Σύμφωνα με ανάλυση της Citigroup, η οικονομία των χωρών-μελών του ευρώ θα συρρικνωθεί πάνω από 1% στο τέλος του έτους, ενώ στη Γερμανία η ύφεση θα ξεπεράσει το 2%.

Οσο το υπερωκεάνιο της Ευρώπης δεν στρίβει για να αντιμετωπίζει εγκαίρως τα προβλήματά της τόσο μεγαλύτερος θα είναι και ο λογαριασμός που θα κληθούν να πληρώσουν οι πολίτες της.

Τα μέτρα που ανακοίνωσε η Κομισιόν για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από την πιθανή διακοπή στη ροή φυσικού αερίου από τη Ρωσία δεν είχαν το παραμικρό αποτέλεσμα στις αγορές. Αντιθέτως, θα λέγαμε, οι αγορές μάλλον χλευάζουν την απόφαση για μείωση 15% στην κατανάλωση φυσικού αερίου ανεβάζοντας τις τιμές στα ύψη. Ενδεικτικό της παράνοιας που επικρατεί στις τιμές είναι ότι η Γερμανία θα ξοδέψει το 2021 για αγορές φυσικού αερίου 200 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν το 2019 η σχετική δαπάνη δεν ξεπερνούσε τα 10 δισεκατομμύρια. Καμία χώρα δεν μπορεί να αντέξει το βάρος της ενεργειακής κρίσης.

Η Μόσχα, σε βραχυπρόθεσμη βάση, είναι ο κερδισμένος των διεθνών κυρώσεων, καθώς σε αυτές δεν περιλαμβάνονται οι πανάκριβες εξαγωγές πετρελαίου και αερίου.

Τα πλεονάσματα της Γερμανίας μεταφέρθηκαν στη ρωσική οικονομία, για αυτό το λόγο στο Βερολίνο ανησυχούν για κοινωνικές εξεγέρσεις, στην περίπτωση που δεν θα υπάρξει επάρκεια σε φυσικό αέριο τους χειμερινούς μήνες.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνει η Ευρώπη; Πρώτα από όλα να αντιμετωπίσει κατάματα το πρόβλημα και να χρησιμοποιήσει την οικονομική της ισχύ στο πεδίο της γεωπολιτικής. Η Ε.Ε. μπορεί να αναλάβει διαμεσολαβητικό ρόλο, προκειμένου να υπάρξει τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία. Μία πρώτη προσπάθεια έγινε από τον Ντράγκι, η οποία δεν τελεσφόρησε, ενώ η κυβέρνηση του τραπεζίτη κατέρρευσε εν μέσω πληροφοριών ότι η Ρωσία έβαλε το χέρι της για να επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία.

Επιπλέον, απαιτείται κοινή γραμμή στην αντιμετώπιση του ενεργειακού προβλήματος. Το θέμα δεν θα λυθεί με μείωση στην κατανάλωση κατά 15%. Εάν δεν δοθεί ένα σαφές μήνυμα ότι η Ευρώπη θα κάνει «ό,τι κι αν χρειαστεί», όπως έπραξε στην κρίση του ευρώ με πρωταγωνιστή πάλι τον Ντράγκι, για να αντιμετωπίσει τον υβριδικό πόλεμο της Μόσχας, τότε τα κέρδη για τον Πούτιν θα πολλαπλασιάζονται και η αγανάκτηση στους Ευρωπαίους πολίτες θα μεγαλώνει.

Από τη στιγμή που οι αγορές δεν λειτουργούν υπό κανονικές συνθήκες, θα πρέπει να αλλάξουν οι κανόνες του παιχνιδιού. Η Ευρώπη έχει αυτή τη δυνατότητα, αρκεί οι κυβερνήτες της να αποφασίσουν να στρίψουν το υπερωκεάνιο. Ηδη έχει χαθεί αρκετός χρόνος, αλλά η ζημιά μπορεί να διορθωθεί, πριν γίνει ανεπανόρθωτη.