Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ παίζει καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των πολιτικών αναμετρήσεων και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την αντοχή που δείχνουν το κυβερνών κόμμα και ο Μητσοτάκης λίγους μήνες πριν από τις κάλπες του 2023. Δεν έχει ξανασυμβεί στα μεταπολιτευτικά χρονικά μία κυβέρνηση να εμφανίζει ποσοστά παραπλήσια του τελευταίου εκλογικού αποτελέσματος και η διαφορά με την αντιπολίτευση, αντί να μειώνεται λόγω της φθοράς από την εξουσία, να παραμένει σταθερή ή και να διευρύνεται.
ΣΥΜΦΩΝΑ με την τελευταία έρευνα της Metron Analysis για το MEGA, η Νέα Δημοκρατία προηγείται κατά 10,2 μονάδες στην εκτίμηση ψήφου έναντι του ΣΥΡΙΖΑ όταν η διαφορά στις εκλογές του Ιουλίου του 2019 ήταν 8,5 μονάδες. Η υπεροχή του Μητσοτάκη σε σχέση με τον Τσίπρα στα ζητήματα ανάπτυξης είναι συντριπτική, ενώ η ανυπαρξία προτάσεων από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτεται κάθε φορά που προκύπτει στην επικαιρότητα ένα θέμα που σχετίζεται με την οικονομία.
ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 10 ΧΡΟΝΙΑ μνημονιακών μέτρων λιτότητας, περιπετειών και κοινωνικής οπισθοδρόμησης δεν είναι παράλογο που οι πολίτες τελικώς αποφασίζουν με βασικό κριτήριο την οικονομία. Και ο Μητσοτάκης σε αυτόν τον τομέα έχει πάει καλά ακολουθώντας πολιτικές μείωσης φόρων και βελτίωσης του επιχειρηματικού κλίματος, που είχαν ως αποτέλεσμα να μειωθεί η ανεργία, να τοποθετηθεί η χώρα μας δυναμικά στον επενδυτικό χάρτη και να στηριχθεί η κοινωνία τόσο κατά την περίοδο της πανδημίας όσο και τώρα με την ενεργειακή κρίση.
ΤΟ 40% που ψήφισε Μητσοτάκη το 2019 είναι συμπαγές, γιατί κατά κύριο λόγο απαρτίζεται από ψηφοφόρους που θέλουν οικονομική πρόοδο, ασφάλεια στα εθνικά θέματα και εκσυγχρονισμό του κράτους, ενώ αποστρέφονται τις δημαγωγίες του μνημονιακού παρελθόντος, που τελικώς ανέβασαν τον πληρωθέντα λογαριασμό.
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ από τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. να είναι δυσαρεστημένοι με λάθη ή και κυβερνητικές ολιγωρίες, όμως, όταν κοιτάζουν απέναντι και βλέπουν τον Τσίπρα να λαϊκίζει με τους πλειστηριασμούς (ώρα είναι να υποσχεθεί ξανά σεισάχθεια όταν επί των ημερών του τα «κόκκινα» δάνεια δόθηκαν στα funds), να καταγγέλλει τη «νεοφιλελεύθερη ολιγαρχία» και να ζητάει επαναδιαπραγμάτευση των αμυντικών συμφωνιών με Γαλλία και ΗΠΑ, τότε αντιλαμβάνονται ότι το κυβερνών κόμμα είναι η πιο σταθερή επιλογή για την επόμενη ημέρα.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ και το αποτέλεσμα των εκλογών του 2023 ενδεχομένως να εμπεριέχει μία έκπληξη, που θα είναι να επαναληφθεί το σκηνικό του 2019 σαν να μην πέρασε μία τετραετία. Αρκεί να δοθεί βαρύτητα από τη Ν.Δ. στην πρώτη κάλπη, που θα είναι ο βατήρας για τη δεύτερη.