ΣΤΥΛΩΝΟΥΝ τα πόδια τους χρησιμοποιώντας επιχειρήματα υπέρ της δημόσιας δωρεάν Παιδείας. Σε αυτό, βέβαια, υπερθεματίζει και η κυβέρνηση, που υποστηρίζει ότι ενισχύει τη δημόσια δωρεάν Παιδεία.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και μας δουλεύουν όλοι ψιλό γαζί. Γιατί εδώ και πάρα πολλά χρόνια η δημόσια δωρεάν Παιδεία υφίσταται μόνο στα χαρτιά.

ΚΥΡΙΟΣ πυλώνας του εκπαιδευτικού συστήματος είναι τα φροντιστήρια. Το σχολείο έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Και όσο περνούν τα χρόνια τόσο επιβάλλεται ένα μοντέλο υπερφροντιστηριοποίησης.

ΜΕΧΡΙ πριν από δύο τρεις δεκαετίες, φροντιστήριο έκαναν οι μαθητές που έδιναν πανελλαδικές εξετάσεις και συνήθως μόνο στη Β’ και τη Γ’ Λυκείου. Τώρα πια στα φροντιστήρια πηγαίνει η πλειοψηφία των μαθητών του Γυμνασίου, ενώ το φαινόμενο έχει επεκταθεί και στο Δημοτικό, καθώς οι γειτονιές έχουν γεμίσει με «Κέντρα Μελέτης».

ΣΥΜΦΩΝΑ με πρόσφατη έρευνα της εταιρίας δημοσκοπήσεων Alco για τη ΓΣΕΕ, κάνει φροντιστήριο το 100% των μαθητών του Λυκείου, το 80% του Γυμνασίου και το 12% του Δημοτικού.

ΟΙ γονείς ξοδεύουν κατά μέσο όρο 500 ευρώ για την ενισχυτική διδασκαλία, ενώ μία στις τρεις οικογένειες πληρώνει πάνω από 750 ευρώ το μήνα για φροντιστήρια, κυρίως ιδιαίτερα.

ΟΠΩΣ είναι κατανοητό, πρόκειται για την κατάρρευση του εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο όπως αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά δωρεάν είναι. Ολα τα κόμματα κρύβουν κάτω από το χαλί αυτό το τεράστιο πρόβλημα και ασχολούνται, εδώ και δεκαετίες, κάνοντας μερεμέτια στο σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων.

Η κυβέρνηση οφείλει να ασχοληθεί με αυτό το κορυφαίο ζήτημα, που απασχολεί όλες τις ελληνικές οικογένειες. Το επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματος είναι χαμηλό, κάτι που αποδεικνύεται και από το σύστημα αξιολογήσεων PISA, ενώ τα νοικοκυριά πληρώνουν αρκετά δισεκατομμύρια το χρόνο από την τσέπη τους, για να καλύψουν τα κενά της υποτιθέμενης δωρεάν Παιδείας.

Η κυβέρνηση πρέπει να βρει λύσεις. Η χώρα έχει ανάγκη από την επανίδρυση του εκπαιδευτικού συστήματος. Από το Νηπιαγωγείο έως τη Γ’ Λυκείου. Απαιτούνται δραστικές αλλαγές: νέο μοντέλο στη διδασκαλία, νέα βιβλία, εισαγωγή ψηφιακών μεθόδων, αυστηρή αξιολόγηση εκπαιδευτικών. Και πολλά ακόμα που πρέπει να τα βρουν η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας.

ΚΑΙ κάτι τελευταίο. Η ΟΛΜΕ δηλώνει αντίθετη στο νομοσχέδιο για τα μη κρατικά, καταγγέλλοντας την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Την ώρα που η συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών έχει ήδη… ιδιωτικοποιήσει το εκπαιδευτικό σύστημα κάνοντας ιδιαίτερα φροντιστήρια και πληρώνεται με μαύρο χρήμα. Είναι αστείο και συγχρόνως τραγικό.