Ο θείος, όπως αποκαλύφθηκε, είχε καταδικαστεί σε 9 χρόνια κάθειρξη για βιασμό άλλης ανήλικης, μιας 14χρονης, αλλά το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ζακύνθου τού έδωσε αναστολή έως την έφεση, με αποτέλεσμα να κυκλοφορεί ελεύθερος.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ανώτερα δικαστήρια ή ανώτεροι δικαστικοί λειτουργοί έσπευσαν να «διορθώσουν» τις πρωτόδικες αποφάσεις ή να ελέγξουν τους δικαστικούς λειτουργούς οι οποίοι αντιμετώπισαν με εντυπωσιακή ανοχή πολύ σοβαρές υποθέσεις. Ετσι έγινε και χθες. Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Ι. Κλάπα, ζήτησε πειθαρχικό έλεγχο για τους δικαστές οι οποίοι άφησαν ελεύθερο χωρίς αιτιολογία τον 37χρονο μετά την καταδίκη του για το βιασμό της 14χρονης. Στο μεσοδιάστημα της ελευθερίας του και μετά από αλλεπάλληλες αναβολές της δίκης του στο Εφετείο, ο θείος αποπειράθηκε να βιάσει την 11χρονη ανιψιά του και αφού αντιστάθηκε και τον «απείλησε» πως θα μιλήσει, την σκότωσε εν ψυχρώ με ένα κατσαβίδι…

Από πού να το πιάσει κανείς; Από την οικογένεια που δεν ήξερε τίποτα όλα αυτά τα χρόνια και χθες πήγε να τον λιντσάρει έξω από το δικαστήριο; Από τη βαθιά νοσηρότητα που αναβλύζει όλο και πιο έντονη από τα έγκατα μιας κοινωνίας σε κατάθλιψη και διαταραχή; Ή από τις μονίμως σιωπηλές τοπικές κοινωνίες, οι οποίες βγαίνουν -πάντα μετά!- και ωρύονται ζητώντας δικαιοσύνη. Σοβαρά θέματα, το οποία όμως είναι αρμοδιότητα άλλων επιστημών.

Η συμπεριφορά, δυστυχώς αρκετών πια, δικαστικών λειτουργών είναι πρόκληση προς την κοινωνία και κλυδωνισμός για την ίδια τη Δικαιοσύνη. Οπως αποτυπώθηκε και στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, η ατιμωρησία για πολύ σοβαρά εγκλήματα προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Εντονότερες και από την αργή απόδοση δικαιοσύνης, που ταλαιπωρεί χιλιάδες πολίτες και είναι τροχοπέδη για τις επενδύσεις και την ανάπτυξη της οικονομίας. Και συνδέεται ευθέως με το «βαθύ κράτος», το οποίο είναι εχθρός του πολίτη και βαρίδι για την κάθε κυβέρνηση.

Είναι πολλές και σημαδιακές πια οι δικαστικές αποφάσεις που «βγάζουν μάτι». Εξίσου πολλές είναι και οι φορές που χρειάζεται να επέμβει διορθωτικά η ηγεσία της Δικαιοσύνης. Αυτό όλο όμως δεν είναι Δικαιοσύνη ενός σύγχρονου και ευνομούμενου ευρωπαϊκού κράτους. Ή κάποιοι δικαστικοί λειτουργοί βαριούνται και δεν δείχνουν τον απαιτούμενο σεβασμό σε κρίσιμες υποθέσεις, ξέροντας ότι το πολύ πολύ να μετατεθούν σε κάποια άλλη υπηρεσία του Δημοσίου. Κάποιοι άλλοι προφανώς δοκιμάζουν τις αντοχές της αντίληψης του νόμου Παρασκευόπουλου. Και κάποιοι τρίτοι ίσως κάνουν και πολιτική.

Προφανώς το εκάστοτε υφιστάμενο νομικό καθεστώς βάζει τα πλαίσια των αποφάσεων, οι οποίες όμως έχουν ένα εύρος. Οπως λένε και ο Αρειος Πάγος και έγκριτοι συνταγματολόγοι, ακόμα και με το νόμο Παρασκευόπουλου, που ήταν η μεγαλύτερη στρέβλωση του νομικού πολιτισμού της χώρας, μπορούσαν και να φυλακίσουν τον φονιά και να βάλουν μέσα βιαστές ανηλίκων και να μην απελευθερώσουν τον χρυσαυγίτη Μιχαλολιάκο παραμονές των ευρωεκλογών, όταν ένα μέρος της συζήτησης ήταν η άνοδος της Ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη, και σίγουρα να δείξουν μεγαλύτερο σεβασμό στη μεγαλύτερη τραγωδία που έχει ζήσει η χώρα και ήταν το Μάτι. Αλλωστε, όταν εκδικάστηκαν αρκετές από τις επίμαχες υποθέσεις, ήταν σε ισχύ ο νόμος Φλωρίδη.

Ο,τι κι αν συμβαίνει, είναι και σοβαρό και πρόβλημα. Κι επαναλαμβάνω, βρίσκεται στον πυρήνα του πολιτικού προβλήματος της χώρας, το βαθύ και αναποτελεσματικό κράτος, το οποίο συντηρεί την ατιμωρησία.

ΑΙΧΜΗ

Ο ΜΑΟ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!

«Ασπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να πιάνει τα ποντίκια», είχε πει ο «μεγάλος τιμονιέρης» Μαο Τσε Τουνγκ. Η ιστορική ρήση του ηγέτη της «Πολιτιστικής Επανάστασης» στην Κίνα ίσως δίνει και την απάντηση στα διλήμματα του επικείμενου ανασχηματισμού, αλλά και στην ισοπεδωτικά απλουστευτική συζήτηση για την «πιο κεντρώα» ή «πιο δεξιά» πορεία της Ν.Δ. μετά το ηχηρό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Ουσιαστικά, αυτό είπε χθες ο Κ. Μητσοτάκης στην πρώτη συνέντευξη που έδωσε στον ALPHA μετά τα «μηνύματα» της ευρωκάλπης. «Το ζήτημα δεν είναι αν θα πάμε προς το Κέντρο ή προς τα δεξιά, αλλά αν θα είμαστε πιο αποτελεσματικοί», είπε ο πρωθυπουργός παρεμβαίνοντας στην άτυπη απολογιστική συζήτηση που έχει ανοίξει μετά το 28,31% της Κυριακής. Με άλλα λόγια, είπε ότι δεν έχει σημασία αν ο Μ. Βορίδης είναι «πιο δεξιός» ή αν ο Α. Σκέρτσος είναι «πιο κεντρώος», αλλά αν είναι αποτελεσματικοί στη δουλειά τους. Και η δουλειά τους είναι η τιτάνια μάχη με το «βαθύ κράτος», με την περιπετειώδη καθημερινότητα των πολιτών και την υπόσχεση για την άνοδο του βιοτικού επιπέδου τους. Αρα, με αυτά τα κριτήρια θα γίνει ο ανασχηματισμός.

Είπε, όμως, και κάτι ακόμα, το οποίο έχει ιδιαίτερη αξία, καθώς σχετίζεται με την αλαζονική συμπεριφορά ορισμένων, οι οποίοι έχασαν κάθε επαφή με τη ζώσα πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας. Είπε ότι «αν κάποιοι είδαν τον κόσμο από ψηλά, είναι καιρός να τον δουν και από λίγο πιο χαμηλά». Για ποιους χτύπησε η καμπάνα, κοντός ψαλμός αλληλούια. Χτύπησε πάντως. Είναι θέμα χρόνου λοιπόν να δούμε κατά πόσο «οι γάτες του Μάο» οδήγησαν και τη σκέψη του αντισυμβατικού Κ. Μητσοτάκη…

Με νέα σύνθεση το Υπουργικό Συμβούλιο

Η θεσμικότητα του πρωθυπουργού μάλλον δημιούργησε μια παρεξήγηση ως προς το χρόνο που θα γίνει ο ανασχηματισμός. Η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Παρασκευής «θα γίνει με τη σημερινή σύνθεση», απάντησε ο Κ. Μητσοτάκης στη σχετική ερώτηση του Α. Σρόιτερ. Αυτή η απάντηση δεν επιδέχεται καμίας ερμηνείας. Είναι απολύτως σαφής. Ωστόσο. μάλλον ήταν μια «αναγκαστική» απάντηση. Καθώς ο πρωθυπουργός είπε και το εξής: «Μου κάνατε την ερώτηση που έπρεπε να μου κάνετε και σας έδωσα την απάντηση που είχα την υποχρέωση να σας δώσω». Το νόημα της πρώτης καθαρής απάντησης αλλάζει. Δεν θα μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό ένας πρωθυπουργός που σέβεται τους θεσμούς, όταν ερωτάται για κάτι που ΘΑ γίνει και δεν έχει γίνει. Με άλλα λόγια, η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου την Παρασκευή, κατά πάσα πιθανότητα, θα γίνει με τη νέα σύνθεση της κυβέρνησης. Εκτός κι αν πάρει το χρόνο που του δίνει η χθεσινή «αναγκαστική» απάντησή του…

Πάνε κι έρχονται ονόματα…

Η έντονη ονοματολογία στους ανασχηματισμούς είναι αντιστρόφως ανάλογη με την εγκυρότητα των πληροφοριών. Κανόνας. Οταν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για ονόματα, σημαίνει συνήθως δύο πράγματα. Ή οι λογικοί συνειρμοί και η άποψη των δημοσιογράφων γίνονται πληροφορία ή μιλούν οι «ατζέντες» και οι «επιθυμίες». Το σίγουρο εν προκειμένω είναι ότι ελάχιστοι ξέρουν τι σκέφτεται ο Κ. Μητσοτάκης κι αυτοί δεν μιλούν. Το σίγουρο είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν είναι ικανοποιημένος με την απόδοση και τη συμπεριφορά 5-6 υπουργών. Πάρα πολύ πιθανό είναι να υπάρξουν και δομικές αλλαγές στη διάταξη των υπουργείων, να αξιοποιηθούν κοινοβουλευτικά στελέχη τα οποία εκλέγονται για δεύτερη φορά, αλλά να αξιοποιηθούν και εξωκοινοβουλευτικά στελέχη που ταιριάζουν με τη νοοτροπία του πρωθυπουργού. Τα υπουργεία που φαίνεται πως θα αλλάξουν πολιτική ηγεσία είναι τα Αγροτικής Πολιτικής, Ανάπτυξης, Εσωτερικών, Ναυτιλίας και δύο ακόμα για τα οποία δεν έχει ριφθεί ο κύβος.

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Δηλαδή δεν ζήτησε εκλογές και δεν έθεσε θέμα νοθείας ο Στ. Κασσελάκης, που τα είχε θέσει πριν από τις ευρωεκλογές, και τα έθεσε ο Κ. Βελόπουλος, που από μικρός έγινε μικρομεσαίος;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Κάνει εντύπωση που η πρώτη δήλωση του Στ. Κασσελάκη δεν ήταν για το κόμμα του αλλά για τον εαυτό του; Μπα…