ΔΕΝ είναι μόνο τα στατιστικά στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν την εκτόξευση του τουρισμού. Το βλέπουμε γύρω μας. Η Αθήνα έχει πια τουρίστες 12 μήνες τον χρόνο, ακόμα και μέσα στο χειμώνα. Στο κέντρο της πόλης ξεφυτρώνουν δεκάδες ξενοδοχεία, ενώ χιλιάδες Airbnb έχουν αλλάξει το χάρτη του real estate και έχουν προσθέσει σημαντικά εισοδήματα σε ιδιοκτήτες ακινήτων. Στα νησιά και τις τουριστικές περιοχές σημειώνεται έκρηξη της οικοδομικής δραστηριότητας.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και η αύξηση του τουρισμού είναι θετική τόσο για τα έσοδα της χώρας όσο και για τις επιχειρήσεις, αλλά και τη δημιουργία δεκάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας.

ΟΜΩΣ, ο υπερτουρισμός παράγει και προβλήματα. Το βλέπουμε εδώ και χρόνια σε άλλες τουριστικές περιοχές της Ευρώπης: στη Βαρκελώνη, τη Λισαβόνα, τη Ρώμη, το Παρίσι, το Βερολίνο. Εκεί ήδη έχουν ληφθεί μέτρα, ώστε να μπει ένα φρένο και να ελαττωθούν οι συνέπειες για την οικονομική ζωή και την καθημερινότητα των κατοίκων.

ΤΟ ίδιο πρέπει να γίνει και στη χώρα μας.

H οργάνωση Europa Nostra χτύπησε καμπανάκι για τρία από τα ομορφότερα νησιά των Κυκλάδων: τη Σίφνο, τη Σέριφο και τη Φολέγανδρο. Υστερα από πρόταση της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, η Europa Nostra συμπεριέλαβε τα κυκλαδίτικα νησιά στα επτά πιο απειλούμενα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης, καθώς παρατηρείται ανησυχητική αλλοίωση του μοναδικού τοπίου και του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος.

Η κυβέρνηση οφείλει να μελετήσει τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον υπερτουρισμό. Να φτιάξει ένα ολιστικό σχέδιο για τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος, του φυσικού κάλλους, αλλά και την προστασία των κατοίκων των τουριστικών περιοχών.

ΓΙΑΤΙ το μεγαλύτερο κεφάλαιο του ελληνικού τουριστικού προϊόντος είναι η ομορφιά του φυσικού τοπίου. Αν αφεθούν ανεξέλεγκτες η δόμηση και οι παρεμβάσεις, τότε σε λίγα χρόνια αυτό θα γυρίσει μπούμερανγκ για τον ίδιο τον τουρισμό.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, σε σχέση με την Αθήνα και τα άλλα αστικά κέντρα, πρέπει να ληφθούν περιοριστικά μέτρα σε σχέση με την επέκταση των βραχυχρόνιων μισθώσεων, που εκτινάσσουν την αξία των ακινήτων και δυσκολεύουν την εξεύρεση κατοικίας από τα ευάλωτα νοικοκυριά και τη μεσαία τάξη.

ΟΣΟ νωρίτερα μπουν όρια και κανόνες τόσο το καλύτερο και για την ανάπτυξη του τουρισμού, αλλά και για τις ζωές των πολιτών.