ΤΟ καθεστώς Ερντογάν «τραβάει» την ένταση από την Αν. Μεσόγειο προς το κέντρο του Αιγαίου, μπαίνοντας πιο βαθιά στη «Γαλάζια Πατρίδα». Ταυτόχρονα, για πρώτη φορά ένα κατευθυνόμενο δημοσίευμα του τουρκικού Τύπου βάζει στο τραπέζι την προσάρτηση της κατεχόμενης Β. Κύπρου -βασισμένη στο μοντέλο προσάρτησης της Κριμαίας στη Ρωσία- ως αντάλλαγμα για την άρση του βέτο για την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ. Δεν είναι απολύτως σαφές αν πρόκειται για ένα ακόμα βρυχηθμό του εθνικιστικού βραχίονα του καθεστώτος Ερντογάν ή αν πρόκειται για αλλαγή στρατηγικής εκ μέρους του Τούρκου προέδρου, ο οποίος βλέποντας ότι χάνονται τα F-35 και τα F-16 επιστρέφει με όλα τα «όπλα» του ανατολίτικου παζαριού στον αναθεωρητισμό του εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου. Κοντός ψαλμός αλληλούια.
ΩΣΤΟΣΟ, είναι αρκετά ευδιάκριτο ότι πλέον ο Τ. Ερντογάν «έχει απλώσει το ζωνάρι του για καβγά», και μάλιστα στο Αιγαίο. Οι ελπίδες, πέραν του Ατλαντικού, αλλά και στην Ευρώπη, ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα έβαζε στο «ψυγείο» τον τουρκικό αναθεωρητισμό μάλλον αποδεικνύονται φρούδες. Ο Τ. Ερντογάν εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον πόλεμο στην Ουκρανία σαν «ευκαιρία», αλλά και σαν «νομιμοποίηση» του δικού του αναθεωρητισμού. Κάθε φορά που μιλάει, βρίζει όλο και πιο σκαιά τον Ελληνα πρωθυπουργό και ξεπερνά τον εαυτό του σε χοντράδες, φτάνοντας -μέχρι στιγμής- στους… Σελτζούκους Τούρκους που είχαν υπό την κατοχή τους τη… Θεσσαλονίκη, την… Αθήνα και την… Αλβανία…
Η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη και εύφλεκτη, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος προσπαθεί εμφανώς να συσπειρώσει το κοινό εν όψει των εκλογών που έχει μπροστά του. Είτε τις κάνει όπως είναι προγραμματισμένο το 2023 είτε τις επισπεύσει, υπάρχει ένα νέο κρίσιμο στοιχείο: Ο τουρκικός εκλογικός κύκλος μπορεί να τέμνεται με τον ελληνικό εκλογικό κύκλο. Σε τέτοιες συνθήκες, τα «ατυχήματα» είναι αρκετά πιο εύκολα και οι κίνδυνοι αυξημένοι. Πόσω μάλλον που ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχει πολλές επιλογές, αφού ξεδίπλωσε τη σημαία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και έχει κάνει σχεδόν επίσημα υποστολή της σημαίας της Συνθήκης της Λωζάννης. Και δεδομένου ότι η οικονομία του δεν έχει προοπτικές ουσιαστικής ανάκαμψης.
ΟΡΘΩΣ ο Κ. Μητσοτάκης και χθες, πηγαίνοντας στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, συνέχισε τη διεθνοποίηση της τουρκικής προκλητικότητας, τονίζοντας ότι «θα ενημερώσω το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την πρόσφατη έντονη τουρκική προκλητικότητα, όπως και για τις επιπτώσεις αυτής της συμπεριφοράς στη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου». Προσθέτοντας ότι «η Ελλάδα αντιμετωπίζει αυτές τις προκλήσεις με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα». Επειδή ακριβώς ο Τ. Ερντογάν «έχει ξεφύγει» και επειδή υπάρχει όντως το ενδεχόμενο να τέμνονται οι εκλογικοί κύκλοι στην Ελλάδα και την Τουρκία, από την Τουρκία δεν έχουμε να ζητήσουμε τίποτα. Επιβάλλεται, όμως, στο εσωτερικό της χώρας να υπάρχει ομοψυχία και ομόνοια, ώστε προς τα έξω να βγαίνει μία φωνή. Και σε κάθε περίπτωση να αποφευχθεί πάση θυσία η εργαλειοποίηση της εξωτερικής πολιτικής στο πλαίσιο μιας εσωτερικής προεκλογικής αντιπαράθεσης.
ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Η περίοδος του ημίφωτος τελειώνει κι έρχεται η περίοδος του ήλιου. Κάτω από τον οποίο «ουδέν κρυπτόν». Η Ν. Κεραμέως, με επιστολή που έστειλε προς τους καθηγητές, το ερευνητικό και το λοιπό εκπαιδευτικό προσωπικό των ΑΕΙ, τους καλεί να πάρουν μέρος και θέση σε σειρά ζητημάτων που ανοίγει το νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η δημόσια διαβούλευση έχει αρχίσει από προχθές. Μοιάζει αδιανόητο η εκπαιδευτική πανεπιστημιακή κοινότητα να λείψει απ’ αυτόν το διάλογο. Ο οποίος είναι ταυτοχρόνως μια γόνιμη συζήτηση για την αναβάθμιση των ΑΕΙ, αλλά και μια δημόσια λογοδοσία για τα όσα έγιναν και γίνονται στα ελληνικά ΑΕΙ, προκειμένου να ξεπεραστούν και να εκλείψουν τα φαινόμενα και οι νοοτροπίες που τα κρατούν «ομήρους» και πίσω από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι. Η συζήτηση δεν είναι εύκολη, αλλά είναι «υποχρεωτική». Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που παρουσίασε πήρε τη δική της ευθύνη. Τώρα είναι η ώρα να πάρουν την ευθύνη και οι καθηγητές. Με όλες τις απόψεις τους, με συγκεκριμένες παρατηρήσεις-προτάσεις και σίγουρα στο «ξέφωτο». Γιατί ένα από τα πολλά θέματα που επιχειρεί να θεραπεύσει το νομοσχέδιο είναι να πάψει και το άβατο στο «καθηγητικό κατεστημένο».
Κατάφερε να τους δυσαρεστήσει όλους!
Μ’ έναν περίπου μαγικό τρόπο ο -εσωκομματικά αδιαμφισβήτητος πλέον- Αλ. Τσίπρας κατάφερε να νικήσει, δυσαρεστώντας όμως τους πάντες. Ακόμα και τους «δικούς του». Δυσαρεστήθηκαν αρκετοί από τους «σκληρούς προεδρικούς», οι οποίοι είδαν ότι με τη Ρ. Σβίγκου έχασαν τη γραμματεία του κόμματος. Δυσαρεστήθηκαν οι «πασοκογενείς», οι οποίοι έβαλαν πλάτη για την προσέλκυση νέων μελών, ποντάροντας στην περαιτέρω «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε η Μ. Ξενογιαννακοπούλου ούτε ο Χρ. Σπίρτζης έγιναν το νο2 του ΣΥΡΙΖΑ. Δυσαρεστήθηκε και η «Ομπρέλα» -παρ’ ότι η Ρ. Σβίγκου προέρχεται από τους κόλπους της-, γιατί πίσω από τις συνολικές επιλογές του Αλ. Τσίπρα (γραμματέας-αναπληρωτής-μέλη Πολιτικής Γραμματείας) βλέπουν σχέδιο πολιτικής απομείωσής τους. Το αποτέλεσμα; Παρά τα θριαμβευτικά ποσοστά εκλογής του διδύμου Σβίγκου-Βασιλειάδη, να υπάρχει διάχυτη μουρμούρα από παντού. Μέχρι και ο Π. Πολάκης δυστρόπησε…
Η μουρμούρα σε αριθμούς
…Η μουρμούρα ήταν τόσο δυνατή, ώστε να «σπάσει» τη γραμμή του Αλ. Τσίπρα στην ψηφοφορία για την Πολιτική Γραμματεία. «Πέρασαν» τρεις υποψηφιότητες που δεν ήταν στις προτάσεις του προέδρου (Ν. Φίλης, Αν. Καββαδία, Π. Λάμπρου) και δεν εξελέγησαν τρεις από τις 38 προτάσεις του (Στ. Τζουμάκας, Σ. Πανδή, Π. Καλκανδής). Η γκρίνια φάνηκε και στη σταυροδοσία. Καθώς η «προεδρική τριάδα» (Ε. Αχτσιόγλου, Δ. Τζανακόπουλος, Ν. Ηλιόπουλος) που θριάμβευσε στην εκλογή των μελών της Κ.Ε. έπεσε (όπως κι άλλοι «προεδρικοί») αρκετά χαμηλότερα στην εκλογή για την Π.Γ. Κι όπως λέγεται, έπεσαν τόσο, γιατί δεν ψηφίστηκαν κυρίως από άλλους «προεδρικούς»…
ΤΟ «ΚΟΨΙΜΟ» ΤΟΥ Δ. ΤΖΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Αλ. Τσίπρας, εκθειάζοντας τον απερχόμενο γραμματέα του κόμματος, Δ. Τζανακόπουλο, για την προσφορά του, είπε ότι είχαν συμφωνήσει, πριν από το Συνέδριο, να μην είναι ξανά γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, όμως, μάλλον είναι «χρύσωμα του χαπιού» για να περάσει πιο ανώδυνα η μη επανεκλογή του Δ. Τζανακόπουλου.
Οι πληροφορίες λένε ότι ο Αλ. Τσίπρας δέχθηκε αρκετά «βέτο» για τον Δ. Τζανακόπουλο, επειδή «δεν είναι ενωτικός» και έχει «πολύ σκληρό κομματικό προφίλ». Τα «βέτο» τέθηκαν και από «προεδρικούς» (γνωστές οι κακές σχέσεις του τέως γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, π.χ., με τους Ν. Παππά, Χρ. Σπίρτζη) και από τους «πασοκογενείς» (του καταλογίζουν ότι, ενώ πάσχισε για την εγγραφή νέων μελών, δεν θέλει το ουσιαστικό άνοιγμα στην Κεντροαριστερά) και από την «Ομπρέλα» (καθώς ήταν γι’ αυτήν το «κόκκινο πανί», λόγω της στάσης του πριν και κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου).