ΒΕΒΑΙΩΣ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε ήδη το μήνυμα ότι θα θέσει με κατηγορηματικό τρόπο το θέμα στον Τούρκο πρόεδρο, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για την «περιττή και λανθασμένη επιλογή του», όπως είπε, να μετατρέψει σε τζαμί τη Μονή της Χώρας, καθώς, εκτός των άλλων, συνιστά ενέργεια που προσβάλλει την ιστορία της Κωνσταντινούπολης ως σταυροδρόμι πολιτισμών.
«ΔΕΝ ΛΕΙΠΟΥΝ τα τζαμιά στην Πόλη. Δεν είναι τρόπος αυτός να αντιμετωπίζεται η πολιτιστική κληρονομιά. Η Πόλη ήταν πρωτεύουσα του Βυζαντίου και της Ορθοδοξίας για πάνω από χίλια χρόνια. Εμείς προστατεύουμε τα μνημεία, δεν θα κάναμε ποτέ κάτι τέτοιο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μητσοτάκης.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟ της εκμετάλλευσης ενός πολιτιστικού θησαυρού από την Αγκυρα έθεσε πολύ ορθά και ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ένας φωτισμένος ιεράρχης και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, επισημαίνοντας σε άρθρο του στον «Ε.Τ.» ότι «για μία ακόμη φορά η γείτων χώρα εργαλειοποιεί το πολιτιστικό απόθεμα ενός Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης και προπαγάνδας».
OΠΩΣ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ, «η μονομερής μετατροπή ναών άλλων δογμάτων με ιστορικό βάθος και μέγιστο πολιτισμικό αποτύπωμα, εν προκειμένω τεσσάρων θρησκευτικών Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, της Αγίας Σοφίας, της Μονής της Χώρας, της Μονής Παμμακαρίστου στην Κωνσταντινούπολη και της Αγίας Σοφίας στην Τραπεζούντα, αποτελεί καταπάτηση κάθε έννοιας σεβασμού του παγκοσμίου δικαίου του πολιτισμού και της θρησκευτικότητας, εκπέμπει αρνητικό μήνυμα θρησκευτικού φανατισμού και πρέπει να καταδικαστεί από όλους και πρωτίστως από την UNECSO».
ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ, όπως τονίζει και ο μητροπολίτης, ότι, με κάποιον τρόπο, και αυτός είναι ο δρόμος της διπλωματίας, πρέπει να τεθούν όρια σε ό,τι διασαλεύει την πολιτισμική συνεισφορά οποιουδήποτε λαού στην ανθρώπινη ιστορία. Γι’ αυτό, και όπως είπε ο πρωθυπουργός, ο δίαυλος επικοινωνίας με την Τουρκία (πρέπει να) παραμένει ανοιχτός ακόμα και όταν υπάρχουν διαφωνίες.