O πρωτοφανής καύσωνας που προκάλεσε μεγάλο αριθμό καταστροφικών πυρκαγιών ή ήταν η «ευκαιρία» δόλιων ή παρανοϊκών εμπρηστών, το ανεμπόδιστο δικαίωμα των Ελλήνων του εξωτερικού να ψηφίζουν και να δυναμώνουν τη φωνή και την επιρροή της Ελλάδας και η κρίσιμη καμπή των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είναι μόνο τα τελευταία παραδείγματα πραγματικά σοβαρών θεμάτων, τα οποία απαιτούν ή προσφέρονται για συναίνεση. Τζίφος.
Το κακό είναι ότι η έλλειψη συναίνεσης δεν έτυχε, αλλά πέτυχε. Γιατί η συναίνεση έχει τις «παραξενιές» της. Πρώτα απ’ όλα θέλει θετική διάθεση, ειλικρίνεια και βούληση. Μετά θέλει ήρεμο κλίμα. Κατόπιν ζητάει απ’ όλους υπευθυνότητα και όχι πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Γενναιότητα και όχι ιδιοτέλεια. Και ίσως η πιο σημαντική και δύσκολη «παραξενιά» της, είναι πως απαιτεί καθαρές, συγκροτημένες, συγκεκριμένες και μελετημένες θέσεις και αντιθέσεις. Ολες οι «παραξενιές» της συναίνεσης δυστυχώς ευδοκιμούν σε μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος. Σε αντίθεση με την κοινωνία, η οποία καταφανώς και την θέλει, αλλά και την απαιτεί.
Ομως, το πιο μεγάλο αγκάθι για τη συναίνεση είναι η συζήτηση με επιχειρήματα, τα οποία στηρίζουν και στο τέλος οδηγούν σε μια ολοκληρωμένη άποψη, με αρχή, μέση και τέλος. Οταν π.χ. κατατίθεται μια πρόταση νόμου με συγκεκριμένες διατάξεις, δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση, όταν ο «αντίλογος» είναι θέλω «μια άλλη πολιτική». Ποια πολιτική; Με ποιους στόχους; Με ποια μέσα-τρόπους θα υλοποιηθεί; Από πού θα προέλθουν οι αναγκαίοι πόροι; Με ποιο χρονοδιάγραμμα και ποιες δικλίδες ασφαλείας για την τήρησή της;
Είναι εύκολο -και εύλογο- να ζητάει κανείς ένα «καλύτερο κόσμο», με «περισσότερη δικαιοσύνη» και «παγκόσμια ειρήνη». Οπως εύκολος είναι και ο βερμπαλισμός, με δήθεν φιλοσοφικό περιτύλιγμα, βαθυστόχαστες φράσεις και πλήθος καλολογικών στοιχείων, που όμως δεν βγάζουν «διά ταύτα». Ακόμα κι αν με έναν περίπου μαγικό τρόπο αντιμετωπιστούν οι αρχικές «παραξενιές» της συναίνεσης (θετική διάθεση, ειλικρίνεια, βούληση, ήρεμο κλίμα, υπευθυνότητα, γενναιότητα), η συναίνεση θα παραμένει ζητούμενο. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση με γενικολογίες. Δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση αν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις με γνώση και στοιχεία. Αν δεν υπάρχουν κοινά αποδεκτά δεδομένα, πάνω στα οποία θα γίνει η συζήτηση, ώστε να μετατραπούν σε συγκεκριμένη πολιτική, ανάλογα και με την ιδεολογική απόχρωση του κάθε συμμετέχοντος.
Η συναίνεση ταλαιπωρήθηκε πολύ ενόσω κυριαρχούσαν η διχαστικότητα και η εχθροπάθεια, που αποτέλεσαν πολιτικές επιλογές του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Επιλογές που εμπλουτίστηκαν με μπόλικες αυταπάτες, μεγάλη ημιμάθεια και ισχυρές εμμονές. Το αποτέλεσμα ήταν για περίπου μια δεκαετία ο δημόσιος «διάλογος» που γινόταν, να είναι κάτι μεταξύ «θέλω», «νομίζω» και «πιστεύω». Αυτό το έδαφος αποδείχθηκε εύφορο για τους ψεκασμένους, τους φασίστες, τους αντιεμβολιαστές και τους πωλητές επιστολών του Ιησού Χριστού.
Η κοινωνία με τη διπλή εκλογική επιλογή που έκανε, δείχνει ότι μπούχτισε την μπουρδολογία και το «να ’χαμε να λέγαμε». Απαιτεί ορθολογισμό και συναίνεση. Στα κόμματα -κυρίως της αντιπολίτευσης- εναπόκειται να αποδείξουν αν πήραν το μήνυμα κι αν ωρίμασαν, ώστε να μπορέσουν να υπηρετήσουν τη συναίνεση, χωρίς να εγκαταλείπουν την ιδεολογία τους.
