Είχε ένα πηγαίο σπουδαίο ποιητικό ταλέντο και από τα δεκαπέντε του χρόνια εκδήλωσε την αγωνιστική του διάθεση για να ελευθερωθεί η Δωδεκάνησος και να ενωθεί η Κύπρος με τη μητέρα Ελλάδα. Η Μεγαλόνησος ήταν η τελευταία αποικία της Αγγλίας στην Ευρώπη και στην Εγγύς Ανατολή… Στα δεκαεφτά του ο Ευαγόρας, μαθητής ακόμη του Λυκείου, εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και στα 18 του συνελήφθη να μεταφέρει οπλοπολυβόλο. Για το λόγο αυτό καταδικάστηκε σε θάνατο.

Κατά τη δίκη του, ερωτήθηκε από τον Αγγλο δικαστή αν είχε να πει κάτι και εκείνος απάντησε ως ώριμος και με επίγνωση της πράξης του ήρωας: «Γνωρίζω ότι θα με καταδικάσετε σε θάνατο. Θα με κρεμάσετε, το ξέρω. Ο,τι έκαμα, το έκαμα ως Ελληνας Κύπριος, που ζητά τη λευτεριά του. Εύχομαι να είμαι ο τελευταίος Κύπριος που θα αντικρίσω την αγχόνη. Ζήτω η Ενωσις της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα! Τίποτε άλλο!».

Ο Παλληκαρίδης έδωσε εκουσίως τη ζωή του για την Ελλάδα. Λίγες ημέρες πριν από τον απαγχονισμό του Παλληκαρίδη, στις 3 Μαρτίου 1957, εκατοντάδες Αγγλοι στρατιώτες έκαψαν ζωντανό στο κρησφύγετό του τον υπαρχηγό της ΕΟΚΑ, Γρηγόρη Αυξεντίου. Να σημειωθεί ότι οι Αγγλοι αποικιοκράτες τους ένωσαν μετά θάνατο, αφού τους έθαψαν σε κοινό τάφο, στα φυλακισμένα μνήματα της Λευκωσίας… Μαζί τους σε αυτά και οι άλλοι ήρωες της ΕΟΚΑ που απαγχονίστηκαν ή εκτελέστηκαν από τους Αγγλους. Ολοι τους ήσαν άξιοι συνεχιστές των ηρώων Ελλήνων που αγωνίστηκαν για ελευθερία και αξιοπρέπεια εναντίον πολύ υπέρτερων δυνάμεων των εχθρών, από τον Μαραθώνα, τις Θερμοπύλες και τη Σαλαμίνα έως την Κωνσταντινούπολη, το 1821, το 1904, το 1912, το 1940… Εμείς λοιπόν οι Ελληνες, οι απόγονοι του Παλληκαρίδη και όλων των ηρώων, τους χρωστάμε την ύπαρξή μας και τη θέση μας στην Ευρώπη και στην παγκόσμια ιστορία.

Το χρέος μας αυτό θα έπρεπε να σημαίνει ότι οφείλουμε να έχουμε το ίδιο φρόνημα, τις ίδιες αξίες, τα ίδια ιδανικά με αυτούς, να έχουμε αξιοπρέπεια και αγωνιστικότητα ανεξάρτητα με το ποιος είναι απέναντί μας και μας απειλεί. Για την Κύπρο συγκεκριμένα οφείλουμε να μένουμε σταθεροί στις αποφάσεις του ΟΗΕ και στις αρχές της Ε.Ε., να μην αποδεχόμαστε σχέδια τύπου Ανάν και να αποκρούουμε απολύτως κάθε πρόταση κατάργησης ή φαλκίδευσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι ήρωες έβαζαν την ελευθερία της πατρίδας μας πάνω από τη ζωή τους. Δεν είναι λοιπόν δυνατό να λεγόμαστε απόγονοί τους και στη ζωή μας να βάζουμε σε προτεραιότητα την ηδονή. Δεν είναι δυνατό στη θυσία και στο χρέος να προτάσσουμε την τρυφηλότητα, τη δουλοπρέπεια. Είναι λυπηρό πως, ενώ αντιμετωπίζουμε προφανείς κινδύνους ως έθνος, να υπάρχουν Ελληνες που πολεμάνε τις παραδοσιακές μας αξίες της οικογένειας και της φιλοπατρίας.