ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ που συμμετέχουν στην Εξεταστική Επιτροπή έχουν δύο επιλογές: Ή θα προωθήσουν τις προαποφασισμένες ατζέντες τους προσβλέποντας σε ποσοτικά ασήμαντα και εξαιρετικά αμφίβολα μικροκομματικά οφέλη ή θα βάλουν όλα πλάτη, ώστε να ριχθεί όσο το δυνατόν περισσότερο φως στην υπόθεση και ταυτοχρόνως να εξαχθούν συμπεράσματα τα οποία θα εξελιχθούν σε νομοθετικές πρωτοβουλίες, που θα ενισχύσουν τη θεσμική θωράκιση του δημόσιου βίου και της χώρας. Τα πρώτα δείγματα γραφής δεν είναι ωραία. Μοιάζουν πιο πολύ με πολιτικά ορνιθοσκαλίσματα. Τεχνητές εντάσεις, θεατρικές αποχωρήσεις για να υπάρξει μετά επιστροφή και ακραία διχαστικός λόγος. Που ξεπερνά την ευθεία απειλή. Η χθεσινή ανάρτηση του Α. Τσίπρα είναι ωμά και χυδαία απειλητική. Παρ’ ότι κουβαλάει στην πλάτη του ένα «κοπάδι γίδες» υποκλοπών επί των ημερών του. Από τον Λαφαζάνη μέχρι τον Πιτσιόρλα και τον Σαγιά. Η αγοραία συμπεριφορά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς λάθος. Οσο λάθος ήταν π.χ. και ο τρόπος -όχι η ουσία- με τον οποίο η Ντ. Μπακογιάννη θύμισε τις νομικές κυρώσεις για κάποιον που θα καταπατούσε το απόρρητο.

ΟΙ ΜΑΓΚΙΕΣ και οι σκηνοθετημένοι τσαμπουκάδες είναι γνωστό και χιλιοπαιγμένο έργο. Οπως και η αλαζονεία της εξουσίας, η οποία οδηγεί σε λάθη και υπερβολές. Οσοι λοιπόν θέλουν «μία από τα ίδια», είτε με τη μια είτε με την άλλη εκδοχή, μπορούν να πληροφορηθούν ότι: Πρώτον, ο κόσμος τούς γυρνά την πλάτη. Δεύτερον, τους έχει ξεπεράσει η εποχή. Τρίτον, «κακό του κεφαλιού» τους, γιατί ως γνωστόν «στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό». Και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη εποχή, η οποία έχει ακονίσει πολύ το λεπίδι της υπομονής των πολιτών.

ΤΑ ΙΔΙΑ ισχύουν και για τον Ν. Ανδρουλάκη και για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. Οι «αγκαλιές» με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε στο φως είτε στα σκοτάδια, δεν παράγουν «νέο» πολιτικό αποτέλεσμα. Αντιθέτως, τους φέρνουν όλο και πιο κοντά στην πιο παλιά εκδοχή του συντηρητισμού και της οπισθοδρόμησης. Και σε κάθε περίπτωση η παρακολούθηση του Ν. Ανδρουλάκη παράγει πολιτικά ζητούμενα και προκαλεί συμπάθεια, αλλά δεν είναι «ο μήνας που τρέφει τους 11». Δεν στήνονται πολιτικές καριέρες, ούτε πολύ περισσότερο σοσιαλδημοκρατικά αφηγήματα, πάνω σε συμπονιάρικες θεωρίες του τύπου «κοίτα τι έκαναν στο παιδί». Φως, άπλετο φως και μέτρα. Μέτρα που οδηγούν σε μια πιο ισχυρή Δημοκρατία και όχι σε ένα κόμμα του 11% ή 12%, αλλά του 15%. Είναι πολύ «μικρή» και κατώτερη των περιστάσεων μια τέτοια αντιμετώπιση.

ΟΜΩΣ κάποια στιγμή -όχι πολύ αργά, μέσα στο φθινόπωρο- η Εξεταστική Επιτροπή θα τελειώσει, καταλήγοντας κατά πάσα βεβαιότητα σε πορίσματα και όχι σε πόρισμα. Τα οποία ασφαλώς και θα αξιολογηθούν από τον ελληνικό λαό. Ακριβώς τότε όμως θα αρχίζει ο «βαρύς χειμώνας». Ο οποίος τυπικά θα τελειώσει την άνοιξη του 2023. Ουσιαστικά όμως κανένας δεν ξέρει πότε ακριβώς θα τελειώσει. Αυτό που επίσης ξέρουμε όλοι είναι ότι περί το τέλος της άνοιξης του 2023 θα γίνουν εκλογές. Και μάλιστα διπλές εκλογές. Και τότε η απόφαση θα είναι μία: Αυτή που πάντα επιβάλλει η πραγματικότητα. Η οποία σε πείσμα των αέναων και άοκνων προσπαθειών δεν υποτάσσεται σε κομματικά ή εκλογικά διλήμματα. Είναι ξεροκέφαλη και πεισματάρα. Εκείνη επιβάλλει, πάντα, τα πολιτικά και τα εκλογικά διλήμματα. Τα κόμματα μετά τις εκλογές απλώς απολαμβάνουν την ευτυχία της σύμπτωσης με τα διλήμματα της πραγματικότητας ή φοράνε πλερέζες κλαίγοντας τη μοίρα τους και πετροβολώντας τον «αχάριστο» λαό.

Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για καλύτερη και περισσότερη Δημοκρατία. Δεν είναι ευκαιρία για διλήμματα. Πόσο μάλλον όταν αυτά τα «διλήμματα» είναι σαν το κάρο που βρίσκεται μπροστά από το κάρο.

ΑΙΧΜΗ

ΣΤΟ ΟΡΙΟ ΘΡΑΥΣΗΣ Ο ΤΑΓΙΠ

Νέο «ντου» παράνομων μεταναστών χθες στον Εβρο. Μεγαλύτερο αυτή τη φορά. Αντί των 38 που ήταν τον Αύγουστο, τώρα προσεγγίζουν τους 400. Και πάντα «σπρωγμένοι» από την τουρκική στρατοφυλακή και τα παρακρατικά στοιχεία του καθεστώτος Ερντογάν. Οι ελληνικές Αρχές αντέδρασαν πάλι με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα, τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Διασώθηκαν αρκετοί από τους εκατοντάδες μετανάστες που «βρέθηκαν» σε νησίδα, η οποία αυτή τη φορά ανήκει στην ελληνική επικράτεια. Και η επιχείρηση εντοπισμού και διάσωσης συνεχιζόταν. Οι πληροφορίες λένε ότι κανένας από τους «σπρωγμένους» παράνομους μετανάστες δεν ξέφυγε από τον έλεγχο των ελληνικών Αρχών. Είναι νωρίς ακόμα για να υπάρχει ακριβής εικόνα της εξέλιξης. Δεν είναι καθόλου νωρίς όμως για να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε, όπως και σε ποια κατάσταση βρίσκεται αυτός με τον οποίο έχουμε να κάνουμε. Εχουμε να κάνουμε με έναν Τ. Ερντογάν ο οποίος «έχει κόψει καπίστρι». Τα έχει πει όλα, ξεπερνώντας ακόμα και τον χειρότερο εαυτό του. Αναγκάζοντας τον συγκρατημένο Ν. Δένδια να πει, σε όχι και τόσο διπλωματική γλώσσα, «δεν πτοούμαστε, ούτε φοβόμαστε και απορρίπτουμε τα νεο-οθωμανικά νταηλίκια». Ο Τ. Ερντογάν, βλέποντας ότι εν όψει των εκλογών πάει από το κακό στο χειρότερο, ανεβάζει τους τόνους σε πολύ υψηλά επίπεδα, ξετυλίγοντας ταυτοχρόνως όλο τον αναθεωρητισμό του για να μην καταποντιστεί. Διπλωματικές πηγές που γνωρίζουν το παρασκήνιο εκτιμούν ότι «ο Ερντογάν, αν δεν έχει ξεπεράσει το όριο θραύσης, βρίσκεται πάρα πολύ κοντά στο να το κάνει». Τι σημαίνει αυτό; Οτι πλέον δεν θα του φτάνουν τα λόγια, όσες απειλές κι αν έχουν, όσο κι αν ταΐζουν τον τουρκικό εθνικισμό. Θα χρειαστεί να κάνει «κάτι». Το τι θα είναι αυτό το «κάτι», πώς και πού θα γίνει -αφού όπως φαίνεται Πούτιν και Μπάιντεν του απέκλεισαν τη Συρία- μένει να φανεί και να αποδειχθεί. Αλλωστε, όπως λένε κάποιοι διπλωμάτες που είναι πιο ριψοκίνδυνοι στις προβλέψεις τους, αν κάνει «κάτι», αυτός είναι κι ένας σημαντικός λόγος να επικαλεστεί προκειμένου να αναβάλει τις εκλογές που φαίνεται πως χάνει στην Τουρκία… Αλλά αυτό το «κάτι» θα πρέπει να έχει γίνει. Και οι εν Αθήναις φύλακες «έχουσι γνώση».

Πολιτικό φλερτ χωρίς προσχήματα

«Αριστη» σχέση-συνεργασία στην Εξεταστική Επιτροπή έχουν αποκτήσει, όπως μαθαίνω, οι εισηγητές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., Δ. Τζανακόπουλος και Ευ. Λιακούλη. Η χθεσινή αλά μπρατσέτα και θεατράλε αποχώρηση από την Εξεταστική δεν είναι παρά μόνο το ορατό σκέλος της συνεργασίας τους. Αλλωστε, όπως μαθαίνω, δεν είναι λίγες οι φορές που οι δυο τους, αφού συνεννοούνται με νεύματα, «πάνε στην άκρη» στη διάρκεια της συνεδρίασης, για να συνεννοηθούν επί των «λεπτομερειών». Και λίγη ώρα αργότερα, ω του θαύματος, συμπίπτουν. Αυτή η αγαστή και μη αποκρυπτόμενη συνεργασία Τζανακόπουλου-Λιακούλη έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια και αντιδράσεις και στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. από βουλευτές οι οποίοι αρνούνται ότι η «αντικειμενική σύμπτωση» ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ στο θέμα των παρακολουθήσεων σημαίνει και την απαρχή μιας στρατηγικής συνεργασίας των δύο κομμάτων που φτάνει ως τη συγκυβέρνηση, αν βοηθήσουν οι αριθμοί και τα ποσοστά…