Οι αντιδράσεις από την αντιπολίτευση και ένα τμήμα των φοιτητών για την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη νομοθέτηση μη κρατικών πανεπιστημίων σε συνεργασία με ιδρύματα του εξωτερικού δεν έχουν βάση.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην οποία απαγορεύεται η λειτουργία μη κρατικών ΑΕΙ και ταυτόχρονα είναι η χώρα η οποία «επιτρέπει» εδώ και δεκαετίες να φεύγουν δεκάδες χιλιάδες απόφοιτοι Λυκείου για να σπουδάσουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται τα στελέχη της Αριστεράς, που πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις, ένας «πλούσιος» που δεν πέρασε στο δημόσιο πανεπιστήμιο θα μπορεί να αποκτήσει πτυχίο από ένα μη κρατικό ΑΕΙ, άρα και ίσα επαγγελματικά και ακαδημαϊκά δικαιώματα, όταν οι άλλοι έχουν κοπιάσει μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων.
Ας ξεπεράσουμε το γεγονός ότι τα πτυχία δεν εξαγοράζονται αλλά κατακτώνται μέσα από το διάβασμα, αλήθεια οι αντιδρώντες δεν έχουν ακούσει το παραμικρό για τους Ελληνες που σπουδάζουν στο εξωτερικό πληρώνοντας για τη διαμονή και τη φοίτησή τους; Εάν πιστεύουν ότι με τα μη κρατικά ΑΕΙ παρακάμπτεται η ισονομία και κάποιοι αποκτούν πτυχίο από το παράθυρο, τότε ας προτείνουν και την απαγόρευση των σπουδών των Ελλήνων στις σχολές του εξωτερικού.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Εχουν αναρωτηθεί πόσοι γιατροί, οδοντίατροι, μηχανικοί ή νομικοί σταδιοδρομούν σήμερα στη χώρα μας έχοντας σπουδάσει σε Ρουμανία, Βουλγαρία, Ιταλία, Αγγλία και άλλους πιο «εξωτικούς» προορισμούς; Γνωρίζουν ότι υπάρχουν σήμερα καθηγητές ελληνικών πανεπιστημίων που έχουν πρώτο πτυχίο από πανεπιστήμια της Ανατολικής Ευρώπης και σήμερα πρωτοστατούν στις αντιδράσεις;
Αυτοί πώς διδάσκουν και πώς σταδιοδρομούν; Με «εξαγορασμένα» πτυχία και έχοντας παρακάμψει τις Πανελλαδικές;
Τα μη κρατικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα δεν θα λειτουργούν σε βάρος των δημοσίων. Στη χώρα μας θα εξακολουθεί να προσφέρεται δωρεάν η δημόσια εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες, όπως συμβαίνει πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Η ίδρυση των μη κρατικών ΑΕΙ θα δημιουργήσει πλούτο στη χώρα, όχι μόνο οικονομικό, αλλά κυρίως εκπαιδευτικό. Θα απασχοληθούν σε θέσεις καθηγητών χιλιάδες άξιοι επιστήμονες που δεν μπορούν να περιμένουν «επετηρίδες» ή δεν έχουν τις γνωριμίες (συνήθως αριστερόστροφες) για να ενταχθούν στο διδακτικό προσωπικό των δημόσιων πανεπιστημίων. Θα έρθουν φοιτητές από ξένες χώρες και αυτή η προσθήκη δεν θα ωφελήσει μόνο την αγορά ακινήτων ή την εστίαση, αλλά κυρίως θα προσδώσει νέα δυναμική στην κουλτούρα των πόλεων, χιλιάδες νέοι πολίτες άλλων χωρών θα δεθούν με την Ελλάδα.
Η αξία των πτυχίων φαίνεται στην αγορά εργασίας. Εκεί αποτυπώνονται όλα και όχι στα απολιθωμένα αιτήματα ή σε ξεπερασμένες ιδεοληψίες.
Το ζητούμενο είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο να διεκδικήσει μεγαλύτερη χρηματοδότηση μέσα από το ερευνητικό έργο και τις ακαδημαϊκές εργασίες. Δυστυχώς το μονοπώλιο του Δημοσίου δεν βοήθησε αισθητά στην κατάταξη των ΑΕΙ στις διεθνείς λίστες, η απουσία ελληνικών σχολών από τις πρώτες 100 θέσεις της Ευρώπης είναι τρανταχτή απόδειξη.
Αντί να στέλνουμε φοιτητές στο εξωτερικό, οι νέοι θα μπορούν να σπουδάζουν σε σχολές στην Ελλάδα. Εκτός εάν απαγορεύσουμε τις σπουδές στο εξωτερικό, ώστε να υπάρχει πλήρης «διασφάλιση» του πτυχίου από δημόσιο πανεπιστήμιο. Γιατί όχι, να αφαιρέσουμε και τους επαγγελματικούς τίτλους από όσους έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό παλαιότερα και τώρα υποδέχονται ασθενείς σε ιατρεία ή χτίζουν σπίτια. Να γίνει σωστά η δουλειά και ολοκληρωμένα στο θέατρο του παραλόγου.