ΤΟ σούπερ μάρκετ απορροφά ένα σημαντικό μέρος των μηνιαίων αποδοχών. Παράλληλα, πλέον, οι αυξήσεις έχουν περάσει και εκτός κύκλου ειδών πρώτης ανάγκης, στα υπόλοιπα προϊόντα και υπηρεσίες.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, η εκτίναξη τιμών στην αγορά ακινήτων έχει προκαλέσει σημαντικές ανατροπές στη ζωή των νοικοκυριών. Οι τιμές πώλησης έχουν ανέβει έως και 70%, ενώ τα ενοίκια σε κάποιες περιοχές έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με το 2017.

ΟΙ αιτίες είναι γνωστές: η οικονομική ανάπτυξη, τα αλλεπάλληλα τουριστικά ρεκόρ και η Golden Visa. Το κέντρο της Αθήνας, και όχι μόνο, αρχίζει να μοιάζει με ένα απέραντο ξενοδοχείο. Αποτέλεσμα; Ενα ντόμινο αυξήσεων από περιοχή σε περιοχή.

ΑΥΤΗ τη στιγμή, λοιπόν, η απόκτηση διαμερίσματος μοιάζει άπιαστο όνειρο για ένα μέσο νέο ζευγάρι. Αλλά και η ενοικίαση δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

ΓΙΑΤΙ, αν προσθέσει κανείς τα έξοδα για διαμέρισμα και σούπερ μάρκετ, τότε είναι δεδομένο πως δεν φτάνει ένας μέσος μισθός.

ΠΑΜΕ, όμως, να δούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι έχουν παιδιά. Τα παραπάνω κόστη είναι αυξημένα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Η δημόσια δωρεάν Παιδεία είναι ένα ωραίο παραμύθι. Δωρεάν είναι τα βιβλία και τα μαθήματα στο δημόσιο σχολείο. Από εκεί και πέρα, οι γονείς έχουν να πληρώνουν φροντιστήρια ξένων γλωσσών, δραστηριότητες και, βέβαια, φροντιστήρια για τα σχολικά μαθήματα, τα οποία αυξάνονται όσο τα παιδιά πλησιάζουν προς τις Πανελλαδικές.

Ο οικογενειακός προϋπολογισμός για το μέσο νοικοκυριό με παιδιά είναι από ζόρικος έως δυσβάσταχτος.

ΚΑΙ το κράτος τι προσφέρει; Ναι, πολύ σωστά θεσμοθετήθηκε το επίδομα γέννησης έως και 3.500 ευρώ, αλλά αυτό δεν αφορά στις οικογένειες που έχουν ήδη παιδιά. Υπάρχουν δύο ακόμα παροχές στήριξης: χίλια ευρώ έξτρα αφορολόγητο για κάθε παιδί, δηλαδή ελάφρυνση περίπου 200 ευρώ το χρόνο, και επίδομα τέκνων πάνω-κάτω 60 ευρώ το μήνα για δύο τέκνα.

ΟΠΩΣ γίνεται απολύτως κατανοητό, η στήριξη του κράτους προς τις οικογένειες με παιδιά είναι από ανύπαρκτη έως ελάχιστη. Και επειδή γίνεται συζήτηση για τους 30άρηδες που μένουν ακόμα στο πατρικό και το τεράστιο πρόβλημα της υπογεννητικότητας, κάτι πρέπει να γίνει άμεσα.

Η κυβέρνηση οφείλει να δημιουργήσει ένα ολιστικό σχέδιο για τη στήριξη των οικογενειών με παιδιά. Εκεί αξίζει να δοθούν χρήματα. Κι ας μη βγαίνουν οι γονείς με τα παιδιά στους δρόμους ούτε με τα τρακτέρ, κι ας μην κάνουν καταλήψεις ή κραυγάζουν κάθε μέρα και με κάθε ευκαιρία.