ΑΙΧΜΗ
ΗΡΩΕΣ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
Σοκ και δέος! Να βλέπεις σχεδόν σε ζωντανή μετάδοση από την Κάρυστο το Canadair με τα δύο παλικάρια πιλότους, να βουτούν με αυταπάρνηση στη χαράδρα για να χτυπήσουν καίρια την πύρινη λαίλαπα. Σε απόσταση μόλις 15-20 μέτρων πάνω από τις αδηφάγες φλόγες. Ξέροντας καλύτερα από τον κάθε «πυροσβέστη» του καναπέ και του πληκτρολογίου, πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που έκαναν. Αλλά το έκαναν. Γιατί αυτό τους έλεγε η συνείδησή τους και η αίσθηση του καθήκοντός τους.
Μόλις 27 χρόνων ο ανθυποσμηναγός Περικλής Στεφανίδης, μόλις 34 ο σμηναγός κυβερνήτης του αεροσκάφους Χρήστος Μουλάς. Αυτοί οι δυο ήρωες έχασαν τη ζωή τους τιμώντας το χρέος τους. Και δικαιωματικά παίρνουν μια θέση στο πάνθεον των σύγχρονων ηρώων. Ομως, έκαναν και μια τελευταία μεγάλη προσφορά στη χώρα: Ανάγκασαν τα «κοράκια» που αδημονούσαν για νεκρούς, να προσγειωθούν στη σκληρή πραγματικότητα. Να σταματήσουν να παίζουν play station με τις ζωές των άλλων, προκειμένου να κερδοσκοπήσουν πολιτικά.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Φεύγοντας τα δύο παλικάρια χαστούκισαν όσους σκόπιμα στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν στο μικρόκοσμό τους, δυσφημούν τη χώρα με κάθε ευκαιρία. Σκόπιμα υποτιμούν ότι το δόγμα «πρώτα η ανθρώπινη ζωή» και οι έγκαιρες – αποτελεσματικές εκκενώσεις περιοχών, έχουν σώσει εκατοντάδες ζωές. Εδωσαν ένα ηχηρό χαστούκι στη μικροψυχία και στη χαιρέκακη προσμονή για νεκρούς.
Τα δυο παλικάρια ήταν οι πρώτοι νεκροί της φετινής πρωτοφανούς πύρινης καταστροφής. Αλλά δεν ήταν οι νεκροί που περίμεναν. Ηταν από τους «άλλους».
Σιώπησε ο βούρκος του Διαδικτύου. Κατέβασαν τα μολύβια οι πύρινοι αρθρογράφοι, που είναι «με τον άνθρωπο» και εναντίον του «συστήματος», εκτός κι αν είναι το δικό τους. Σοβαρεύτηκαν τα κόμματα μπροστά στο δέος της πραγματικότητας, η οποία σκόρπισε σε μικρά κομματάκια την εικονική πραγματικότητα, που -ατυχώς- προσπάθησαν να επιβάλλουν.
Αθάνατοι!
Γιατί ενοχλεί η νέα ηγεσία της Δικαιοσύνης;
Οι γνωστοί αναμεταδότες των πραγματικών ανησυχιών του εναπομείναντος ιερατείου της δυστοπικής εκδοχής της «αριστεράς» δεν κατάφεραν να κρύψουν την ανησυχία, αλλά και την ενόχληση, για τη νέα ηγεσία της Δικαιοσύνης που αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο, μετά την εισήγηση του Γ. Φλωρίδη και τη σχετική ψηφοφορία που έγινε μετά την ακρόαση των υποψηφίων από τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής.
Η νέα πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννα Κλάπα-Χριστοδουλέα, μεταξύ άλλων, είχε διενεργήσει την ανάκριση (μαζί με τη Μ. Δημητροπούλου) για τη Χ.Α. και είχε προεδρεύσει του Ειδικού Δικαστηρίου για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών με κατηγορούμενους τους Ν. Παππά και Χρ. Καλογρίτσα.
Η νέα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη, μεταξύ άλλων, ήταν στην έδρα της δίκης του Α. Τσοχατζόπουλου και ήταν εκείνη που πρότεινε την παραπομπή του Ν. Παππά στο Ειδικό Δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος.
Δικαστικοί κύκλοι αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός, ότι τόσο η νέα πρόεδρος του Α.Π. όσο και η νέα εισαγγελέας θα έχουν διετή θητεία.
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Ποιο κόμμα δεν θα ψηφίσει την επιστροφή του «νερού» (ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ) στο Δημόσιο;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Από πότε η συγγραφέας κ. Δημουλίδου ασχολείται και με την κωμωδία;
ΑΠΟΡΙΕΣ-3
Το μήνυμα της άμεσης διαγραφής του πρώην βουλευτή της Ν.Δ., Γ. Αμανατίδη, που ήθελε να κατέβει ως «αντάρτης» στην Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας, πηγαίνει και σε άλλους;