Μπορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το θέμα των ομοφύλων να κυριαρχεί, και στην πολιτική επικαιρότητα να γίνονται εκτιμήσεις για το πόσοι θα υπερψηφίσουν ή καταψηφίσουν τη σχετική ρύθμιση, όμως προχθές έγινε μία σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, που δεν είχε δημοσιότητα ανάλογη με τη σημασία του θέματος.

Ο ειδικός γραμματέας Μακροπρόθεσμου Σχεδιασμού, Γιάννης Μαστρογεωργίου, παρουσίασε στον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς τη μελέτη που εκπόνησε το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και ο Δημόκριτος για τις προκλήσεις της Παραγωγικής Τεχνητής Νοημοσύνης στην Ελλάδα.

Ακούγοντας χθες στον ΣΚΑΪ και στον Παύλο Τσίμα τον κ. Μαστρογεωργίου να αναλύει τα βασικά ευρήματα της έρευνας, διαπιστώσαμε ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη αφορά τους πάντες και θα επηρεάσει το σύνολο της οικονομικής ζωής αλλά και τον τρόπο αντίληψης του κόσμου.

Αν και ο γραμματέας επέμεινε ότι ο άνθρωπος θα εξακολουθεί να έχει τον πρώτο λόγο απέναντι στις μηχανές, η «τεχνοφοβία» που επικρατεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας μπορεί να υψώσει αναχώματα, τα οποία τελικώς θα έχουν αρνητικά αποτελέσματα.

Η Ελλάδα έμεινε πίσω στην προηγούμενη τεχνολογική επανάσταση, τώρα δεν πρέπει να χάσει την ευκαιρία, μπορεί να γίνει πρωτοπόρος στο μέτωπο της Τεχνητής Νοημοσύνης αξιοποιώντας το επιστημονικό δυναμικό και ενισχύοντας την παραγωγική δομή της χώρας.

Η μελέτη παρουσιάζει 4 βασικά σενάρια ανάλογα με το βαθμό προόδου της Τεχνητής Νοημοσύνης αλλά και την εξοικείωση της κοινωνίας με τις τεχνολογικές εξελίξεις. Τα σενάρια τα οποία, σύμφωνα με τους συντάκτες τους προφανώς δεν αποτελούν προβλέψεις ή «μαντικές ιδιότητες», αναδεικνύουν τάσεις και βοηθούν στο να μην πηγαίνουμε «στα σκοτεινά».

Στον επίλογο της μελέτης διαβάζουμε ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν αποτελεί μόνο ένα «εργαλείο», ένα «σύστημα», ή μια «πλατφόρμα», αλλά μια μετα-τεχνολογία, μια τεχνολογία πίσω από την τεχνολογία. Η ίδια κατασκευάζει εργαλεία και πλατφόρμες, είναι ένας δημιουργός συστημάτων κάθε είδους. Με άλλα λόγια, ορίζει ένα σημείο καμπής στην ιστορία της ανθρωπότητας, ένα σημαντικό σταυροδρόμι της εξέλιξης του πολιτισμού μας. Παράλληλα, η παγκόσμια γεωπολιτική και γεωοικονομική τάξη καθίσταται όλο και πιο αβέβαιη, πολύπλοκη και ασταθής. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, ούτε μπορούν να αποφευχθούν οι διαρκείς διαταράξεις σε μια εποχή «μονιμοκρίσης».

Αλλά, σύμφωνα με τη μελέτη, εναπόκειται σε εμάς να αξιοποιήσουμε αυτή τη γενικευμένη αβεβαιότητα/πολυπλοκότητα, να θέσουμε μακροπρόθεσμους στόχους, να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι, και να εργαστούμε για το πλέον ευνοϊκό σενάριο -δηλαδή το σενάριο της «τεχνοκοινωνικής επιτάχυνσης»-, με στόχο την ενίσχυση της ικανότητας της χώρας για βιώσιμη ανάπτυξη και ανθεκτική ευημερία, βάσει δυναμικών διαγνώσεων για τις τάσεις, τις αβεβαιότητες και τις ευκαιρίες που αναδύονται γύρω μας.

Αυτές είναι οι πραγματικές προκλήσεις και είναι ενθαρρυντικό που υπάρχουν στελέχη όπως ο κ. Μαστρογεωργίου που ασχολούνται επισταμένως με το θέμα, ώστε να μη χάσουμε και αυτό το τρένο των εξελίξεων.

Τα έργα στην Πατρών – Πύργου

Πρόκειται για ένα από τα πιο ταλαιπωρημένα έργα και ταυτόχρονα έναν από τους πιο επικίνδυνους δρόμους της χώρας με δεκάδες θύματα κάθε χρόνο. Οι διαδικασίες για την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Πατρών – Πύργου είχαν ξεκινήσει από το 2006 και το έργο 18 χρόνια μετά δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Η κυβέρνηση Τσίπρα όταν εξελέγη ακύρωσε το διαγωνισμό και «εν ονόματι» του ανταγωνισμού έσπασε το έργο σε αρκετές εργολαβίες, τις οποίες όλως τυχαίως κέρδισε η εταιρία του Καλογρίτσα. Μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο με τις τηλεοπτικές άδειες και αποκαλύφθηκαν τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του Καλογρίτσα, οι εργολαβίες κόλλησαν και το έργο έμεινε για άλλη μία φορά στον αέρα. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι εργολαβίες τρέχουν και σύμφωνα με την ενημέρωση που είχε ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σταϊκούρας από τις κατασκευαστικές εταιρίες, το έργο θα παραδοθεί μέχρι τα μέσα του 2025. Εάν δεν υπήρχαν τα παιχνίδια με τον Καλογρίτσα ο αυτοκινητόδρομος θα λειτουργούσε εδώ και χρόνια, τουλάχιστον δεν θα υπάρξουν άλλες καθυστερήσεις.