Οθεν και το συμπέρασμά του μπάζει από παντού: Ακόμη και η τελευταία μέτρηση της MRB δείχνει τη Νέα Δημοκρατία πρώτο κόμμα και στην ερώτηση του «κατάλληλου πρωθυπουργού» βλέπει τη σκόνη του Μητσοτάκη. Υποτιμά πολύ τον Ανδρουλάκη. Πιστεύει ότι θα του κάνει ένα νεύμα -όπως το περιβόητο του Ανδρέα στη Δήμητρα, κατεβαίνοντας τη σκάλα του αεροπλάνου- και θα τρέξει να τον εναγκαλισθεί, ίδια με τον Καμμένο.
Είπαμε ότι ο Ανδρουλάκης άφησε τον Τσίπρα να πάρει παραμάσχαλα τη δική του παρακολούθηση και να κάνει παιχνίδι, αλλά δεν μου φαίνεται του δόγματος «σφάξε με αγά μου να αγιάσω», τουτέστιν να συμπράξει με τον Τσίπρα και σε λίγους μήνες να μείνει χωρίς κόμμα. Δεν μπορεί να του διαφεύγει ότι αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει… ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. , έχοντας απορροφήσει τους ΑΝ.ΕΛ. Ο Τσίπρας άφησε το φίλο του τον Πάνο χωρίς κόμμα.
Δεν πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά και τη νέα δήλωση Τσίπρα. Πριν από δέκα μέρες είχε πεΙ ότι «δεν προτίθεται να σχηματίσει κυβέρνηση ηττημένων». Και επειδή είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση, η πρόσθεση του ποσοστού του ΠΑΣΟΚ δεν θα φτάσει για να συγκροτηθεί κυβέρνηση δύο ηττημένων. Πιθανολογώ ότι δεν συγκροτείται κυβέρνηση ούτε και με προσθήκη τρίτου ηττημένου! Σημειώνω, και να το κρατήσετε, οψέποτε γίνουν οι εκλογές: Ακόμη κι αν ο Ανδρουλάκης αποφάσιζε να συμπορευτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε, έχει και θα έχει ισχυρές επιφυλάξεις να γίνει ουρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που απαιτούνται για να συγκροτηθεί κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ: Θα επιτευχθεί ένα 46%-47%; Δεν το βλέπω ούτε και με το κανοκιάλι. Ασε που θα σήμαινε ότι στους επόμενους πέντε-έξι μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ θα καλύψει τη μόνιμη διαφορά με τη Ν.Δ. και ότι το ΠΑΣΟΚ θα έπαιρνε πολύ επάνω του.
Ο Τσίπρας πιστεύει ότι με τις επισυνδέσεις Ανδρουλάκη, τους παιδεραστές του Κολωνού που βιάστηκε να τους χορηγήσει κομματική ταυτότητα ενώ ο εξάδελφος, Γ. Τσίπρας, διέγνωσε ότι από αυτούς εξαρτάται η ηθική όλου του κόμματος, συν η αθλιότητα Πάτση, δημιουργούν στάδιο δόξης λαμπρό για να κάνει αντιπολίτευση.
Με αυτή τη θεματική, ας του πει κάποιος ότι μάλλον σε «σαπουνόπερα» πρωταγωνιστεί.