Προχθές, δεκατρείς μήνες μετά, στα χωριά του Κάμπου, που ακόμη φτιάχνονται οι αγροτικοί δρόμοι, δεν τέλειωσε η αποκατάσταση των σπιτιών, ξαναστήνονται από την αρχή οι αγροτικές και κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέτεινε τα μέτρα ενίσχυσης, «δίνοντας στους κατοίκους τον απαραίτητο χρόνο να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να ορθοποδήσουν». Η χώρα μας δοκιμάστηκε σκληρά, δύο φορές, από πλημμυρικά φαινόμενα μεγάλης έντασης – στα μέσα του καλοκαιριού στέγνωσαν τα νερά στον Κάμπο. Τέτοια θεομηνία δεν μας δοκίμασε ακόμη.
Στην ισπανική τηλεόραση βλέπουμε πλάνα -σαν από ταινία θρίλερ κλιματικής συντέλειας- από κατεβασιές νερών, από τα Πυρηναία. Ο ποταμός Τούρια που διασχίζει τη Βαλένθια φούσκωσε και ξεχύθηκε στην πόλη, μη αφήνοντας τίποτε όρθιο στο πέρασμά του. Οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι έγιναν μεγάλα ποτάμια, κουβαλώντας, κλαδιά, κορμούς δένδρων, παρασύροντας αυτοκίνητα, σαν παιχνίδια στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Στις συνοικίες όγκος τεράστιος από λασπόνερα ξεχύθηκαν στα στενά δρομάκια, ρίχνοντας τοίχους και σπίτια. Οι στέγες των σπιτιών, των καταστημάτων, των βενζινάδικων, ακόμη και των φορτηγών, έγιναν καταφύγια των πολιτών, ενώ το 112 αποτρέπει να κατέβουν για να μη βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Αυτή τη στιγμή έχουν δηλωθεί πάνω από εκατόν εξήντα άνθρωποι ως νεκροί, ανάμεσά τους και παιδιά, ενώ οι αγνοούμενοι είναι δεκάδες.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Η Βαλένθια, πόλη με 2,3 εκατομμύρια κατοίκους, με ικανό πολιτιστικό απόθεμα και εγγραφές μνημείων στη λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει υποστεί τεράστιες ζημιές στο Ιστορικό της Κέντρο, σε κτίρια ιδιαίτερης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας.
Στις 20 Οκτωβρίου χιλιάδες Ισπανοί, μετά από κάλεσμα των δεξιών κομμάτων, συμμετείχαν σε διαδήλωση, ζητώντας από τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ, τον οποίο αποκαλούσαν «προδότη», να παραιτηθεί και να πάνε αμέσως σε εκλογές. Από την Τετάρτη που η φονική θεομηνία έκανε τη Βαλένθια θάλασσα λάσπης, τα κόμματα με ανακοινώσεις τους δήλωσαν τη στήριξή τους στην επιχείρηση διάσωσης της ζωής των πολιτών, την υποστήριξή τους για τις απαιτήσεις αποκατάστασης που θα προβάλει η ισπανική κυβέρνηση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Δεν υπήρξε δήλωση από την αντιπολίτευση, απαιτώντας ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών για την τρομερή καταστροφή σε υποδομές και την κεφαλή του πρωθυπουργού ή των υπουργών του επί πίνακι, για τους νεκρούς που άφησε πίσω της η πλημμύρα.
Φαίνεται ότι οι Ισπανοί -δεξιοί, σοσιαλιστές και αριστεροί- είναι πιο ώριμοι από τους ανάλογους «δικούς μας», που με τόση χαρά σπεύδουν να εργαλειοποιήσουν καταστροφές και απώλειες ζωής. Λες κι όταν μετρηθούν οι πληγές, τελειώνει και ο χρόνος για την απόδοση ευθυνών προς πάντες.