Οι κάλπες στήνονται 31 Μαρτίου και ο «σουλτάνος» έχει αναγάγει σε θέμα τιμής την ανακατάληψη (διά του πρώην υπουργού Περιβάλλοντος, Μουράτ Κουρούμ) της «δικής του Ισταμπούλ» από τον «γκιαούρη» (κοσμικό δηλαδή) Εκρέμ Ιμάμογλου. Ο τελευταίος έκαμψε θεριά και τέρατα ώσπου να επιβληθεί το 2019.

Εκ πρώτης όψεως, η ενέργεια των Κούρδων δείχνει ακατανόητη. Το ΑΚΡ και το βαθύ κράτος έχουν κηρύξει πόλεμο στο κουρδικό στοιχείο, φυλακίζοντας βουλευτές, δημάρχους και ακτιβιστές και βομβαρδίζοντας χωριά στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Η σχέση όμως του Ερντογάν με τους Κούρδους έχει περάσει από πολλά σκαμπανεβάσματα.

Ας μην ξεχνάμε ότι το 2019 οι Κούρδοι έστρωσαν το χαλί στον κεμαλιστή Ιμάμογλου αποφεύγοντας να κατεβάσουν υποψήφιο στην Πόλη, αλλά στις βουλευτικές του 2023 η «λύκαινα» Μεράλ Ακσενέρ τορπίλισε τη συμμαχία τους με τον Κιλιτσντάρογλου. Ισως βοήθησαν και οι (όποιες) παροχές του Ερντογάν στους σεισμόπληκτους της νοτιοανατολικής εσχατιάς, τους οποίους σήμερα δεν σκέφτεται κανείς.

Η ανακοίνωση του DEM για την Κωνσταντινούπολη έγινε την Κυριακή. Δίνοντας τροφή στις φήμες για μυστικό ντιλ με το προεδρικό παλάτι Τσανκάγια, η εκπρόσωπος του κουρδικού κόμματος ανέφερε ως πιθανή υποψήφια την Μπασάκ Ντεμιρτάς. Δηλαδή τη σύζυγο του φυλακισμένου από το 2016 στην Ανατολική Θράκη Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο οποίος (λέγεται ότι) ενδέχεται να αποφυλακιστεί κάποια στιγμή σε αντάλλαγμα, αν και καταδικασμένος σε… 142 χρόνια.

Το 2014-15 ο 51χρονος Κούρδος ηγέτης έσπερνε φόβο στο τουρκικό κατεστημένο παίρνοντας σχεδόν 10% στις προεδρικές εκλογές και 13,2% ως ηγέτης του HDP, με φιλοδοξία όπως έλεγε «να διαμορφώσουν οι Κούρδοι την τουρκική πολιτική». Τώρα αν η συμβία του βοηθήσει τον Ερντογάν να ξαναπάρει την Πόλη και ο ίδιος υποσχεθεί ότι θα «κάτσει καλά», μπορεί και να ξαναδεί το φως του ήλιου. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η αυτόνομη κάθοδος του DEM ήταν μονόδρομος, από τη στιγμή που το απαιτούσαν οι 7 στους 10 οπαδούς του…