Οι τοπικές εκλογές της Κυριακής άνοιξαν διάπλατα τον δρόμο της εξουσίας στον Μπαρτ ντε Βέφερ, νικητή των ταυτόχρονων βουλευτικών και ευρωπαϊκών εκλογών του Ιουνίου. Στο τετράμηνο που μεσολάβησε οι διερευνητικές επαφές των φλαμανδικών και βαλονικών κομμάτων ατόνησαν (άλλωστε, στις αναπτυγμένες χώρες το κράτος λειτουργεί και χωρίς κυβέρνηση πλειοψηφίας). Τώρα, όμως, που κέρδισε και τρίτη εκλογή στη σειρά ως επικεφαλής της Nέας Φλαμανδικής Συμμαχίας (N-VA), o Βέφερ δεν μπορεί να αποποιείται των ευθυνών του.

Ο βασιλιάς Φίλιππος τον κάλεσε την Πέμπτη και του ζήτησε «εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος» να καταλήξει σε συμφωνία με τα άλλα κόμματα και να του δώσει αναφορά στις 4 Νοεμβρίου. Του είπε δηλαδή, κατά τον βελγικό Τύπο, «Συντόμευε, άσε τις κωλυσιεργίες κι ανάλαβε τις ευθύνες σου».

Καλός σκακιστής και έμπειρος στην πολιτική, ο Βέφερ βρίσκεται τώρα ενώπιον του μεγάλου διλήμματος που αντιμετωπίζουν κάποια στιγμή όλοι οι φαφλατάδες λαϊκιστές και το οποίο θα αντιμετώπιζε περίπου ο… Χάρης Δούκας αν εκλεγόταν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ: Να παραμείνει δήμαρχος της Αμβέρσας (της «συμπρωτεύουσας» του Βελγίου κι ενός από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης) ή να μεταπηδήσει στον πρωθυπουργικό θώκο των Βρυξελλών, αντιμέτωπος με τον αποσχιστικό εαυτό του, που ονειρεύεται ένα κράτος της Φλάνδρας χωριστό από τους γαλλόφωνους Βαλόνους;

Τον διχασμό προσωπικότητας ο Ντε Βέφερ δεν τον έκρυβε ούτε προεκλογικά, λέγοντας ότι «δεν τον ενθουσιάζει η ιδέα να γίνει πρωθυπουργός, αντιθέτως του προξενεί τρόμο»! Ευρωπαίοι και νατοϊκοί τον προτιμούν, πάντως, από το θεωρούμενο πιο ακραίο Φλαμανδικό Μπλοκ (Vlaams Belang) που ανήκει στην ευρω-ομάδα των «Πατριωτών» (Λε Πεν, Ορμπαν, Σαλβίνι, Λατινοπούλου κ.ά.). Το N-VA συμμετέχει στους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές, με Μελόνι, Βελόπουλο, ΕΛΑΜ Κύπρου κ.ά.