Οι μετεωρολογικές προβλέψεις είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Απαιτούν επιστημονική αρτιότητα, συνέπεια και κυρίως αξιοπρέπεια, όπως απαιτεί κάθε επαγγελματική δραστηριότητα, είτε επηρεάζει τις ζωές άλλων ανθρώπων είτε όχι. Το να πέσει κάποιος έξω στην πρόβλεψή του, όταν βασίζεται σε εξαιρετικά πολύπλοκες παραμέτρους, είναι εξηγήσιμο. Το να μπαίνει, όμως, όλος χαρά στον ξέφρενο χορό του εντυπωσιασμού και της clickbait δημοσιογραφίας είναι απώλεια εγκυρότητας και ζήτημα αυτοσεβασμού. Οι σοβαρές επιστημονικές φωνές της αξιόπιστης μετεωρολογίας στη χώρα και παγκοσμίως το γνωρίζουν πολύ καλά διότι οι τραλαλά προβλέψεις βλάπτουν πρωτίστως το δικό τους κύρος. Από εκεί και μετά πιάνουν δουλειά. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και η δραματοποιημένη μετάδοση της πρόβλεψης, ο ακραίος συναισθηματισμός, τα φλερτ με τον πανικό.

Η κλιματική κρίση κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα από όσο είναι. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη την πρόβλεψη του καιρού όχι μόνο για να απλώσουν την μπουγάδα αλλά για την καθημερινή και επαγγελματική τους λειτουργία –ακόμα και για την προστασία της ίδιας τους της ζωής ή της ζωής ανθρώπων που εξαρτώνται από αυτούς. Βασική προϋπόθεση για όλα αυτά είναι η σοβαρότητα.

Οι φωνές και οι πανικοί με τίτλους που τρομοκρατούν δεν βοηθούν κανέναν. Απεναντίας, πέρα από τη φθορά που προκαλούν στην εγκυρότητα των μετεωρολόγων που σέβονται το επάγγελμα και την επιστήμη τους, έχουν μια πολύ αρνητική επίπτωση: Τον κίνδυνο να μην πείσουν ακόμα και όταν τα πράγματα είναι πιθανόν να εξελιχθούν σε πολύ σοβαρά. Ακόμα, δηλαδή, και όταν λένε την αλήθεια με βάση τα δεδομένα που έχουν επεξεργαστεί επιστημονικά. Ο χειμώνας έχει μπει. Ας ξεκινήσουμε με αυτό το βασικό που το ξέρουν και οι παππούδες στο χωριό και ας έχουν τελειώσει μόνο το Δημοτικό…