβεβαιώνει πως ο τότε πρωθυπουργός τα ήξερε όλα και ήταν ενημερωμένος για όλα τα «σπρωξίματα». Δεύτερον και πιο σημαντικό: επειδή προφανώς ο κ. Κοντονής δεν ήταν αμέτοχος σε όλα -τον θυμόμαστε όλοι να προσπαθεί να μπει καθυστερημένα στο κάδρο της μεγάλης επιτυχίας- και γι’ αυτό δεν απαντάει στα ερωτήματα-προκλήσεις, μήπως να πείτε εσείς, κ. Πολάκη; Με ποιον συναντηθήκατε μαζί στο γραφείο του κ. Κοντονή; Και τι ακριβώς «σπρώξατε»;
Σκάνε τα οικονομικά ΣΥΡΙΖΑ-Κασσελάκη
Οταν σας έγραφα χθες ήξερα ότι υπάρχει «ουρά» στη σκληρή αντιπαράθεση του Στ. Κασσελάκη με τον βιαίως αποπεμφθέντα οικονομικό διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Γεωργόπουλο. Δεν ήξερα όμως ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν τόσο γρήγορα. Δεν ήξερα π.χ. ότι ο Θ. Γεωργόπουλος θα έστελνε επίσημη επιστολή στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας να ενημερώσει τα μέλη του Οργάνου «για τα πραγματικά και ΕΞΟΧΩΣ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ γεγονότα σε σχέση με το δανεισμό και τα οικονομικά του κόμματος»! Δεν ήξερα επίσης ότι θα παρενέβαινε ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας, Αντ. Ελευθεριάνος, ζητώντας προκαταρκτική εξέταση για ενδεχόμενες παραβάσεις του νόμου περί «πόθεν έσχες», που απαγορεύει σε αρχηγούς κομμάτων να έχουν εταιρία ή εταιρίες στο εξωτερικό. Ξέρω όμως, σύμφωνα με τις πληροφορίες που κυκλοφορούν πια σχεδόν αδέσποτες, ότι αφού άνοιξε αυτό το κεφάλαιο, είναι δύσκολο να κλείσει και είναι πιθανόν να φτάσει μέχρι τις ημέρες του Α. Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ…
ΑΠΟΡΙΕΣ -1
Καλά, με το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ του 2016, που ψηφίστηκε για τη… Μαρέβα, βρέθηκε μπλεγμένος ο Στ. Κασσελάκης για τις αλλοδαπές εταιρίες που έχει, ενώ απαγορεύεται;
ΑΠΟΡΙΕΣ -2
Γιατί λούφαξαν απότομα οι «τολμηροί» και «γενναίοι» Κ. Αρβανίτης και ο μπασκετμπολίστας Ν. Παππάς; Φοβούνται κάτι;