«Είναι καιρός να επαναπροσδιορίσουμε την παγκοσμιοποίηση», τόνισε ο Βραζιλιάνος υπουργός Οικονομικών, Φερνάντο Αντάντ, εγκαινιάζοντας στο Σάο Πάολο τη σύνοδο των ομολόγων του στο G20. Κατά τον συνεργάτη του Λούλα -ο οποίος έγινε βορά του Μπολσονάρο στις εκλογές του 2018, επειδή ο πρόεδρος του Κόμματος Εργατών βρισκόταν στη φυλακή και δεν μπορούσε να βάλει υποψηφιότητα- ο διεθνής καπιταλισμός χρειάζεται μια θεμελιώδη μεταρρύθμιση: οι διασυνοριακές ροές κεφαλαίων δεν θα πρέπει να γίνονται με σκοπό το άμεσο κέρδος αλλά με βάση κοινωνικές και περιβαλλοντικές αρχές. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται να δημιουργηθούν κίνητρα, στα οποία δεν επεκτάθηκε.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Ολα δείχνουν ότι η φετινή Σύνοδος Κορυφής των ηγετών του G20 στο Ρίο ντε Τζανέιρο τον Νοέμβριο θα έχει αυξημένο ενδιαφέρον. Βασικό στοίχημα της βραζιλιάνικης προεδρίας είναι να εκδοθεί κοινό ανακοινωθέν των 19 μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου (συν την Ε.Ε. και για πρώτη φορά την Αφρικανική Ενωση) για την Ουκρανία και τη Γάζα. Δύσκολο έως αδύνατο.
Εκ παραλλήλου ο Λούλα θέλει να αξιοποιήσει την κυλιόμενη προεδρία του φόρουμ για να προωθήσει ζητήματα όπως η καταπολέμηση της παγκόσμιας φτώχειας και η κλιματική αλλαγή. Αυτά περνούν μέσα από την ελάφρυνση του ογκώδους δημόσιου χρέους των φτωχών κρατών και την αναβάθμιση των εκπροσώπων του Παγκόσμιου Νότου στον ΟΗΕ και σε άλλους διεθνείς θεσμούς.
Πρόσθετο σημείο αιχμής είναι η έξτρα φορολόγηση του μεγάλου πλούτου (δισεκατομμυριούχοι και πολυεθνικές), όπου η Βραζιλία συναντιέται παραδόξως με τη Γαλλία. Ο υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ (αυτός που πάγωσε τους Ευρωπαίους καταθέτες με τις πρόσφατες δηλώσεις του) είπε πως το Παρίσι συμφωνεί με την ταχεία εφαρμογή ενός ελάχιστου παγκόσμιου φόρου για τους υπερπλούσιους, αν και αυτό δύσκολα θα συμπεριληφθεί στο τελικό ανακοινωθέν του Ρίο. Αν φυσικά υπάρξει τέτοιο…