ΠΡΟΦΑΝΩΣ και έχουν υπάρξει αστοχίες και έχουν γίνει λάθη. Δεν μεταμορφώθηκε η Ελλάδα σε… Δανία. Αλλά, μια στιγμή. Ας κάνουμε «μια στάση εδώ…», που λέει και το λαϊκό άσμα.

ΓΙΑΤΙ, ΚΑΛΗ είναι η κριτική, καλές είναι και οι γκρίνιες, όμως πρέπει να θυμόμαστε πού βρισκόταν η Ελλάδα το 2015 και το 2019. Προχθές, στις 5 Ιουλίου, συμπληρώθηκαν εννέα χρόνια από την ημέρα του δημοψηφίσματος. Εχουμε ξεχάσει ότι ήταν κλειστές οι τράπεζες και είχαμε capital controls; Στεκόμασταν στις ουρές στα ΑΤΜ για να βγάλουμε 20 ευρώ. Φτάσαμε στο παρά ένα από την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, ίσως και από την Ε.Ε. Η οικονομία υπέστη -μέσα σε έξι μήνες- τεράστια ζημιά, απόρροια της καταστροφικής διαπραγμάτευσης Τσίπρα – Βαρουφάκη. Ψηφίστηκε ένα τρίτο και αχρείαστο Μνημόνιο. Εφαρμόστηκαν επώδυνα μέτρα υπερφορολόγησης και μείωσης εισοδημάτων, που ισοπέδωσαν ό,τι είχε απομείνει από τα δύο προηγούμενα Μνημόνια. Από το 2015 έως το 2019, όχι μόνο δεν έγιναν μεταρρυθμίσεις, αλλά η χώρα πήγε πολλά χρόνια πίσω, λόγω της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ.

ΠΩΣ ΘΑ ΕΚΛΕΙΝΑΝ όλες αυτές οι πληγές; Με το πάτημα ενός κουμπιού; Θαύματα δεν γίνονται. Τις αυταπάτες σε στιλ «με έναν νόμο και ένα άρθρο» τις πληρώσαμε πολύ ακριβά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, βήμα βήμα, με ρεαλιστικό σχέδιο και εμβληματικές μεταρρυθμίσεις, έχει καταφέρει πολλά πράγματα. Τα δημοσιονομικά έχουν σταθεροποιηθεί. Η οικονομία αναπτύσσεται με διπλάσιους ρυθμούς από ό,τι στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Ανακτήθηκε η επενδυτική βαθμίδα. Αυξάνονται κάθε χρόνο μισθοί και συντάξεις. Εχουν μειωθεί περισσότεροι από 50 φόροι. Οι επενδύσεις σπάνε ρεκόρ. Το Gov.gr είναι μια ψηφιακή επανάσταση, που εξαϋλώνει τη γραφειοκρατία, την ταλαιπωρία των πολιτών και τη μικροδιαφθορά στις δημόσιες υπηρεσίες. Μεγάλα έργα υποδομών παραδίδονται, κατασκευάζονται, σχεδιάζονται.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ λυθεί όλα. Υπάρχουν, ακόμα, εκατοντάδες ανοιχτά ζητήματα. Ναι, εννοείται πως το κορυφαίο πρόβλημα είναι η ακρίβεια. Η σύγκλιση των εισοδημάτων με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η δημιουργία ενός νέου ΕΣΥ και ενός νέου εκπαιδευτικού συστήματος. Η επιτάχυνση της Δικαιοσύνης. Η στήριξη του πρωτογενούς τομέα. Η επαναβιομηχάνιση της χώρας. Η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και η ενίσχυση της ασφάλειας. Η εφαρμογή αυστηρής αξιολόγησης στο Δημόσιο. Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος.

ΑΛΛΑ, ΑΦΟΥ έχουμε κάνει «μια στάση εδώ…», ας αναλογιστούμε κάτι: Θα μπορούσαμε να συζητάμε σήμερα και να γκρινιάζουμε για όλα αυτά, αν δεν είχαμε αφήσει πίσω όσα βιώσαμε στη δεκαετία των Μνημονίων; Αν δεν είχαν διώξει οι πολίτες, με εκκωφαντικό τρόπο, τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν αναλάμβαναν τη διακυβέρνηση της χώρας ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν.Δ.; Γιατί, ναι, όλοι θέλουμε η χώρα να πάει μπροστά και να χτίσουμε μια νέα Ελλάδα με φόντο το 2030, αλλά σε αυτή τη διαδρομή αξίζει να θυμόμαστε από πού ξεκινήσαμε.