Ισως, όμως, αυτό να είναι μικρότερης σημασίας στοιχείο για το ρεπορτάζ από το γεγονός ότι η συμπλοκή των οργανωμένων, όπως φαίνεται, οπαδών έγινε όχι μόνο έξω από το γήπεδο-έδρα της ομάδας τους, αλλά ακριβώς απέναντι από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής. Θεωρείται δε βέβαιον ότι αν κάποιος τύπωνε και άπλωνε όλες τις δικογραφίες που έχουν συνταχθεί μέσα σε αυτό το κτίριο για την οπαδική βία και τις διασυνδέσεις της με πλήθος εκδοχών του σκληρού οργανωμένου εγκλήματος, τα τελευταία χρόνια, τα χαρτιά θα έφταναν και θα περίσσευαν για να καλύψουν όλους τους γύρω δρόμους…

Από τη δολοφονία του Χαράλαμπου Μπλιώνα, 29 ετών, με φωτοβολίδα που καρφώθηκε στο λαιμό του, στο στάδιο Αλκαζάρ στη Λάρισα, πριν από τον αγώνα της ΑΕΛ με τον ΠΑΟΚ τον Οκτώβριο του 1986 μέχρι τη ναυτική φωτοβολίδα που τραυμάτισε πολύ σοβαρά και τελικά σκότωσε τον αστυνομικό Γ. Λυγγερίδη έξω από το κλειστό γήπεδο «Μελίνα Μεκρούρη» στον Πειραιά, δεν μεσολαβούν μόνο οι ιστορίες δύο, τριών ή και μερικών ακόμα 18χρονων που απλώς λειτούργησαν στο πλαίσιο του τυφλού οπαδικού τζιχαντισμού.

Μεσολαβούν ιστορίες κανονικού οργανωμένου εγκλήματος. Ληστείες. προστασίες σε μαγαζιά, διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, εκμετάλλευση και εκπόρνευση γυναικών. Και πολλά άλλα. Η τελευταία δικογραφία που φτιάχτηκε και διαβιβάστηκε στη Δικαιοσύνη μετά τη δολοφονία του αστυνομικού με τη φωτοβολίδα τα περιγράφει όλα αυτά με συγκλονιστικές λεπτομέρειες. Με σημαντικότερη εγκληματολογική παρατήρηση -με εξαιρετική νομική και επιχειρησιακή τεκμηρίωση- ότι οι ομάδες των οργανωμένων οπαδών λειτουργούν ως προθάλαμοι για τη στρατολόγηση μελών και στελεχών των ομάδων του οργανωμένου εγκλήματος. Οι προφυλακίσεις των δεκάδων υπόπτων που είχαν συλληφθεί, τότε, ήταν ενδεικτικές των προθέσεων της ελληνικής Πολιτείας. Ολοι ήλπιζαν εκείνες τις ημέρες ότι ήταν πολύ πιθανό εκείνο το πογκρόμ να σήμαινε το τέλος της γάγγραινας. Αλλά οι ευσεβείς πόθοι αυτό ακριβώς είναι. Και ευσεβείς και πόθοι…