Ο λόγος για τον 87χρονο πρώην πρόεδρο της Λευκορωσίας, Στανισλάβ Σούσκεβιτς, την είδηση για το θάνατο του οποίου μετέφερε στα ΜΜΕ η σύζυγός του.
Ο Σούσκεβιτς ήταν μαζί με τον Ρώσο πρόεδρο Μπορίς Γιέλτσιν και τον Ουκρανό Λεονίντ Κραβτσούκ, οι τρεις άνθρωποι που υπέγραψαν τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της ΕΣΣΔ, σε ένα κυνηγετικό περίπτερο της Λευκορωσίας, τον Δεκέμβριο του 1991.
«Η ΕΣΣΔ ως γεωπολιτική οντότητα και ως υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου έπαψε να υπάρχει», ανέφεραν στην κοινή τους δήλωση, ανακοινώνοντας το σχηματισμό της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Χρόνια αργότερα, ο Σούσκεβιτς διηγήθηκε πως οι άλλοι δύο τον επιφόρτισαν να ανακοινώσει τηλεφωνικά στον Γκορμπατσόφ την… απόλυσή του (καθώς το κράτος που κυβερνούσε δεν υπήρχε πια), ενώ ο Γιέλτσιν ανέλαβε να ενημερώσει τον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο, στο Λευκό Οίκο.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Γκορμπατσόφ αναγκάστηκε να παραιτηθεί και στην αλλαγή του χρόνου (1992) η σοβιετική σημαία υπεστάλη για τελευταία φορά στο Κρεμλίνο.
Ο Σούσκεβιτς συνέχισε να κυβερνάει τη Λευκορωσία ως το 1994, όταν έχασε τις εκλογές από τον Αλεξάντερ Λουκασένκο.
Η απόπειρά του να επιστρέψει στην εξουσία αποδείχθηκε μάταιη, και στα στερνά του ο «άνθρωπος που απέλυσε τον Γκορμπατσόφ», μετατράπηκε σε αποδιοπομπαίο τράγο του λευκορωσικού καθεστώτος.
Επειδή στήριξε τις πρόσφατες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις το όνομά του σβήστηκε από τα βιβλία της Ιστορίας και ο Λουκασένκο του «πάγωσε» εκδικητικά τη σύνταξη στα 220 δολάρια το μήνα. Η είδηση του θανάτου τού Σούσκεβιτς μεταδόθηκε λακωνικά από το κρατικό πρακτορείο Belta του Μινσκ, με έξι χρονολογικούς σταθμούς της ακαδημαϊκής και πολιτικής του καριέρας. Κι ύστερα «κανιέτς» (τέλος), όπως λένε στα ρώσικα.